Праліў Вількіцкага: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Праліў Вількіцкага''' — праліў, які аддзяляе паўвостраў Таймыр ад архіпелага Паўночн...'
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 3: Радок 3:
Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам Чалюскін і мысам Таймыр на востраве Бальшавік - 56 км. На ўсход ад Бальшавіка ад праліва Вількіцкага адгаліноўваецца ў паўночна-ўсходнім напрамку праліў Яўгенава, які аддзяляе гэты буйны востраў архіпелага ад невялікіх паўднёва-ўсходніх астравоў Старакадомскага і Малы Таймыр. На захад ад праліва Вількіцкага размешчаны чатыры невялікія вострава Гейберга. Тут глыбіня мора складае ад 100 да 150 м, ва ўсходняй частцы - больш за 200 м.
Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам Чалюскін і мысам Таймыр на востраве Бальшавік - 56 км. На ўсход ад Бальшавіка ад праліва Вількіцкага адгаліноўваецца ў паўночна-ўсходнім напрамку праліў Яўгенава, які аддзяляе гэты буйны востраў архіпелага ад невялікіх паўднёва-ўсходніх астравоў Старакадомскага і Малы Таймыр. На захад ад праліва Вількіцкага размешчаны чатыры невялікія вострава Гейберга. Тут глыбіня мора складае ад 100 да 150 м, ва ўсходняй частцы - больш за 200 м.
Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічны кіравання Расіі [[Андрэй Іпалітавіч Вількіцкі|Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага]], які ў [[1913]] годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколе Таймыр і Вайгач распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка [[Паўночны марскі шлях|Паўночнага марскога шляху]] была пройдзеная ў [[1878]] годзе шведам [[Адольф Эрык Нордэншэльд|Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам]].
Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічнага ўпраўлення Расіі [[Андрэй Іпалітавіч Вількіцкі|Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага]], які ў [[1913]] годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколе Таймыр і Вайгач распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка [[Паўночны марскі шлях|Паўночнага марскога шляху]] была пройдзеная ў [[1878]] годзе шведам [[Адольф Эрык Нордэншэльд|Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам]].

Версія ад 13:42, 1 красавіка 2013

Праліў Вількіцкага — праліў, які аддзяляе паўвостраў Таймыр ад архіпелага Паўночная Зямля і злучае Карскае мора з морам Лапцевых.

Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам Чалюскін і мысам Таймыр на востраве Бальшавік - 56 км. На ўсход ад Бальшавіка ад праліва Вількіцкага адгаліноўваецца ў паўночна-ўсходнім напрамку праліў Яўгенава, які аддзяляе гэты буйны востраў архіпелага ад невялікіх паўднёва-ўсходніх астравоў Старакадомскага і Малы Таймыр. На захад ад праліва Вількіцкага размешчаны чатыры невялікія вострава Гейберга. Тут глыбіня мора складае ад 100 да 150 м, ва ўсходняй частцы - больш за 200 м.

Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічнага ўпраўлення Расіі Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага, які ў 1913 годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколе Таймыр і Вайгач распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка Паўночнага марскога шляху была пройдзеная ў 1878 годзе шведам Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам.