Рэгулярны парк: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др робат дадаў: eu:Frantses lorategi |
др Bot: Migrating 21 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q12774 (translate me) |
||
| Радок 26: | Радок 26: | ||
[[Катэгорыя:Паркі]] |
[[Катэгорыя:Паркі]] |
||
[[Катэгорыя:Паркі Францыі]] |
[[Катэгорыя:Паркі Францыі]] |
||
[[ca:Jardí francès]] |
|||
[[cs:Francouzský park]] |
|||
[[de:Barockgarten]] |
|||
[[en:French formal garden]] |
|||
[[eo:Franca ĝardeno]] |
|||
[[eu:Frantses lorategi]] |
|||
[[fi:Muotopuutarha]] |
|||
[[fr:Jardin à la française]] |
|||
[[fy:Frânske tún]] |
|||
[[he:גן צרפתי]] |
|||
[[hu:Franciakert]] |
|||
[[ja:フランス式庭園]] |
|||
[[mk:Формална градина]] |
|||
[[nl:Franse tuin]] |
|||
[[pl:Ogród francuski]] |
|||
[[ru:Регулярный парк]] |
|||
[[sh:Francuski park]] |
|||
[[sk:Francúzsky park]] |
|||
[[sr:Француски парк]] |
|||
[[sv:Barockens trädgårdskonst]] |
|||
[[uk:Сад бароко]] |
|||
Версія ад 01:27, 10 сакавіка 2013
Рэгулярны парк (або сад; таксама французскі або геаметрычны парк; часам таксама «сад у рэгулярным стылі») — парк, які мае па-геаметрычнаму правільную планіроўку, звычайна з выяўленай сіметрычнасцю і рэгулярнасцю кампазіцыі. Характарызуецца прамымі алеямі, якія з'яўляюцца восямі сіметрыі, кветнікамі, партэрамі і басейнамі правільнай формы, стрыжкай дрэў і хмызнякоў з наданнем пасадкам разнастайных геаметрычных форм.
Уладкаванне паркаў у рэгулярным стылі дасягнула найвышэйшага піка ў Францыі ў эпоху барока (XVII—XVIII стагоддзі), прыкладам чаго з'яўляюцца сады Версаля, створаныя для Людовіка XIV ландшафтным архітэктарам Андрэ Ленотрам. Моду на рэгулярныя паркі хутка перанялі ў іншых краінах Еўропы[1]; адсюль распаўсюджаная назва рэгулярных садоў як «французскіх» (фр.: jardin à la française). Аднак яна гістарычна недакладная — рэгулярныя сады ўзніклі ў Італіі ў Эпоху Адраджэння, а найбольшай выдасканаленасці дасягнулі ў Англіі ў XIX стагоддзі, дзе стала практыкавацца стрыжка пасадак у складаных і экзатычных формах (у выглядзе жывёл, птушак, грыбоў, спіраляў і г. д.; гл. Тапіяр).[2]
Рэгулярныя сады і паркі вельмі распаўсюджаны пры палацах і замках; як правіла, яны з'яўляюцца важнай састаўнай часткай палацава-паркавых ансамбляў.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ Éric Mension-Rigau, Les jardins témoins de leur temps в Historia, n° 7/8, 2000
- ↑ Курбатов В. Я. Всеобщая история ландшафтного искусства. Сады и парки мира. — М.: Эксмо, 2008. — ISBN 5-669-19502-2.
Літаратура
- Yves-Marie Allain и Janine Christiany, L'art des jardins en Europe, Citadelles et Mazenod, Paris, 2006
- Claude Wenzler, Architecture du jardin, Editions Ouest-France, 2003
- Lucia Impelluso, Jardins, potagers et labyrinthes, Hazan, Paris, 2007.
- Philippe Prevot, Histoire des jardins, Editions Sud Ouest, 2006