Казімір I Аднавіцель: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 30 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q53455 (translate me)
др clean up, replaced: ялёг → ялог, мэтаю → мэтай, — 28 лістапада 1058 → — {{ДС|28|11|1058}}, бурзе → бургу, ІІ → II (2), рцыбіскуп → рхібіскуп using AWB
Радок 1: Радок 1:
'''Казімір І Аднавіцель''' ([[25 ліпеня]] [[1016]] — [[28 лістапада]] [[1058]], [[Горад Познань|Познань]]) — польскі князь (1034—1058, з перапынкамі) дынастыі Пястаў. Сын Мешкі І і Рыхэзы Латарынгскай.
'''Казімір І Аднавіцель''' ({{ДН|25|7|1016}} — {{ДС|28|11|1058}}, [[Горад Познань|Познань]]) — польскі князь (1034—1058, з перапынкамі) дынастыі Пястаў. Сын Мешкі І і Рыхэзы Латарынгскай.


[[Image:Odnowiciel.jpg|thumb|250px|Казімір І Аднавіцель]]
[[Image:Odnowiciel.jpg|thumb|250px|Казімір І Аднавіцель]]
Радок 6: Радок 6:


Казімір І пакінуў краіну і напачатку жыў пры двары венгерскага караля Іштвана І, а пасля ў сваёй маці ў Саксоніі.
Казімір І пакінуў краіну і напачатку жыў пры двары венгерскага караля Іштвана І, а пасля ў сваёй маці ў Саксоніі.
Выкарыстаўшы складанае становішча Польшчы, у 1038 г. чэшскі князь Бржэціслаў захапіў Гнезна, адкуль вывез рэліквіі святога Войцэха і далучыў да Чэхіі Сілезію.
Выкарыстаўшы складанае становішча Польшчы, у 1038 г. чэшскі князь Бржэціслаў захапіў Гнезна, адкуль вывез рэліквіі святога Войцеха і далучыў да Чэхіі Сілезію.


Заклапочаны праблемаю вяртання Польшчы да паганства, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі Генрых ІІІ аказаў Казіміру І дапамогу фінансавымі і ваеннымі сродкамі (500 рыцараў) для вяртання ўлады. якую той выкарыстаў і ў 1039 г. аднавіў сваю ўладу ў Польшчы і падавіў паганскае паўстанне. Аднак за дапамогу Казімір І прызнаў сюзерэнітэт імперыі.
Заклапочаны праблемаю вяртання Польшчы да паганства, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі Генрых III аказаў Казіміру І дапамогу фінансавымі і ваеннымі сродкамі (500 рыцараў) для вяртання ўлады. якую той выкарыстаў і ў 1039 г. аднавіў сваю ўладу ў Польшчы і падавіў паганскае паўстанне. Аднак за дапамогу Казімір І прызнаў сюзерэнітэт імперыі.


[[Image:Wojciech Gerson-Kazimierz Odnowiciel.jpg|thumb|250px|Казімір І Аднавіцель вяртаецца ў Польшчу]]
[[Image:Wojciech Gerson-Kazimierz Odnowiciel.jpg|thumb|250px|Казімір І Аднавіцель вяртаецца ў Польшчу]]
Радок 14: Радок 14:
У 1042 г. ажаніўся на сястры вялікага кіеўскага князя Яраслава, Дабранезе (пры крышчэнні атрымала імя Марыя).
У 1042 г. ажаніўся на сястры вялікага кіеўскага князя Яраслава, Дабранезе (пры крышчэнні атрымала імя Марыя).


З мэтаю поўнага ўзнаўлення дзяржаўнай арганізацыі Казімір І імкнуўся да аднаўлення польскай царквы. Таму ён выдзяляў на гэтыя мэты вялікія сродкі і нават заснаваў у Тынцы кляштар бенедыктынцаў. Аднак «гэта было нялёгкай задачай», паколькі рымскія папы Бенедзікт І і Леў ІХ знаходзіліся пад ўражаннем хуткага разбурэння польскай дзяржавы і новай царкоўнай правінцыі. Усё ж у 1046 г. Казімір І аднавіў кракаўскае біскупства, якое ўзначаліў Арон, асабісты герб якога пазней прыняў кракаўскі капітул. Але польскае арцыбіскупства так і не было адноўлена.
З мэтай поўнага ўзнаўлення дзяржаўнай арганізацыі Казімір І імкнуўся да аднаўлення польскай царквы. Таму ён выдзяляў на гэтыя мэты вялікія сродкі і нават заснаваў у Тынцы кляштар бенедыкцінцаў. Аднак «гэта было нялёгкай задачай», паколькі рымскія папы Бенедзікт І і Леў ІХ знаходзіліся пад уражаннем хуткага разбурэння польскай дзяржавы і новай царкоўнай правінцыі. Усё ж у 1046 г. Казімір І аднавіў кракаўскае біскупства, якое ўзначаліў Арон, асабісты герб якога пазней прыняў кракаўскі капітул. Але польскае архібіскупства так і не было адноўлена.


