Блакітны ара

? Блакітны ара
Навуковая класіфікацыя
Царства:	Жывёлы
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Клас:	Птушкі
Атрад:	Папугаепадобныя
Род:	Ара
Від:	Блакітны ара
Навуковая назва
Ara ararauna (Linnaeus, 1758)
'
Сістэматыка на ВікіВідах Выявы ў ВікіСховішчы ITIS   177661 NCBI   9226

Блакітны ара, таксама Сіне-жоўты ара (Ara ararauna) — птушка сямейства папугаевых.

Знешні выгляд

Даўжыня цела 80-95 см, крыла — 37-39 гл, хваста — 52 см; вага 900—1300 г. Верхняя частка апярэння цела ярка-блакітная, бакі шыі, грудка і жывот аранжава-жоўтыя. Покрыўныя пёры хваста ярка-блакітныя. Горла чорнае. Шчокі спераду без пёраў, маюць шэра-белыя ў чаргаванні з чорнымі палоскамі. Дзюба чорная, вельмі моцная і здольная лушчыць арэхі і перагрызаюць галіны дрэў. Ногі буравата-чорныя. Радужка саламяна-жоўтая. Голас гучны і рэзкі, сугучны з назвай птушкі.

Ара

Міжнародная Чырвоная кніга Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 106001547

Распаўсюджанне

Гняздуе ад усходняй часткі Панамы да Бразіліі і Паўночнага Парагвая. Ёсць меркаванне, што ў Трынідадзе гэтая птушка вымерла.

Лад жыцця

Жыве ў некранутых трапічных лясах, аддаючы перавагу прыбярэжным раёнам рэк. Селіцца таксама ў горных далінах да субальпійскіх лугоў. Вельмі прывязаны да месцаў свайго пражывання. Карміцца ​​вылятае рана на досвітку ў месцы, на адлегласці ад гнязда да 25 км, і вяртаецца пасля заходу. Вядзе парны або адзіночны лад жыцця, зграй не ўтварае. Трымаецца ў кронах высокіх дрэў.

Размнажэнне

Шлюбны перыяд са снежня па сакавік. Гняздуе вельмі высока ў дуплах дрэў, часцей за ўсё пальмаў, будуе гнёзды на галінках. Далёка ад гнездзішчаў, як правіла, не лётае. У кладцы 2-3 яйкі, але бывае і да 5. Насіжвае самка на працягу 24-30 дзён. Маладыя птушкі пакідаюць гняздо ва ўзросце каля 3 месяцаў, але бацькі апякуюць іх яшчэ 2-3 месяцы, пасля чаго тыя пераходзяць да самастойнага жыцця. Па афарбоўцы маладыя птушкі амаль не адрозніваюцца ад дарослых, але маюць больш светлую дзюбу і шэра-карычневы колер радужкі.

Утрыманне ў няволі

Маладыя асобіны вельмі добра прыручаюцца. З даўніх часоў іх прыручалі карэнныя жыхары, у якіх ён быў любімай птушкай. У Еўропе вядомыя з XVII стагоддзя. Здольныя вымаўляць некалькі дзясяткаў слоў. Хоць і папулярныя як хатнія жывёлы з-за прыгажосці і магчымасці пераймаць чалавечую гаворку, цяжкія ва ўтрыманні і патрабуюць вялікай увагі, у адрозненне ад традыцыйных улюбёнцаў — сабак і катоў. Вельмі інтэлектуальная птушка.

Мае моцны крыклівым голас, чым стварае нязручнасці для суседзяў. Пастаянна грызе розныя прадметы, перакусвае нават сталёвы дрот.

Сілкуецца разнастайнай расліннай ежай: арэхі, семечкі, трава, садавіна і гародніна (у тым ліку і сушаныя), зеляніна і г. д.

Некаторыя харчовыя прадукты (вішнёвыя костачкі, авакада, шакалад і кава) атрутныя для птушкі.