Мікола Ткачоў: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[File:Мік. Ткачоў.jpg|Мік. Ткачоў]]
'''Мікалай Гаўрылавіч ТКАЧОЎ''' ({{ДН|8|3|1918}} — {{ДС|20|4|1979}}) — беларускі пісьменнік і журналіст.
'''Мікалай Гаўрылавіч ТКАЧОЎ''' ({{ДН|8|3|1918}} — {{ДС|20|4|1979}}) — беларускі пісьменнік і журналіст.


Нарадзіўся ў вёсцы [[Вёска Горанка|Горанка]] [[Краснапольскі раён|Краснапольскага раёна]] Магілёўскай вобласці ў сялянскай сям'і. Скончыў планава-эканамічны факультэт Беларускага Дзяржаўнага Інстытута народнай гаспадаркі імя В. Куйбышава. У час Вялікай Айчыннай вайны Мікалая Ткачова прызвалі ў Чырвоную армію, удзельнічаў у баях на фронце і партызанскай барацьбе ў тыле ворага. Пасля Перамогі працаваў у рэдакцыі магілёўскай абласной газеце «За Радзіму», быў адказным сакратаром часопіса [[Полымя (1922)|«Полымя»]], галоўным рэдактарам [[Літаратура і мастацтва (1932)|«Літаратура і мастацтва»]] (1957-1959). З 1959 і па 1972 год займаў пасаду адказнага сакратара праўлення Саюза Пісьменнікаў БССР, затым заснаваў і ўзначаліў як дырэктар выдавецтва [[Мастацкая літаратура, выдавецтва|«Мастацкая літаратура»]] (1972-1979).
Нарадзіўся ў вёсцы [[Вёска Горанка|Горанка]] [[Краснапольскі раён|Краснапольскага раёна]] Магілёўскай вобласці ў сялянскай сям'і. Скончыў планава-эканамічны факультэт Беларускага Дзяржаўнага Інстытута народнай гаспадаркі імя В. Куйбышава. У час Вялікай Айчыннай вайны Мікалая Ткачова прызвалі ў Чырвоную армію, удзельнічаў у баях на фронце і партызанскай барацьбе ў тыле ворага. Пасля Перамогі працаваў адказным сакратаром у рэдакцыі магілёўскай абласной газеце «За Радзіму». Узначальваў літаб'яднанне "Прыдняпроўе" пры абласной газеце, працаваў над рукапісам свайго рамана "Згуртаванасць" аб партызанскім руху на Магілёўшчыне, удзельнікам якога быў. Пасля пераезду ў Мінск працаваў адказным сакратаром часопіса [[Полымя (1922)|«Полымя»]], галоўным рэдактарам [[Літаратура і мастацтва (1932)|«Літаратура і мастацтва»]] (1957-1959). З 1959 і па 1972 год займаў пасаду адказнага сакратара праўлення Саюза Пісьменнікаў БССР, затым заснаваў і ўзначаліў як дырэктар выдавецтва [[Мастацкая літаратура, выдавецтва|«Мастацкая літаратура»]] (1972-1979). Сёння цэнтральная раённая бібліятэка ў Краснаполлі носіць яго імя.


== Творы ==
== Творы ==

Версія ад 12:08, 25 чэрвеня 2013

Мік. Ткачоў Мікалай Гаўрылавіч ТКАЧОЎ (8 сакавіка 1918 — 20 красавіка 1979) — беларускі пісьменнік і журналіст.

Нарадзіўся ў вёсцы Горанка Краснапольскага раёна Магілёўскай вобласці ў сялянскай сям'і. Скончыў планава-эканамічны факультэт Беларускага Дзяржаўнага Інстытута народнай гаспадаркі імя В. Куйбышава. У час Вялікай Айчыннай вайны Мікалая Ткачова прызвалі ў Чырвоную армію, удзельнічаў у баях на фронце і партызанскай барацьбе ў тыле ворага. Пасля Перамогі працаваў адказным сакратаром у рэдакцыі магілёўскай абласной газеце «За Радзіму». Узначальваў літаб'яднанне "Прыдняпроўе" пры абласной газеце, працаваў над рукапісам свайго рамана "Згуртаванасць" аб партызанскім руху на Магілёўшчыне, удзельнікам якога быў. Пасля пераезду ў Мінск працаваў адказным сакратаром часопіса «Полымя», галоўным рэдактарам «Літаратура і мастацтва» (1957-1959). З 1959 і па 1972 год займаў пасаду адказнага сакратара праўлення Саюза Пісьменнікаў БССР, затым заснаваў і ўзначаліў як дырэктар выдавецтва «Мастацкая літаратура» (1972-1979). Сёння цэнтральная раённая бібліятэка ў Краснаполлі носіць яго імя.

Творы

  • 1938 г. — у часопісе «Полымя рэвалюцыі» надрукавана першае апавяданне «На граніцы»
  • 1951 г. — раман «Згуртаванасць», прысвечаны барацьбе беларускага народа супраць захопнікаў
  • 1962 г. — пераклаў на беларускую мову зборнік апавяданняў В.Рошкі «Што мае вочы бачылі»
  • 1963 г. — зборнік «Пошукі скарбаў». У гэты зборнік увайшлі самыя лепшыя апавяданні пісьменніка
  • 1975 г. — пераклаў на беларускую мову аповесць М.Прыляжаевай «Жыццё Леніна»
  • 1976 г. — нарыс «Дарога барацьбы», які увайшоў у зборнік «Іх справы золатам гараць»
  • 1978 г. — зборнік прозы «Дыханне агню». У апавяданнях і нарысах пісьменнік услаўляе сваіх сучаснікаў, занятых мірнай працай.

Спасылкі