Прыёны: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Ellis Novak (размовы | уклад) |
Ellis Novak (размовы | уклад) |
||
| Радок 12: | Радок 12: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=13|старонкі=125|старонак=576|isbn=985-11-0216-4 (Т. 13)|тыраж=10 000}} |
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=13|старонкі=125|старонак=576|isbn=985-11-0216-4 (Т. 13)|тыраж=10 000}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Катэгорыя:Бялкі]] |
[[Катэгорыя:Бялкі]] |
||
[[Катэгорыя:Прыёнавыя хваробы]] |
[[Катэгорыя:Прыёнавыя хваробы]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[ar:بريون]] |
[[ar:بريون]] |
||
Версія ад 17:07, 3 сакавіка 2013
Прыёны (ад англ.: proteinaceous infectious particles — бялковыя заразныя)— асаблівыя бялкі, якія выклікаюць пашкоджанне нервнай сістэмы чалавека і жывёл з развіццём губчастага перараджэння галаўнога мозга; выклікаюць павольныя інфекцыі.
Апісаны С. Прузінерам.
Маюць форму бялковых фібрыл даўжынёй 50-500 нм.
Асаблівасць прыёнаў (як узбуджальнікаў хвароб) — адсутнасць у іх структуры нуклеінавых кіслот, устойлівасць да кіпячэння, дзеяння пары спірту (70° С), яны інертныя да рэчываў, якія разбураюць нуклеінавыя кіслоты. Аднак прыёны адчувальны да дзеяння рэчываў, што інактывуюць бялкі.
Гл. таксама
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 125. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).