Юзаф Завадскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
др →Біяграфія |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Вучыўся выдавецкай справе ва Уроцлаве і Лейпцыгу. У 1803 годзе пераехаў у Вільню і адкрыў тыпаграфію. У 1805 годзе да Ю. Завадскага перайшла тыпаграфія [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]], ён злучыў дзве тыпаграфіі і заснаваў выдавецтва (гл. [[Выдавецтва |
Вучыўся выдавецкай справе ва Уроцлаве і Лейпцыгу. У 1803 годзе пераехаў у Вільню і адкрыў тыпаграфію. У 1805 годзе да Ю. Завадскага перайшла тыпаграфія [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]], ён злучыў дзве тыпаграфіі і заснаваў выдавецтва (гл. [[Выдавецтва Завадскага]]). Да 1826 года меў тытул універсітэцкага тыпографа. Быў сябрам масонскай ложы «Гарлівы Літвін». |
||
Меў сыноў [[Адам Завадскі|Адама]] і [[Фелікс Завадскі|Фелікса]], таксама выдаўцоў. |
Меў сыноў [[Адам Завадскі|Адама]] і [[Фелікс Завадскі|Фелікса]], таксама выдаўцоў. |
Версія ад 00:03, 10 сакавіка 2013
Юзаф Завадскі (польск.: Józef Zawadzki; 15 сакавіка 1781, Казмін-Велькапольскі — 5 снежня 1838, Вільня) — віленскі тыпограф і выдавец.
Біяграфія
Вучыўся выдавецкай справе ва Уроцлаве і Лейпцыгу. У 1803 годзе пераехаў у Вільню і адкрыў тыпаграфію. У 1805 годзе да Ю. Завадскага перайшла тыпаграфія Віленскага ўніверсітэта, ён злучыў дзве тыпаграфіі і заснаваў выдавецтва (гл. Выдавецтва Завадскага). Да 1826 года меў тытул універсітэцкага тыпографа. Быў сябрам масонскай ложы «Гарлівы Літвін».
Меў сыноў Адама і Фелікса, таксама выдаўцоў.
Пахаваны ў Вільні на Антокальскіх могілках. На магіле пастаўлены класічны абеліск ружовага граніту, завершаны малым акратэрыям белага мармуру.
Літаратура
- Bieńkowska B. Książka na przestrzeni dziejów. — Warszawa: Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005. — ISBN 83-88581-21-X
- Cybulski R. Józef Zawadzki — księgarz, drukarz, wydawca. — Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972;
- Venclova T. Vilniaus vardai. — Vilnius: R. Paknio leidykla, 2006. — ISBN 9986-830-96-6. — P. 143.