Мікалай Вяршынін (консул БНР): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др Праўкі аўтарства Bucefal (размова) адкочаныя; вернута апошняя версія аўтарства Renessaince |
др Робат перанёс 1 міжмоўных спасылак да аб'екта d:Q13133760 на Wikidata |
||
| Радок 17: | Радок 17: | ||
{{DEFAULTSORT:Вяршынін Мікалай}} |
{{DEFAULTSORT:Вяршынін Мікалай}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
[[Катэгорыя:Асобы]] |
||
[[be-x-old:Мікола Вяршынін]] |
|||
Версія ад 21:16, 12 мая 2013
Мікалай (Мікола) ВЯРШЫНІН, сапр. ВЕРАМЕЙ (1878, в. Налібокі Навагрудскага пав. — 6 мая 1934, Прага) — консул БНР у Чэхаславакіі, упаўнаважаны БНР у справах ваеннапалонных беларусаў у Чэхаславакіі (1918—1925). Прафесар[1].
У 1921 Мікалай Вяршынін, як консул БНР, дамогся ад чэхаславацкага ўраду больш за 100 стыпендыяў для студэнтаў-беларусаў[2][3].Удзельнічаў у жыцці беларускай эміграцыі — з 1925 старшыня Беларускай грамады ў Празе. У 1928 у Празе заснаваў і кіраваў Беларускім замежным архівам[4].
М. Вяршынін быў жанаты з чэшкай, якая разам з ім дапамагала новапрыбылым беларускім студэнтам. Меў дачку Вольгу, жонку інжынера А. Калошы. У 1948 А. Калоша арыштаваны і 20.1.1949 перададзены Чэхаславакіяй у СССР, дзе быў асудажаны. Пасля адбыцця лагераў А. Калоша вярнуўся ў Прагу, але да гэтага часу Вольга скончыла жыццё самагубствам, іхныя дзеці (дзве дачкі) выхоўваліся ў кагосьці з беларускіх эмігрантаў.[5]
Зноскі
Літаратура
- Календарыюм // «Czasopis» № 05/2004
- Генiюш Л. Споведзь. Мн., 1993.
- Кiпель В. Беларусь паміж Усходам і Захадам: Праблемы міжнацыян., міжрэлігійн. і міжкультур. ўзаемадзеяння, дыялогу і сінтэзу. Ч. 1 / Рэд. Ул. Конан і інш. — Мн.: ННАЦ імя Ф. Скарыны. 1997. — 356 с. (Беларусіка—Albaruthenica; Кн. 6).
- Жук-Грышкевіч Р. Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча. 1993.
- Юрэвіч Л. Гісторыя заснавання Беларускага інстытуту навукі й мастацтва ў дакумэнтах і паведаіленнях // Запісы БІНіМ № 29/2004.