Гарадзельская унія: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 11 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q1055227 (translate me)
Радок 132: Радок 132:
[[Катэгорыя:Гісторыя Літвы]]
[[Катэгорыя:Гісторыя Літвы]]
[[Катэгорыя:Літоўскае права]]
[[Катэгорыя:Літоўскае права]]

[[be-x-old:Гарадзельская вунія]]
[[de:Union von Horodło]]
[[en:Union of Horodło]]
[[eo:Unio de Horodło]]
[[hu:Horodłói unió]]
[[it:Unione di Horodło]]
[[ja:ホロドウォ合同]]
[[lt:Horodlės unija]]
[[pl:Unia horodelska]]
[[ru:Городельская уния]]
[[uk:Городельська унія 1413]]

Версія ад 23:28, 8 сакавіка 2013

Сямейства польскіх шляхетных гербаў

Гарадзельская унія (1413, Гародла) — дамова вялікага князя літоўскага Вітаўта са сваім стрыечным братам, польскім каралём Уладзіславам Ягайла.

Час і месца

Складзеная 2 кастрычніка 1413 (тры гады праз пасля Грунвальдскай бітвы) у з. Гародла на р. Заходні Буг (сучасная Польшча).

Значэнне

Падпісаныя акты рэгулявалі адносіны Літвы і Каралеўства Польскага.

У параўнанні з невыразным тэрмінам «злучэнне (прымыканне)», якім апераваў Крэўскі акт, «далучэнне» азначала відавочнае прыгнечанне літоўскай дзяржаўнасці, а для вышэйшага літоўскага дваранства, ледзь распачаўшага палітычна выяўляць сябе, гэта азначала ўключэнне яго ў польскія саслоўныя інстытуты.[1]

Вітаўт прызнаў вярхоўную ўладу караля; частка вотчынных правоў на Літву Ягайлы пераходзіла польскай дзяржаве і тытул вярхоўнага князя Літвы станавіўся элементам польскага каралеўскага тытула. Адначасова ўводзіўся спадчынны інстытут вялікага князя літоўскага, што адмяняла ўсталяванае Віленска-Радамскім актам аднаўленне прамога кіравання польскага караля пасля смерці Вітаўта. Вышэйшая польская шляхта абвясціла Вітаўта апекуном малалетней дочкі-спадчынніцы Ядзвігі і Ягайла. Вітаўт заняў першае месца ў кароннай радзе і стаў другою па значнасці асобай ва ўладнай сістэмы злучанай дзяржавы.

Акрамя таго, у Літве ўводзілася аднолькавае з Польшчай адміністрацыйнае дзяленне (у сувязі з чым пасады віленскіх і трокскіх ваявод і кашталянаў); літоўскія баяры-каталікі атрымлівалі правы польскай шляхты, а таксама польскія гербы. Гэтыя змены закранулі 47 родаў. Агульныя шляхетныя соймы вырашалася склікаць у Любліне або ў Парчаве.

Прыняцце гербаў

Няпоўны спіс гербаў, прынятых літоўскімі родамі ў Гародле.

Герб Назва Польскі бок Літоўскі бок
Абданк Пётр з Відавы,
Якуб з Рагозна
Ян Гаштаўт
Багорыя Марэк з Накола Станіслаў Вышыгін
Геральт Мікалай з Гажкова, біскуп віленскі Сургут з Рэчынак
Грыф ? Бутаўд
Даліва Мацей Кот,
Януш Фурман,
Пётр з Фалькова
Начка Гінвілавіч
Дэмбна Дабеслаў з Алясніцы Альбрэхт Карэва
Дзялоша ? Волчка Ракутовіч
Задора Збігнеў з Бжэзя Яўнут Валімонтавіч
Зарэмба Ян з Кролікава,
Марцін з Каліновы
Гінет Кончавіч
Лебедзь Дзерслаў (са Скжына?) Андрэй Галігунт
Ліс Крысцін, кашталян сандэцкі Ян Сунігайла
Ляліва Ян з Тарнова,
Ядвіга з Ляжэніц
Войцех Манівід
Памян Ян Пэля, біскуп уроцлаўскі Станіслаў Сак
Порай Міхал з Міхалова,
Яка
Мікалай Былімін
Равіч Крыстын з Астрова, кашталян кракаўскі,
Грот з Янковіч
Мінігайла Гедыгольдавіч
Трубы Мікалай Тромба, архібіскуп Гнезненскі Крысцін Осцік
Цёлак Станіслаў з Бжэжа (?) Ян Эвілд
Ястрабец Войцех, біскуп кракаўскі,
Марцін з Любніцы
Ян Няміра
  1. Гудавичюс Э. История Литвы... С. 226.

Спасылкі

Літаратура

  • Гудавичюс Э. История Литвы с древнейших времен до 1569 года. Том I. Перевод Г. И. Ефромова. Москва: Фонд имени И. Д. Сытина, Batrus, 2005. ISBN 5-94953-029-2. С. 225—229.

Шаблон:Пачатак артыкулу