Амедэо Мадыльяні: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 41: Радок 41:
У [[1898]] годзе Мадзільяні пачаў наведваць у Ліворна прыватную мастацкую студыю Гульельма Мікеле. У свае 14 гадоў ён быў малодшым з вучняў у сваім класе. Акрамя урокаў у студыі з моцнай арыентацыяй на [[імпрэсіянізм]], у атэлье Джына Ромити Мадзільяні вучыўся адлюстроўваць аголеную натуру. Да [[1900]] года здароўе юнага Мадзільяні пагоршыўся, у дадатак ён захварэў на сухоты і вымушаны быў разам са сваёй маці правесці зіму 1900-1901 гадоў у [[Неапаль|Неапалі]], Рыме і на [[Капры]]. З свайго падарожжа Мадзільяні напісаў пяць лістоў свайму сябру Оскару Гилья, з якіх можна даведацца пра стаўленне Мадзільяні да Рыма.
У [[1898]] годзе Мадзільяні пачаў наведваць у Ліворна прыватную мастацкую студыю Гульельма Мікеле. У свае 14 гадоў ён быў малодшым з вучняў у сваім класе. Акрамя урокаў у студыі з моцнай арыентацыяй на [[імпрэсіянізм]], у атэлье Джына Ромити Мадзільяні вучыўся адлюстроўваць аголеную натуру. Да [[1900]] года здароўе юнага Мадзільяні пагоршыўся, у дадатак ён захварэў на сухоты і вымушаны быў разам са сваёй маці правесці зіму 1900-1901 гадоў у [[Неапаль|Неапалі]], Рыме і на [[Капры]]. З свайго падарожжа Мадзільяні напісаў пяць лістоў свайму сябру Оскару Гилья, з якіх можна даведацца пра стаўленне Мадзільяні да Рыма.


Увесну [[1901]] года Мадзільяні рушыў услед за Оскарам Гилья ў [[Фларэнцыя|Фларэнцыю]] - яны сябравалі нягледзячы на дзевяцігадовую розніцу ва ўзросце. Пасля праведзенай у Рыме зімы вясной [[1902]] года Мадзільяні паступіў у Вольную школу жывапісу аголенай натуры (Scuola libera di Nudo) у Фларэнцыі, дзе навучаўся майстэрству ў Джавані Фаттори. Менавіта ў той перыяд ён пачаў наведваць фларэнтыйскія музеі і царквы, вывучаць захапіўшае яго мастацтва [[Адраджэнне|Адраджэння]].
Увесну [[1901]] года Мадзільяні рушыў услед за Оскарам Гилья ў [[Фларэнцыя|Фларэнцыю]] - яны сябравалі нягледзячы на дзевяцігадовую розніцу ва ўзросце. Пасля праведзенай у Рыме зімы вясной [[1902]] года Мадзільяні паступіў у Вольную школу жывапісу аголенай натуры (Scuola libera di Nudo) у Фларэнцыі, дзе навучаўся майстэрству ў Джавані Фатторі. Менавіта ў той перыяд ён пачаў наведваць фларэнтыйскія музеі і царквы, вывучаць захапіўшае яго мастацтва [[Адраджэнне|Адраджэння]].


{{зноскі}}
{{зноскі}}

Версія ад 14:59, 5 мая 2013

Амедэо Мадыльяні
італ.: Amedeo Modigliani
Фатаграфія
Мадзільяні ў 1918 годзе
Дата нараджэння 12 ліпеня 1884(1884-07-12)
Месца нараджэння Ліворна, Італія
Дата смерці 24 студзеня 1920(1920-01-24) (35 гадоў)
Месца смерці Парыж, Францыя
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Jeanne Modigliani[d]
Род дзейнасці мастак, скульптар, рысавальнік
Жанр яскравы прадстаўнік экспрэсіянізму
Вучоба
Мастацкі кірунак мастацтва эпохі мадэрну[d][2]
Уплыў Брынкушы, Тулуз-Латрэк, Сезан, Пікаса, Рэнуар
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Амедэо (Едыда) Клементэ Мадыльяні[3] (італ.: Amedeo Clemente Modigliani; 12 ліпеня 1884, Ліворна, Італія24 студзеня 1920, Парыж, Францыя) — італьянскі мастак і скульптар, адзін з самых вядомых мастакоў канца XIX - пачатку XX стагоддзя, яркі прадстаўнік экспрэсіянізму.

Мадыльяні вырас у Італіі, дзе вывучаў антычнае мастацтва і творчасць майстроў эпохі Адраджэння, пакуль у 1906 годзе не пераехаў у Парыж. У Парыжы ён пазнаёміўся з такімі значнымі мастакамі, як Пабла Пікаса і Канстанцін Брынкушы, якія аказалі вялікі ўплыў на творчасць Мадыльяні. Мадыльяні меў слабое здароўе - ён часта пакутаваў ад захворванняў лёгкіх і ва ўзросце 35 гадоў памёр ад сухотаў. Пра жыццё мастака вядома толькі з нешматлікіх вартых даверу крыніц.

Спадчыну Мадзільяні складаюць галоўным чынам карціны і эскізы, аднак з 1909 па 1914 гады ён займаўся ў асноўным скульптурамі. Як на палотнах, так і ў скульптуры, асноўным матывам Мадзільяні з'яўляўся чалавек. Акрамя гэтага захаваліся некалькі пейзажаў; нацюрморты і карціны жанравага характару ня цікавілі мастака. Часта Мадзільяні звяртаўся да твораў прадстаўнікоў Рэнесансу, а таксама да папулярнага ў той час афрыканскага мастацтва. У той жа час творчасць Мадзільяні нельга аднесці ні да аднаго з сучасных напрамкаў таго часу, як напрыклад, кубізм або фавізм. З-за гэтага мастацтвазнаўцы разглядаюць творчасць Мадзільяні асобна ад асноўных плыняў таго часу. Пры жыцці працы Мадыльяні не мелі поспеху і сталі папулярнымі толькі пасля смерці мастака - на апошніх аўкцыёнах «Сотбіс» у 2010 годзе дзве карціны Мадыльяні былі прададзеныя па рэкордным для яго спадчыны цэнах - 60,6 і 68,9 мільёна долараў ЗША.

Біяграфія

Дом у Ліворна, у якім нарадзіўся Мадзільяні

Дзяцінства

Амедэо Мадзільяні нарадзіўся ў сям'і габрэяў-сефардаў Фламінія Мадзільяні і Яўгеніі Гарсен ў Ліворна (Таскана, Італія). Ён быў самым малодшым (чацвёртым) з дзяцей. Яго старэйшы брат, Джузэпэ Эмануэле Мадыльяні (1872-1947, сямейнае імя Мена), - пасля вядомы італьянскі палітык-антыфашыст. Прадзед яго маці, Саламон Гарсен, і яго жонка Раджына Спіноза пасяліліся ў Ліворна яшчэ ў XVIII стагоддзі (аднак іх сын Джузэпэ ў 1835 годзе пераехаў у Марсель); сям'я бацькі перабралася ў Ліворна з Рыма ў сярэдзіне XIX стагоддзя (сам бацька нарадзіўся ў Рыме ў 1840 годзе). Фламінія Мадыльяні (сын Эмануэле Мадзільяні і Алімпіі Дэла Рокка) быў горным інжынерам, кіраваў вугальнымі шахтамі ў Сардзініі і кіраваў амаль трыццаццю акрамі лясных угоддзяў, якімі валодала яго сям'я.

Да часу з'яўлення на свет Амедэо справы сям'і прыйшлі ў заняпад; маці прыходзілася зарабляць на жыццё выкладаннем французскай мовы і перакладамі, у тым ліку твораў Габрыэлz д'Аннунцыо. У 1886 годзе ў доме Мадзільяні пасяліўся яго дзед - збяднелы Ісаакій Гарсен, які да сваёй смерці займаўся выхаваннем ўнукаў. У доме таксама жыла яго цётка Габрыэла Гарсен (пасля скончыла жыццё самагубствам) і такім чынам Амедэо з дзяцінства быў пагружаны ў французскую гаворку, што пазней палегчыла яму інтэграцыю ў Парыжы. Лічыцца, што менавіта рамантычная натура маці аказала велізарны ўплыў на светапогляд юнага Мадзільяні. Яе дзённік, які яна пачала весці неўзабаве пасля нараджэння Амедэо, з'яўляецца адным з нямногіх дакументальных крыніц аб жыцці мастака.

Ва ўзросце 11 гадоў Мадзільяні захварэў плеўрытам, у 1898 годзе - тыфам, які быў у той час невылечным захворваннем. Гэта стала паваротнай кропкай яго жыцця. Па аповядах яго маці, лежачы ў ліхаманкавым трызненні, Мадзільяні трызніў шэдэўрамі італьянскіх майстроў, а таксама распазнаў сваё прызначэнне ў якасці мастака. Пасля выздараўлення бацькі дазволілі Амедэо кінуць школу, каб той мог пачаць браць урокі малявання і жывапісу ў ліворнскай Акадэміі мастацтваў.

Вучоба ў Італіі

У 1898 годзе Мадзільяні пачаў наведваць у Ліворна прыватную мастацкую студыю Гульельма Мікеле. У свае 14 гадоў ён быў малодшым з вучняў у сваім класе. Акрамя урокаў у студыі з моцнай арыентацыяй на імпрэсіянізм, у атэлье Джына Ромити Мадзільяні вучыўся адлюстроўваць аголеную натуру. Да 1900 года здароўе юнага Мадзільяні пагоршыўся, у дадатак ён захварэў на сухоты і вымушаны быў разам са сваёй маці правесці зіму 1900-1901 гадоў у Неапалі, Рыме і на Капры. З свайго падарожжа Мадзільяні напісаў пяць лістоў свайму сябру Оскару Гилья, з якіх можна даведацца пра стаўленне Мадзільяні да Рыма.

Увесну 1901 года Мадзільяні рушыў услед за Оскарам Гилья ў Фларэнцыю - яны сябравалі нягледзячы на дзевяцігадовую розніцу ва ўзросце. Пасля праведзенай у Рыме зімы вясной 1902 года Мадзільяні паступіў у Вольную школу жывапісу аголенай натуры (Scuola libera di Nudo) у Фларэнцыі, дзе навучаўся майстэрству ў Джавані Фатторі. Менавіта ў той перыяд ён пачаў наведваць фларэнтыйскія музеі і царквы, вывучаць захапіўшае яго мастацтва Адраджэння.

Зноскі

  1. Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père LachaiseVersailles: 2006. — P. 557. — ISBN 978-2-914611-48-0
  2. https://www.smithsonianmag.com/arts-culture/modigliani-misunderstood-84411676/
  3. Напісанне імя і прозвішча Амедэо Мадыльяні ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.9., Мн., 1999, С.493.

Спасылкі

Шаблон:Link FA