Нямецкая акупацыя Беларусі (1941—1944): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) др →Нацыянальная палітыка: лінк |
||
| Радок 11: | Радок 11: | ||
Пачынаючы з 1941, [[В. Кубэ]], які кіраваў грамадзянскай адміністрацыяй у генеральным камісарыяце "Вайсрутэнія" ("Беларусь") праводзіў палітыку г.зв. "вайсрутэнізацыі", якая, між іншым, вылікала сур'ёзныя канфлікты між ім і кіраўніцтвам [[Нацыянал-сацыялістычная нямецкая рабочая партыя|нацысцкай партыі]], аб'ектыўна паспрыяла ўзмацненню беларускага не-савецкага нацыянальнага пачуцця, і пацягнула за сабой шэраг трывалых палітычных наступстваў, у тым ліку, у савецкай пасляваеннай нацыянальнай і дэмаграфічнай палітыцы. |
Пачынаючы з 1941, [[В. Кубэ]], які кіраваў грамадзянскай адміністрацыяй у генеральным камісарыяце "Вайсрутэнія" ("Беларусь") праводзіў палітыку г.зв. "вайсрутэнізацыі", якая, між іншым, вылікала сур'ёзныя канфлікты між ім і кіраўніцтвам [[Нацыянал-сацыялістычная нямецкая рабочая партыя|нацысцкай партыі]], аб'ектыўна паспрыяла ўзмацненню беларускага не-савецкага нацыянальнага пачуцця, і пацягнула за сабой шэраг трывалых палітычных наступстваў, у тым ліку, у савецкай пасляваеннай нацыянальнай і дэмаграфічнай палітыцы. |
||
Пачынаючы з 1942, дадаткова да дапаможнай паліцыі нямецкія ўлады фарміравалі на тэрыторыі Беларусі <!-- у якіх акругах-->ваенна-паліцэйскія сілы, у т.л., беларускія ([[ |
Пачынаючы з 1942, дадаткова да дапаможнай паліцыі нямецкія ўлады фарміравалі на тэрыторыі Беларусі <!-- у якіх акругах-->ваенна-паліцэйскія сілы, у т.л., беларускія ([[Беларускі корпус самааховы]]). |
||
[[category: Ваенныя акупацыі беларускіх земляў]] |
[[category: Ваенныя акупацыі беларускіх земляў]] |
||
Версія ад 13:24, 18 мая 2008
НЯМЕЦКАЯ АКУПАЦЫЯ БЕЛАРУСІ (1941—1944), акупацыя нямецка-фашысцкімі войскамі ў 1941—1944 тэрыторыі БССР (у межах 1941 году). Радыкальнай польскай гістарыяграфіяй не прызнаецца як цэлы прадмет вывучэння, і падзяляецца на акупацыю Усходняй Польшчы і акупацыю БССР у межах 1938 году.
Пасля поўнага захопу нямецкімі войскамі (1941), тэрыторыя БССР была падзелена на наступныя зоны кіравання: тылу армейскай групы "Цэнтр", рэйхкамісарыятаў "Остланд" і "Украіна", генеральнай акругі Усходняя Прусія.
На акупаванай тэрыторыі з першых дзён Вялікай Айчыннай вайны дзейнічалі савецкія партызанскія фармаванні. Таксама з 1941 сюды была распаўсюджана дзейнасць польскіх партызанскіх сіл, а польскія падпольныя арганізацыі існавалі і ў даваенны перыяд 1939—1941. У шэрагу раёнаў Брэсцкай вобласці дзейнічалі украінскія АУН і УПА.
Нацыянальная палітыка
З самага пачатку акупацыі, нацысцкія ўлады пачалі ажыццяўляць палітыку вынішчэння яўрэйскага насельніцтва Беларусі. Былі арганізаваныя гарадскія гета, пачатыя знішчальныя аперацыі (гл. аперацыя "Прыпяцкія балоты").
Пачынаючы з 1941, В. Кубэ, які кіраваў грамадзянскай адміністрацыяй у генеральным камісарыяце "Вайсрутэнія" ("Беларусь") праводзіў палітыку г.зв. "вайсрутэнізацыі", якая, між іншым, вылікала сур'ёзныя канфлікты між ім і кіраўніцтвам нацысцкай партыі, аб'ектыўна паспрыяла ўзмацненню беларускага не-савецкага нацыянальнага пачуцця, і пацягнула за сабой шэраг трывалых палітычных наступстваў, у тым ліку, у савецкай пасляваеннай нацыянальнай і дэмаграфічнай палітыцы.
Пачынаючы з 1942, дадаткова да дапаможнай паліцыі нямецкія ўлады фарміравалі на тэрыторыі Беларусі ваенна-паліцэйскія сілы, у т.л., беларускія (Беларускі корпус самааховы).