Лясныя могілкі (Стакгольм): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{значэнні|Лясныя могілкі}}
{{Infobox World Heritage Site
| BelName = Лясныя могілкі
| Name = Skogskyrkogården
| Image = [[Выява:Skogskyrk Grav 2006.jpg|250px]]
| State Party = {{SWE}}
| Type = Культурны
| Criteria = ii, iv
| ID = 558
| Region = Еўропа і Паўночная Амерыка
|lat_dir = N |lat_deg = 59 |lat_min = 16 |lat_sec = 32
|lon_dir = E |lon_deg = 18 |lon_min = 05 |lon_sec = 58
|region = SE
|CoordAddon = type:landmark_region:SE
| Year = 1994
| Session = 18
}}
'''Лясныя могілкі''' ({{lang-sv|Skogskyrkogården}}) — [[могілкі]], размешчаныя ў паўднёвай частцы [[Стакгольм]]а, [[Швецыя]]. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад [[рамантызм|рамантычнага]] нацыяналізму да сталага [[Функцыяналізм, архітэктура|функцыяналізму]].
'''Лясныя могілкі''' ({{lang-sv|Skogskyrkogården}}) — [[могілкі]], размешчаныя ў паўднёвай частцы [[Стакгольм]]а, [[Швецыя]]. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад [[рамантызм|рамантычнага]] нацыяналізму да сталага [[Функцыяналізм, архітэктура|функцыяналізму]].



Версія ад 20:31, 21 мая 2013

Лясныя могілкі*
Skogskyrkogården**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА

Краіна Сцяг Швецыі Швецыя
Тып Культурны
Крытэрыі ii, iv
Спасылка 558
Рэгіён*** Еўропа і Паўночная Амерыка
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 1994  (18 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Лясныя могілкі (шведск.: Skogskyrkogården) — могілкі, размешчаныя ў паўднёвай частцы Стакгольма, Швецыя. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад рамантычнага нацыяналізму да сталага функцыяналізму.

Гісторыя стварэньня

Статуя на капліцы Святога крыжа
Капліца Уваскрасення

У 1915 годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму Гунара Асплунда і Сігурда Леверэнца. Працы распачаліся ў 1917 годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце.

Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў 1940 годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў сьпіс Сусветнай спадчыны, і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на Паўночных могілках Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстава, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі.

Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках

Магіла Грэты Гарба на Лясных могілках

Глядзіце таксама

Спасылкі