Целяханы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
не на беларускай мове |
|||
| Радок 72: | Радок 72: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Вядомыя з 16 ст. як вёска ў Пінскам павеце Берасцейскага ваяводства [[ВКЛ]]. З 17 ст. мястэчка. Належалі князям Дольскім, Вішнявецкім, у 19 ст. — Пуслоўскім. Эканамічнаму росту мястэчка спрыяла будаўніцтва Агінскага канала. У 1775—1778 [[М. К. Агінскі]] заснаваў тут фаянсавую мануфактуру, якая вырабляла дэкаратыўныя вазы, скульптуру малых форм, фрызы і карнізы для камінаў і печаў. Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 — у Расійскай імперыі. З 1921 у складзе Польшчы, з 1939 у [[БССР]]. З 1956 гарадскі пасёлак. |
Вядомыя з 16 ст. як вёска ў Пінскам павеце Берасцейскага ваяводства [[ВКЛ]]. З 17 ст. мястэчка. Належалі князям Дольскім, Вішнявецкім, у 19 ст. — Пуслоўскім. Эканамічнаму росту мястэчка спрыяла будаўніцтва Агінскага канала. У 1775—1778 [[М. К. Агінскі]] заснаваў тут фаянсавую мануфактуру, якая вырабляла дэкаратыўныя вазы, скульптуру малых форм, фрызы і карнізы для камінаў і печаў. Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 — у Расійскай імперыі. З 1921 у складзе Польшчы, з 1939 у [[БССР]]. З 1956 гарадскі пасёлак. |
||
Название Телеханы, по местной легенде, происходит от сочетания слов: «Тело хана». Якобы ещё в период нашествия татар, разбитых в этих лесах и болотах, погиб хан, похороненный под Лысой горой — могильным курганом, насыпанным татарами. [1] легенда имеет корни с более древних времен и относится к имени Атиллы-хана унов(гунов). Могила Атиллы хана в золотом гробу с несметным количеством золота и дала названию болота и ставки среди болота на горке-Атилы хана.На месте урочища рядом с болотом со временем возникло поселение с аналогичным названием.Как известно ставка Атиллы(Эцеля по германским песням) была расположена среди непроходимых болот.Такими являлись болота вокруг Телехан.(Павловский А.Т.Гомель 25.04.2012г) |
|||
== Эканоміка == |
== Эканоміка == |
||
Версія ад 11:35, 31 мая 2013
Горад
Целяханы .jpg) Мястэчка ў 1932 годзе
Целяханы на карце Беларусі ±   | ||||||||||||||||||||||
Целяханы — гарадскі пасёлак у Івацэвіцкім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі, на Агінскім канале, на аўтадарозе Івацэвічы—Пінск. У 45 км да паўднёвы ўсходу ад г. Івацэвічы, 181 км ад Брэста. Насельніцтва 4,6 тыс. чал. (2006).
Гісторыя
Вядомыя з 16 ст. як вёска ў Пінскам павеце Берасцейскага ваяводства ВКЛ. З 17 ст. мястэчка. Належалі князям Дольскім, Вішнявецкім, у 19 ст. — Пуслоўскім. Эканамічнаму росту мястэчка спрыяла будаўніцтва Агінскага канала. У 1775—1778 М. К. Агінскі заснаваў тут фаянсавую мануфактуру, якая вырабляла дэкаратыўныя вазы, скульптуру малых форм, фрызы і карнізы для камінаў і печаў. Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 — у Расійскай імперыі. З 1921 у складзе Польшчы, з 1939 у БССР. З 1956 гарадскі пасёлак.
Эканоміка
Прадпрыемствы лесанарыхтоўчай, дрэваапрацоўчай і харчовай прамысловасці.
Выдатныя мясціны
- Агінскі канал — помнік гідратэхнічнага будаўніцтва
- Целяханская Траецкая царква
Вядомыя асобы
У Сеціве
 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
- ↑ GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.