У 1047 г. пры дапамозе русінскіх войск, прадастаўленых у дапамогу кіеўскім князем Яраславам, Казімір І вярнуў Мазовію і Усходняе Памор'е (Заходняе Памор'е ў гэты час увайшло ў склад імперыі). У 1050 г. ён здзейсніў паспяховы паход на Сілезію, якую ўключыў у склад адноўленага ім княства. У гэтую польска-чэшскую спрэчку ўмяшаўся імператар і на праведзеным у Кведлінбурзе з'ездзе было прынята рашэнне аб тым, што Сілезія застаецца ў складзе Польшчы, аднак Казімір І павінен быў выплаціць чэхам 500 грывен срэбра і 30 золата.
У 1047 г. пры дапамозе русінскіх войск, прадастаўленых у дапамогу кіеўскім князем Яраславам, Казімір І вярнуў Мазовію і Усходняе Памор'е (Заходняе Памор'е ў гэты час увайшло ў склад імперыі). У 1050 г. ён здзейсніў паспяховы паход на Сілезію, якую ўключыў у склад адноўленага ім княства. У гэту польска-чэшскую спрэчку ўмяшаўся імператар і на праведзеным у Кведлінбургу з'ездзе было прынята рашэнне аб тым, што Сілезія застаецца ў складзе Польшчы, аднак Казімір І павінен быў выплаціць чэхам 500 грывен срэбра і 30 золата.
Памёр 28 лістапада 1058 г.
Памёр 28 лістапада 1058 г.


Дзеці ад шлюба з Дабранегай:
Дзеці ад шлюба з Дабранегай:


* [[Баляслаў ІІ Смелы]] (1042—1081)
* [[Баляслаў II Смелы]] (1042—1081)
* [[Уладыслаў І Герман]] (1043—1102)
* [[Уладзіслаў І Герман]] (1043—1102)
* Мешка (1045—1065)
* Мешка (1045—1065)
* Святаслава
* Святаслава
Радок 28: Радок 28:


== Літаратура ==
== Літаратура ==

* Тымовский Михал, Кеневич Ян, Хольцер Ежи, История Польши / Пер. с польск. — М.: Издательство «Весь Мир», 2004. — 544 с. — С. 44-45.
* Тымовский Михал, Кеневич Ян, Хольцер Ежи, История Польши / Пер. с польск. — М.: Издательство «Весь Мир», 2004. — 544 с. — С. 44-45.


{{Манархі Польшчы}}
{{Манархі Польшчы}}

[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Кіраўнікі Еўропы XI стагоддзя]]


{{Normdaten
{{Normdaten
Радок 45: Радок 41:
|WP=
|WP=
}}
}}

[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Кіраўнікі Еўропы XI стагоддзя]]

Версія ад 20:16, 28 красавіка 2013

Казімір І Аднавіцель (25 ліпеня 1016 — 28 лістапада 1058, Познань) — польскі князь (1034—1058, з перапынкамі) дынастыі Пястаў. Сын Мешкі І і Рыхэзы Латарынгскай.

Казімір І Аднавіцель

У 1026 г. быў ададзены на выхаванне ў адзін з польскіх кляштараў. Пасля смерці бацькі супраць заняўшага яго месца Казіміра І выступілі прадстаўнікі заможных радоў і духавенства, а падуладную яму дзяржаву ахапіў сялянскі бунт, заснаваны на ідэі звароту да паганства, што з'яўлялася следствам незавершанай канфесіяналізацыі і эканамічнага прыгнёта.

Казімір І пакінуў краіну і напачатку жыў пры двары венгерскага караля Іштвана І, а пасля ў сваёй маці ў Саксоніі. Выкарыстаўшы складанае становішча Польшчы, у 1038 г. чэшскі князь Бржэціслаў захапіў Гнезна, адкуль вывез рэліквіі святога Войцеха і далучыў да Чэхіі Сілезію.

Заклапочаны праблемаю вяртання Польшчы да паганства, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі Генрых III аказаў Казіміру І дапамогу фінансавымі і ваеннымі сродкамі (500 рыцараў) для вяртання ўлады. якую той выкарыстаў і ў 1039 г. аднавіў сваю ўладу ў Польшчы і падавіў паганскае паўстанне. Аднак за дапамогу Казімір І прызнаў сюзерэнітэт імперыі.

Казімір І Аднавіцель вяртаецца ў Польшчу

У 1042 г. ажаніўся на сястры вялікага кіеўскага князя Яраслава, Дабранезе (пры крышчэнні атрымала імя Марыя).

З мэтай поўнага ўзнаўлення дзяржаўнай арганізацыі Казімір І імкнуўся да аднаўлення польскай царквы. Таму ён выдзяляў на гэтыя мэты вялікія сродкі і нават заснаваў у Тынцы кляштар бенедыкцінцаў. Аднак «гэта было нялёгкай задачай», паколькі рымскія папы Бенедзікт І і Леў ІХ знаходзіліся пад уражаннем хуткага разбурэння польскай дзяржавы і новай царкоўнай правінцыі. Усё ж у 1046 г. Казімір І аднавіў кракаўскае біскупства, якое ўзначаліў Арон, асабісты герб якога пазней прыняў кракаўскі капітул. Але польскае архібіскупства так і не было адноўлена.

У 1047 г. пры дапамозе русінскіх войск, прадастаўленых у дапамогу кіеўскім князем Яраславам, Казімір І вярнуў Мазовію і Усходняе Памор'е (Заходняе Памор'е ў гэты час увайшло ў склад імперыі). У 1050 г. ён здзейсніў паспяховы паход на Сілезію, якую ўключыў у склад адноўленага ім княства. У гэту польска-чэшскую спрэчку ўмяшаўся імператар і на праведзеным у Кведлінбургу з'ездзе было прынята рашэнне аб тым, што Сілезія застаецца ў складзе Польшчы, аднак Казімір І павінен быў выплаціць чэхам 500 грывен срэбра і 30 золата. Памёр 28 лістапада 1058 г.

Дзеці ад шлюба з Дабранегай:

Літаратура

  • Тымовский Михал, Кеневич Ян, Хольцер Ежи, История Польши / Пер. с польск. — М.: Издательство «Весь Мир», 2004. — 544 с. — С. 44-45.