Лясныя могілкі (Стакгольм): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др арфаграфія |
||
Радок 18: | Радок 18: | ||
'''Лясныя могілкі''' ({{lang-sv|Skogskyrkogården}}) — [[могілкі]], размешчаныя ў паўднёвай частцы [[Стакгольм]]а, [[Швецыя]]. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад [[рамантызм|рамантычнага]] нацыяналізму да сталага [[Функцыяналізм, архітэктура|функцыяналізму]]. |
'''Лясныя могілкі''' ({{lang-sv|Skogskyrkogården}}) — [[могілкі]], размешчаныя ў паўднёвай частцы [[Стакгольм]]а, [[Швецыя]]. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад [[рамантызм|рамантычнага]] нацыяналізму да сталага [[Функцыяналізм, архітэктура|функцыяналізму]]. |
||
== Гісторыя |
== Гісторыя стварэння == |
||
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionStatue.jpg|thumb|left|120px|Статуя на капліцы Святога крыжа]] |
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionStatue.jpg|thumb|left|120px|Статуя на капліцы Святога крыжа]] |
||
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionChapel.jpg|thumb|250px|Капліца Уваскрасення]] |
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionChapel.jpg|thumb|250px|Капліца Уваскрасення]] |
||
У [[1915]] годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму [[Гунар Асплунд|Гунара Асплунда]] і [[Сігурд Левэрэнц|Сігурда Леверэнца]]. Працы распачаліся ў [[1917]] годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце. |
У [[1915]] годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму [[Гунар Асплунд|Гунара Асплунда]] і [[Сігурд Левэрэнц|Сігурда Леверэнца]]. Працы распачаліся ў [[1917]] годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце. |
||
Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў [[1940]] годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў |
Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў [[1940]] годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў спіс [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]], і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на [[Паўночныя могілкі, Стакгольм|Паўночных могілках]] Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстава, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі. |
||
== Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках == |
== Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках == |
Версія ад 22:13, 18 чэрвеня 2013
Лясныя могілкі* | |
---|---|
Skogskyrkogården** | |
Сусветная спадчына ЮНЕСКА | |
Краіна | Швецыя |
Тып | Культурны |
Крытэрыі | ii, iv |
Спасылка | 558 |
Рэгіён*** | Еўропа і Паўночная Амерыка |
Гісторыя ўключэння | |
Уключэнне | 1994 (18 сесія) |
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА |
Лясныя могілкі (шведск.: Skogskyrkogården) — могілкі, размешчаныя ў паўднёвай частцы Стакгольма, Швецыя. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад рамантычнага нацыяналізму да сталага функцыяналізму.
Гісторыя стварэння
У 1915 годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму Гунара Асплунда і Сігурда Леверэнца. Працы распачаліся ў 1917 годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце.
Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў 1940 годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў спіс Сусветнай спадчыны, і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на Паўночных могілках Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстава, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі.
Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках
- Гунар Асплунд — архітэктар
- Грэта Гарба — актрыса
- Эйвінд Юнсан — пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры