Фракійцы: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 02:57, 29 сакавіка 2013

Фракі́йцы (стар.-грэч.: Θρᾳκός; лац.: Thracis, Threcis) † — група індаеўрапейскіх народаў, што насяляла Фракію і прылеглыя да яе землі (у цяперашні час — Балгарыя, Румынія, Малдавія, паўночна-ўсходняя Грэцыя, еўрапейская і паўночна-заходняя частка азіяцкай Турцыі, усходняя Сербія і частка Македоніі). Яны размаўлялі на фракійскай мове, якую большасць аўтараў адносіць да сям'і індаеўрапейскіх моў.

Паходжанне

Фракійцы з'яўляліся індаеўрапейцамі. Сучасныя генетыкі мяркуюць, што яны былі носьбітамі генаў гаплагрупы R1a і такім чынам мелі адзінае паходжанне з сучаснымі індаеўрапейскімі народамі Усходняй і Цэнтральнай Еўропы, а таксама з індаіранцамі. Нешматлікія лінгвістычныя дадзеныя дазваляюць прасачыць блізкасць да балтаў.

Большасць даследчыкаў сцвярджае, што фракійцы сфарміраваліся ў раёне Карпатаў або былі нашчадкамі качавога насельніцтва Паўночнага Прычарнамор'я. Яны прасунуліся на поўдзень у самым пачатку бронзавага веку і асімілявалі мясцовае палеабалканскае насельніцтва — нашчадкаў выхадцаў з Малой Азіі, ад якіх перанялі земляробства. У 2 - 1 тысячагоддзях да н. э. фракійцы перасяліліся на землі на ўсход ад Мармуровага мора, дзе змяшаліся з тубыльцамі. Фракійцы таксама жылі на некаторых паўночных астравах Эгейскага мора

Гісторыя

Гамер быў першым аўтарам які ўзгадаў фракійцаў як саюзнікаў траянцаў. У "Іліядзе" яны паказаны як мужныя пешыя і каляснічыя ваяры. Рэз, правадыр фракійцаў, уразіў элінаў сваёю калясніцаю і ўзбраеннем, упрыгожаным золатам і срэбрам. Гамер называў Фракію "пладавітай", а сярод яе багаццяў пералічваў коняў і халодную зброю. Адысей падчас зваротнай вандроўкі з Троі разрабаваў горад фракійцаў-кіконаў. Там яго спадарожнікі захапілі віно, авечак і быкоў.

Звесткі Гамера аб багаццях фракійцаў падцвярджаюцца пазнейшымі старажытнагрэчаскімі крыніцамі, а таксама археалагічнымі раскопкамі. З Фракіі ў Грэцыю вывозіліся прадукты земляробства і жывёлагадоўлі, у тым ліку знакамітае фракійскае віно, золата і срэбра.

У сярэдзіне 1 тысячагоддзя да н. э. Герадот пісаў: "Народ фракійскі самы буйны на зямлі пасля індыйцаў. Калі б фракійцы былі супольнымі і кіраваліся адным правадыром, то былі бы самымі магутнымі і непераможнымі". Найбольш вядомыя плямёны (або народы) фракійскага паходжання:

У сярэдзіне 1 тысячагоддзя да н. э. фракійцы Малой Азіі трапілі пад уладу спачатку Лідыі, а потым Персіі. Дарый I падчас вайны са скіфамі захапіў Паўднёвую Фракію. Але пасля паражэнняў персаў ад скіфаў, а потым элінаў Фракія зноў набыла незалежнасць.

У выніку развіцця мясцовай гаспадаркі, а таксама шчыльных гандлёвых сувязяў з Грэцыяй і іншымі краінамі ўжо да сярэдзіны 1 тысячагоддзя фракійскае грамадства падзялялася на некалькі сацыяльных пластоў. На вышэйшай прыступцы стаялі правадыры, улада якіх набыла спадчынны характар. Археалагічныя раскопкі магільняў фракійскіх правадыроў у Балгарыі ў пачатку XXI ст. выявілі вялізарныя багацці, што клаліся разам з памерлымі. Самы нізкі статус мелі рабы. Герадот казаў, што ў Фракіі нязначнае становішча займалі таксама рамеснікі. У другой палове 1 тысячагоддзя да н. э. культура фракійцаў была значна элінізавана. Аднак Старажытная Грэцыя зведала і адваротны ўплыў. З Фракіі ў Міжземнамор'е прыйшлі некаторыя формы земляробства, апрацоўкі металаў, культ Арфея і г. д.

Вядомыя фракійцы

Фукідыд — старажытнагрэчаскі гісторык
Спартак — правадыр паўстання рабоў у Старажытным Рыме

Літаратура

Спасылкі

@@ Радок 12: / Радок 12: @@
 [[Гамер]] быў першым аўтарам які ўзгадаў фракійцаў як саюзнікаў [[тэўкры|траянцаў]]. У "[[Іліяда|Іліядз]]е" яны паказаны як мужныя пешыя і каляснічыя ваяры. Рэз, правадыр фракійцаў, уразіў [[эліны|элінаў]] сваёю калясніцаю і ўзбраеннем, упрыгожаным [[золата]]м і [[срэбра]]м. Гамер называў [[Фракія|Фракію]] "пладавітай", а сярод яе багаццяў пералічваў [[Конь свойскі|коняў]] і халодную [[Зброя|зброю]]. [[Адысей]] падчас зваротнай вандроўкі з [[Троя|Троі]] разрабаваў [[горад]] фракійцаў-кіконаў. Там яго спадарожнікі захапілі [[віно]], [[Авечка свойская|авечак]] і [[карова|быкоў]].
-Звесткі Гамера аб багаццях фракійцаў падцвярджаюцца пазнейшымі старажытнагрэчаскімі крыніцамі, а таксама [[археалогія|археалагічнымі]] раскопкамі. Выяўлена, што з Фракіі ў [[Старажытная Грэцыя|Грэцыю]] вывозіліся прадукты [[земляробства]] і [[жывёлагадоўля|жывёлагадоўлі]], у тым ліку знакамітае фракійскае віно, [[золата]] і [[срэбра]].
+Звесткі Гамера аб багаццях фракійцаў падцвярджаюцца пазнейшымі старажытнагрэчаскімі крыніцамі, а таксама [[археалогія|археалагічнымі]] раскопкамі. З Фракіі ў [[Старажытная Грэцыя|Грэцыю]] вывозіліся прадукты [[земляробства]] і [[жывёлагадоўля|жывёлагадоўлі]], у тым ліку знакамітае фракійскае віно, [[золата]] і [[срэбра]].
+У сярэдзіне 1 тысячагоддзя да н. э. [[Герадот]] пісаў: "Народ фракійскі самы буйны на [[Планета Зямля|зямлі]] пасля [[індыйцы|індыйцаў]]. Калі б фракійцы былі супольнымі і кіраваліся адным правадыром, то былі бы самымі магутнымі і непераможнымі". Найбольш вядомыя плямёны (або народы) фракійскага паходжання:
+*[[Старажытныя македонцы]]
+*[[Дакі]]
+*[[Геты]]
+*[[Бесы]]
+*[[Адрысы]]
+У сярэдзіне 1 тысячагоддзя да н. э. фракійцы [[Малая Азія|Малой Азіі]] трапілі пад уладу спачатку [[Лідыя|Лідыі]], а потым [[Ахеменіды|Персіі]]. [[Дарый I]] падчас вайны са [[скіфы|скіфамі]] захапіў Паўднёвую Фракію. Але пасля паражэнняў персаў ад скіфаў, а потым элінаў Фракія зноў набыла незалежнасць.
+У выніку развіцця мясцовай гаспадаркі, а таксама шчыльных [[гандаль|гандлёвых]] сувязяў з Грэцыяй і іншымі краінамі ўжо да сярэдзіны 1 тысячагоддзя фракійскае грамадства падзялялася на некалькі сацыяльных пластоў. На вышэйшай прыступцы стаялі правадыры, улада якіх набыла спадчынны характар. Археалагічныя раскопкі магільняў фракійскіх правадыроў у [[Балгарыя|Балгарыі]] ў пачатку [[XXI стагоддзе|XXI]] ст. выявілі вялізарныя багацці, што клаліся разам з памерлымі. Самы нізкі статус мелі [[рабства|рабы]]. Герадот казаў, што ў Фракіі нязначнае становішча займалі таксама [[рамяство|рамеснікі]]. У другой палове 1 тысячагоддзя да н. э. [[культура]] фракійцаў была значна элінізавана. Аднак Старажытная Грэцыя зведала і адваротны ўплыў. З Фракіі ў [[Міжземнае мора|Міжземнамор'е]] прыйшлі некаторыя формы земляробства, апрацоўкі [[метал]]аў, [[культ]] [[Арфей|Арфея]] і г. д.
 ==Вядомыя фракійцы==