Марк Антоній: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др removed Category:Асобы using HotCat
TjBot (размовы | уклад)
др r2.7.2) (робат дадаў: als:Marcus Antonius
Радок 109: Радок 109:
{{Link FA|es}}
{{Link FA|es}}


[[als:Marcus Antonius]]
[[ar:ماركوس أنطونيوس]]
[[ar:ماركوس أنطونيوس]]
[[az:Mark Antoni]]
[[az:Mark Antoni]]

Версія ад 10:12, 5 сакавіка 2013

Марк Антоній
MARCVS ANTONIVS
Марк Антоній. Бюст з Музею Ватыкана
Марк Антоній. Бюст з Музею Ватыкана
Консул Рымскай рэспублікі
44 да н.э.
Папярэднік Гай Канін Рэбіл (консул-суфект) і
Гай Трэбоній (консул-суфект)
Пераемнік Гай Вібій Панса Цэтроніан і
Аўл Хірцій
Консул Рымскай рэспублікі
34 да н.э.
Папярэднік Публій Карнэлій Далабела (консул-суфект) і
Ціт Педуцый (консул-суфект)
Пераемнік Луцый Семпроній Атрацін (консул-суфект) і
Гай Мемій (консул-суфект)
Консул Рымскай рэспублікі
31 да н.э.
Папярэднік Луцый Карнэлій Цына (консул-суфект) і
Марк Валерый Месала (консул-суфект)
Пераемнік Марк Валерый Месала Корвін (консул-суфект) і
Актавіян

Нараджэнне 14 студзеня 83 да н.э.(-083-01-14)
Рым
Смерць 1 жніўня 30 да н.э.(-030-08-01) (53 гады)
Александрыя
Бацька Марк Антоній Крэтык
Маці Юлія Антонія
Жонка 1. Фадзія
2. Антонія Гібрыда
3. Фульвія
(49 да н.э. - 40 да н.э.)
4. Актавія Малодшая
(40 да н.э. - 32 да н.э.)
Дзеці 1. Марк Антоній Анціл
2. Юл Антоній
(ад трэцяга шлюбу)
3. Антонія Старэйшая
4. Антонія Малодшая
(ад чацвёртага шлюбу)
5. Аляксандр Геліас
6. Клеапатра Селена
7. Пталамей Філадэльф
(пазашлюбныя, ад сувязі з Клеапатрай)
Дзейнасць старажытнарымскі палітык, старажытнарымскі ваенны
Прыналежнасць Рымская рэспубліка
Бітвы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марк Антоній (82 да н.э.30 да н.э.): рымскі палітычны дзеяч і военачальнік.

Пасля забойства Цэзара (15 сакавіка 44 да н.э.) заняў, у дачыненні да змоўнікаў, прымірную пазіцыю, увайшоў у саюз з Актавіянам і ажаніўся з сястрой таго, Актавіяй. У выніку масавых рэпрэсій супраць рымскай шляхты ўзбагаціўся за кошт маёмасці рэпрэсаваных. Пазней атрымаў у кіраванне ўсходнія вобласці Рымскай дзяржавы; жыў там у вялікай раскошы, на падабенства грэчаскіх цароў. Увайшоў у саюз з егіпецкай царыцай Клеапатрай VII[1], і разам з ёй выступіў супраць Актавіяна, аднак панёс паражэнне ў марской бітве пад мысам Акцый (31 да н.э.) і разам з Клеапатрай скончыў жыццё самагубствам.

Верагодная выява Марка Антонія дасюль не знойдзеная. Найбольш імавернай версіяй лічыцца бронзавая галава (парэштак статуі з Кілікіі), якая захоўваецца ў Луўры[2].

Зноскі

  1. Легенда кажа, што ён зрабіў гэта пад уражаннем ад прыгажосці Клеапатры.
  2. Раней гэтую галаву прыймалі за галаву Нерона. Шматлікія грэчаскія статуі, верагодна, з'яўляліся статуямі пергамскіх цароў Атала і Эўмена з перабітымі надпісамі. Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)

Шаблон:Рымскія дыктатары I ст. да н.э. Шаблон:Рымскія консулы 50—28 да н.э.

Шаблон:Link FA