Кітайскае пісьмо: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 18:13, 15 мая 2013

Злева: «Кітайскі іерогліф» на традыцыйнай кітайскай мове.
Зправа: «Кітайскі іерогліф» на простай кітайскай мове.
Вымаўленне: Hànzì, kanji, hanja и Hán tự.

Кітайскае пісьмо ці Пісьмо Хань (спрошчаны кітайскі: 汉字, традыцыйны кітайскі: 汉字, піньінь: Hanzi) — сімвалы, якія выкарыстоўваліся ў пісьмовай кітайскай (hanzi — ханьцзі), японскай (kanji — кандзі), радзей у карэйскай (hanja — ханча), і ў в'етнамскай (hán tự — хан ты), а таксама ў іншых мовах. Кітайскія іерогліфы таксама вядомы як сінаграфы, а кітайская пісьменнасць — як сінаграфія. У кантэксце інтэрнацыяналізацыі, пісьменнасці, заснаваныя на кітайскай, называюць CJK (па-англійску: Chinese, Japanese, Korean) або CJKV (з даданнем па-англійску: Vietnamese).

Узрост кітайскай пісьменнасці стала ўдакладняецца. У 1962 годзе пры раскопках неалітычнага паселішча Цьзяху на рацэ Хуанхэ былі выяўлены надпісы на панцырах чарапах, якія нагадваюць па напісанні найстаражытныя кітайскія іерогліфы. Піктаграмы адносяць да 4 тысячагоддзя да н.э., што больш старажытнае, чым шумерская пісьменнасць^[1]. Ранейшы вядомы даследчык кітайскай пісьменнасці Тан Лань выказваў здагадку, што кітайская іерогліфіка паўстала 4—5 тысячагоддзяў таму^[2].

Кітайскую пісьменнасць звычайна называюць гіерагліфічнай або ідэаграфічнай. Яна радыкальна адрозніваецца ад алфавітнай тым, што кожнаму знаку прыпісана нейкае значэнне, гэта значыць не толькі фанетычнае, і колькасць знакаў вельмі вялікая. Колькасць кітайскіх іерогліфаў у слоўніку Кансі каля 47035, хоць большасць з іх рэдка выкарыстоўваюцца, яны назапашаных на працягу гісторыі. Даследаванні, праведзеныя ў Кітаі, паказалі, што поўная пісьменнасць па-кітайску патрабуе веды толькі 3-4000 іерогліфаў.^[3]

Зноскі

↑ Самые древние письмена давали прямую связь с небесами — Грани. Ру
↑ Софронов М. В., Китайское языкознание в 50-80-хх гг.// Новое в зарубежной лингвистике, вып. XXII, Языкознание в Китае, М., 1989.
↑ Norman, Jerry (2005). «Chinese Writing: Transitions and Transformations». От 2006-12-11

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кітайскае пісьмо
Найбольш выкарыстоўваемыя ітайскія іерогліфы
Інфармацыя пра кітайскую мову
Кітайскі слоўнік з сістэмай распазнання знакаў, напісаных рукамі

Шаблон:Link FA Шаблон:Link FA Шаблон:Link FA

Шаблон:Link GA Шаблон:Link GA

[1] Самые древние письмена давали прямую связь с небесами — Грани. Ру

[2] Софронов М. В., Китайское языкознание в 50-80-хх гг.// Новое в зарубежной лингвистике, вып. XXII, Языкознание в Китае, М., 1989.

[3] Norman, Jerry (2005). «Chinese Writing: Transitions and Transformations». От 2006-12-11

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Выява:Hanzi.svg|thumb|Злева: «Кітайскі іерогліф» на традыцыйнай кітайскай мове.<br />Зправа: «Кітайскі іерогліф» на простай [[кітайская мова|кітайскай мове]].<br />Вымаўленне: Hànzì, kanji, hanja и Hán tự.]]
-'''Кітайскае пісьмо''' ці '''Пісьмо Хань''' (спрошчаны кітайскі: 汉字, традыцыйны кітайскі: 汉字, [[піньінь]]: Hanzi) — сімвалы, якія выкарыстоўваліся ў пісьмовай [[кітайская мова|кітайскай]] (hanzi — ханьцзі), [[японская мова|японскай]] (kanji — кандзі), радзей у [[карэйская мова|карэйскай]] (hanja — канча), і ў [[в'етнамская мова|в'етнамскай]] (hán tự — хан ты), а таксама ў іншых мовах. Кітайскія іерогліфы таксама вядомы як сінаграфы, а кітайская пісьменнасць — як [[сінаграфія]]. У кантэксце інтэрнацыяналізацыі, [[пісьменнасць|пісьменнасці]], заснаваныя на кітайскай, называюць CJK ({{lang-en|Chinese, Japanese, Korean|скарочана}}) або CJKV (з даданнем {{lang-en|Vietnamese|скарочана}}).
+'''Кітайскае пісьмо''' ці '''Пісьмо Хань''' (спрошчаны кітайскі: 汉字, традыцыйны кітайскі: 汉字, [[піньінь]]: Hanzi) — сімвалы, якія выкарыстоўваліся ў пісьмовай [[кітайская мова|кітайскай]] (hanzi — ханьцзі), [[японская мова|японскай]] (kanji — кандзі), радзей у [[карэйская мова|карэйскай]] (hanja — ханча), і ў [[в'етнамская мова|в'етнамскай]] (hán tự — хан ты), а таксама ў іншых мовах. Кітайскія іерогліфы таксама вядомы як сінаграфы, а кітайская пісьменнасць — як [[сінаграфія]]. У кантэксце інтэрнацыяналізацыі, [[пісьменнасць|пісьменнасці]], заснаваныя на кітайскай, называюць CJK ({{lang-en|Chinese, Japanese, Korean|скарочана}}) або CJKV (з даданнем {{lang-en|Vietnamese|скарочана}}).
 Узрост кітайскай пісьменнасці стала ўдакладняецца. У [[1962]] годзе пры раскопках неалітычнага паселішча [[Цьзяху]] на рацэ [[Хуанхэ]] былі выяўлены надпісы на панцырах [[чарапаха|чарапах]], якія нагадваюць па напісанні найстаражытныя кітайскія [[іерогліфы]]. Піктаграмы адносяць да [[4 тысячагоддзе да н.э.|4 тысячагоддзя да н.э.]], што больш старажытнае, чым [[шумерская пісьменнасць]]<ref>[http://grani.ru/Society/History/m.30949.html Самые древние письмена давали прямую связь с небесами — Грани. Ру]</ref>. Ранейшы вядомы даследчык кітайскай пісьменнасці [[Тан Лань]] выказваў здагадку, што кітайская іерогліфіка паўстала 4—5 тысячагоддзяў таму<ref>Софронов М. В., Китайское языкознание в 50-80-хх гг.// Новое в зарубежной лингвистике, вып. XXII, Языкознание в Китае, М., 1989.</ref>.