Кашуля: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Gerakibot (размовы | уклад)
др r2.7.1) (робат дадаў: mn:Цамц
Addbot (размовы | уклад)
др Робат перанёс 59 міжмоўных спасылак да аб'екта d:q76768 на Wikidata
Радок 6: Радок 6:
[[Катэгорыя:Адзенне]]
[[Катэгорыя:Адзенне]]


[[am:ሸሚዝ]]
[[ar:قميص]]
[[arc:ܟܘܬܝܢܐ]]
[[be-x-old:Кашуля]]
[[bg:Риза]]
[[bjn:Baju]]
[[bn:শার্ট]]
[[ca:Camisa]]
[[co:Camisgia]]
[[cr:ᐸᒎᔮᓐ]]
[[cs:Košile]]
[[da:Skjorte]]
[[de:Hemd]]
[[el:Πουκάμισο]]
[[en:Shirt]]
[[eo:Ĉemizo]]
[[es:Camisa]]
[[es:Camisa]]
[[eu:Alkandora]]
[[fa:پیراهن]]
[[fi:Paita]]
[[fr:Chemise (vêtement)]]
[[fr:Chemise (vêtement)]]
[[ga:Léine]]
[[gd:Lèine]]
[[gn:Kamisa'i]]
[[gv:Lheiney]]
[[he:חולצה]]
[[hr:Košulja]]
[[ht:Chemiz]]
[[hu:Ing]]
[[id:Kemeja]]
[[it:Camicia]]
[[it:Camicia]]
[[iu:ᐃᑭᐊᖅᖠᖅ/ikiaqłiq]]
[[ja:シャツ]]
[[kk:Жейде]]
[[ko:셔츠]]
[[ku:Mîntan]]
[[ln:Simísi]]
[[lv:Krekls]]
[[mn:Цамц]]
[[mr:सदरा]]
[[ms:Kemeja]]
[[nl:Overhemd]]
[[no:Skjorte]]
[[pl:Koszula]]
[[pt:Camisa]]
[[qu:Kusma]]
[[ro:Cămașă]]
[[ru:Рубашка]]
[[scn:Cammisa]]
[[simple:Shirt]]
[[sk:Košeľa]]
[[sq:Këmisha]]
[[su:Kaméja]]
[[sv:Skjorta]]
[[te:చొక్కా]]
[[tg:Курта]]
[[tr:Gömlek]]
[[uk:Сорочка]]
[[vec:Camixa]]
[[yi:העמד]]
[[zh:襯衫]]
[[zh-yue:裇衫]]

Версія ад 05:06, 15 красавіка 2013

Сучасная мужчынская дзелавая кашуля

Кашуля — вопратка з лёгкай тканіны, якая пакрывае верхнюю частку цела і ўжываецца як частка бялізны ці як верхняя вопратка.

Гісторыя

Кашуля ў сучасным выглядзе з'явілася ў канцы эпохі антычнасці. Яе «папярэднікамі» былі старажытнагрэчаскі хітон і рымская туніка. Як самая ніжняя (да з'яўлення сподняй бялізны) адзенне, непасрэдна прылеглая да цела чалавека, яна ва ўсіх народаў мела не толькі чыста практычнае, але і сімвалічнае значэнне. Чыстая (белая) кашуля асацыявалася з чыстай душой: чалавек, які прымаў хрост, апранаў асаблівую «хрысцільную (хрэсбіную)» кашулю. Адсюль жа, верагодна, пайшоў звычай апранаць чыстую кашулю перад боем. У той жа час пакаянцы-грэшнікі і асуджаныя злачынцы таксама павінны былі паўставаць перад публіках ў адных кашулях. Гатоўнасць аддаць іншаму «апошнюю кашулю» лічылася вершынёй дабрыні і бескарыслівасці.