Гліказіды: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Гліказіды''' — арганічныя злучэнні, малекулы якіх складаюцца з двух частак: вугляводнага (піраназіднага або фураназіднага) астатку і невуглеводнага фрагмента (т.зв. аглікана). У якасці гліказідаў ў больш агульным сэнсе могуць разглядацца і [[вугляводы]], якія складаюцца з двух або больш монацукрыдных астаткаў. Пераважна крышталічныя, радзей аморфныя рэчывы, добра растваральныя ў [[вада|вадзе]] і спірце. |
'''Гліказіды''' — [[Арганічныя рэчывы|арганічныя злучэнні]], малекулы якіх складаюцца з двух частак: вугляводнага (піраназіднага або фураназіднага) астатку і невуглеводнага фрагмента (т.зв. аглікана). У якасці гліказідаў ў больш агульным сэнсе могуць разглядацца і [[вугляводы]], якія складаюцца з двух або больш монацукрыдных астаткаў. Пераважна крышталічныя, радзей аморфныя рэчывы, добра растваральныя ў [[вада|вадзе]] і спірце. |
||
Гліказіды ўяўляюць сабой шырокую групу арганічных рэчываў, якія сустракаюцца ў раслінным (радзей ў жывёльным) свеце і/або атрымліваюцца сінтэтычным шляхам. Пры кіслотным, шчолачным, ферментатыўным гідролізе яны расшчапляюцца на два або некалькі кампанентаў - аглікан і вуглявод (або некалькі вугляводаў). Многія з гліказідаў таксічныя або валодаюць моцным фізіялагічным дзеяннем, напрыклад гліказіды наперстаўкі, страфанта і іншыя. |
Гліказіды ўяўляюць сабой шырокую групу арганічных рэчываў, якія сустракаюцца ў раслінным (радзей ў жывёльным) свеце і/або атрымліваюцца сінтэтычным шляхам. Пры кіслотным, шчолачным, ферментатыўным гідролізе яны расшчапляюцца на два або некалькі кампанентаў - аглікан і вуглявод (або некалькі вугляводаў). Многія з гліказідаў таксічныя або валодаюць моцным фізіялагічным дзеяннем, напрыклад гліказіды наперстаўкі, страфанта і іншыя. |
Версія ад 19:28, 3 сакавіка 2013
Гліказіды — арганічныя злучэнні, малекулы якіх складаюцца з двух частак: вугляводнага (піраназіднага або фураназіднага) астатку і невуглеводнага фрагмента (т.зв. аглікана). У якасці гліказідаў ў больш агульным сэнсе могуць разглядацца і вугляводы, якія складаюцца з двух або больш монацукрыдных астаткаў. Пераважна крышталічныя, радзей аморфныя рэчывы, добра растваральныя ў вадзе і спірце.
Гліказіды ўяўляюць сабой шырокую групу арганічных рэчываў, якія сустракаюцца ў раслінным (радзей ў жывёльным) свеце і/або атрымліваюцца сінтэтычным шляхам. Пры кіслотным, шчолачным, ферментатыўным гідролізе яны расшчапляюцца на два або некалькі кампанентаў - аглікан і вуглявод (або некалькі вугляводаў). Многія з гліказідаў таксічныя або валодаюць моцным фізіялагічным дзеяннем, напрыклад гліказіды наперстаўкі, страфанта і іншыя.