Прызма (геаметрыя): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 14: Радок 14:
== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=13|старонкі=125|старонак=576|isbn=985-11-0216-4 (Т. 13)|тыраж=10 000}}
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=13|старонкі=125|старонак=576|isbn=985-11-0216-4 (Т. 13)|тыраж=10 000}}

[[Катэгорыя:Шматграннікі]]


[[ar:منشور (هندسة)]]
[[ar:منشور (هندسة)]]

Версія ад 16:25, 3 сакавіка 2013

Прызма

Прызма (стар.-грэч.: πρίσμα, (лац.: prisma) — мнагаграннік, 2 грані якога (асновы прызмы) — роўныя многавугольнікі з адпаведна паралельнымі старанамі, а іншыя грані (бакавыя) — паралелаграмы.

У залежнасці ад колькасці бакавых граней прызмы бываюць 3-, 4-, 5-гранныя і г.д.

Прыклады прызмы:

  • прамая прызма (бакавыя грані перпендыкулярнныя аснове)
  • правільная прызма (прамая прызма, аснова якой — правільны многавугольнік)
  • паралелепіпед.

Аб'ём прызмы роўны здабытку плошчы асновы на вышыню (адлегласць паміж асновамі прызмы).

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 125. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).