Лідыя: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 10: Радок 10:
Непасрэдна лідыйская дзяржава паўстала толькі ў [[7 стагоддзе да н. э.|VII]] ст. да н. э., што было звязана з дзейнасцю валадара [[Гігес]]а. Дзякуючы саюзу з [[Асірыя]]й лідыйскія [[манарх]]і здолелі адбіць напады [[Кімерыйцы|кімерыйцаў]], паступова падначаліць малаазіяцкія грэчаскія [[горад|гарады]] і землі на ўсход ад Лідыі. У [[585 да н.э.|585]] г. да н. э. лідыйцы спынілі наступ [[Мідыя|мідыйцаў]] на захад. Лідыйскія валадары даволі прыхільна ўспрымалі культуру [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]] і ў некаторых выпадках шанавалі грэчаскіх [[бог|багоў]]. Грэкі запазычылі ў лідыйцаў звычай ужываць [[манета|манеты]].
Непасрэдна лідыйская дзяржава паўстала толькі ў [[7 стагоддзе да н. э.|VII]] ст. да н. э., што было звязана з дзейнасцю валадара [[Гігес]]а. Дзякуючы саюзу з [[Асірыя]]й лідыйскія [[манарх]]і здолелі адбіць напады [[Кімерыйцы|кімерыйцаў]], паступова падначаліць малаазіяцкія грэчаскія [[горад|гарады]] і землі на ўсход ад Лідыі. У [[585 да н.э.|585]] г. да н. э. лідыйцы спынілі наступ [[Мідыя|мідыйцаў]] на захад. Лідыйскія валадары даволі прыхільна ўспрымалі культуру [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]] і ў некаторых выпадках шанавалі грэчаскіх [[бог|багоў]]. Грэкі запазычылі ў лідыйцаў звычай ужываць [[манета|манеты]].


Апошнім вядомым валадаром Старажытнай Лідыі быў [[Кроз]]. Ён славіўся сваімі багаццямі, якія нават увайшлі ў [[прымаўка|прымаўку]]. У [[546 да н.э.|546]] г. да н. э. Кроз быў пераможаны [[Кір II Вялікі|Кірам Вялікім]], а яго дзяржава ўвайшла ў склад [[Ахеменіды|імперыі Ахеменідаў]] у якасці [[сатрап|сатрапіі]]. Частка лідыйцаў была пераселена ў [[Месапатамія|Месапатамію]]. У [[334 да н.э.|334]] г. да н. э. Лідыя ўвайшла ў склад [[Старажытная Македонія|Македоніі]]. У 133 г. да н. э. — у склад [[Старажытны Рым|старажытнарымскай дзяржавы]], дзе была створана асобная правінцыя Лідыя.
Апошнім вядомым валадаром Старажытнай Лідыі быў [[Кроз]]. Ён славіўся сваімі багаццямі, якія нават увайшлі ў [[прымаўка|прымаўку]]. У [[546 да н.э.|546]] г. да н. э. Кроз быў пераможаны [[Кір II Вялікі|Кірам Вялікім]], а яго дзяржава ўвайшла ў склад [[Ахеменіды|імперыі Ахеменідаў]] у якасці [[сатрап|сатрапіі]]. Частка лідыйцаў была пераселена ў [[Месапатамія|Месапатамію]]. У [[334 да н.э.|334]] г. да н. э. Лідыя ўвайшла ў склад [[Старажытная Македонія|Македоніі]]. У [[133 да н.э.|133]] г. да н. э. — у склад [[Старажытны Рым|старажытнарымскай дзяржавы]], дзе была створана асобная правінцыя Лідыя.


==Спасылкі==
==Спасылкі==

Версія ад 02:24, 4 мая 2013

Лідыйская дзяржава ў VII - VI ст. да н. э.

Лідыя (стар.-грэч.: Λυδία) — старажытная гістарычная вобласць і дзяржава на захадзе Малой Азіі.

Лакалізацыя

Антычныя географы называлі Лідыяй цэнтральныя раёны захаду Малой Азіі. Яна межавала з Траадай, Фрыгіяй, Іоніяй, Эоліяй, Карыяй, Мізіяй. У VII - VI стст. да н. э. лідыйскія ўладары здолелі падпарадкаваць увесь захад Малой Азіі да ракі Галіс. Палітычным і эканамічным цэнтрам Лідыі з'яўляўся горад Сарды. Жыхары Лідыі размаўлялі на лідыйскай мове, якая ўваходзіла ў анаталійскую группу індаеўрапейскай сям'і моў. Паводле старажытнагрэчаскіх аўтараў, самі лідыйцы называлі сваю краіну Меоніяй.

Гісторыя

У другой палове 2 тысячагоддзя да н. э. на захадзе Малой Азіі сфарміравалася старажытная дзяржава Міра з цэнтрам на месцы Эфеса. У пачатку XII ст. да н. э. яна была заваявана хетамі. Пасля заняпаду хецкай дзяржавы цэнтральныя раёны захаду Малой Азіі відавочна кантраляваліся Фрыгіяй.

Непасрэдна лідыйская дзяржава паўстала толькі ў VII ст. да н. э., што было звязана з дзейнасцю валадара Гігеса. Дзякуючы саюзу з Асірыяй лідыйскія манархі здолелі адбіць напады кімерыйцаў, паступова падначаліць малаазіяцкія грэчаскія гарады і землі на ўсход ад Лідыі. У 585 г. да н. э. лідыйцы спынілі наступ мідыйцаў на захад. Лідыйскія валадары даволі прыхільна ўспрымалі культуру Старажытнай Грэцыі і ў некаторых выпадках шанавалі грэчаскіх багоў. Грэкі запазычылі ў лідыйцаў звычай ужываць манеты.

Апошнім вядомым валадаром Старажытнай Лідыі быў Кроз. Ён славіўся сваімі багаццямі, якія нават увайшлі ў прымаўку. У 546 г. да н. э. Кроз быў пераможаны Кірам Вялікім, а яго дзяржава ўвайшла ў склад імперыі Ахеменідаў у якасці сатрапіі. Частка лідыйцаў была пераселена ў Месапатамію. У 334 г. да н. э. Лідыя ўвайшла ў склад Македоніі. У 133 г. да н. э. — у склад старажытнарымскай дзяржавы, дзе была створана асобная правінцыя Лідыя.

Спасылкі