Беларусы ў Аргенціне: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 24: | Радок 24: | ||
== Сучаснасць == |
== Сучаснасць == |
||
У 2010 годзе ў горадзе Лаваёль адкрыўся Цэнтр беларускай культуры імя Кастуся Каліноўскага<ref>http://www.belarus.kz/aktueller/all/853/348</ref>. У |
У 2010 годзе ў горадзе Лаваёль адкрыўся Цэнтр беларускай культуры імя Кастуся Каліноўскага<ref>http://www.belarus.kz/aktueller/all/853/348</ref>. У Цэнтры праводзіцца навучанне па наступных напрамках: беларуская мова, урокі музыкі і народных спеваў, разьба па дрэве, жывапіс, беларуская вышыўка, гісторыя і культура Беларусі. У верасні 2012 года ў г.Лавальёл на базе клуба славянскай дыяспары «Дніпро» і Цэнтра беларускай культуры імя Кастуся Каліноўскага адбылося святкаванне юбілейных датаў выдатных беларускіх паэтаў: Янкі Купалы, Якуба Коласа, Максіма Танка.<ref>http://argentina.mfa.gov.by/ru/bilateral_relations/compatriots/</ref> |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 11:51, 8 ліпеня 2013
Беларусы ў Аргенціне — частка беларускай дыяспары, якая сфарміравалася пераважна ў 20 стагоддзі.
Іміграцыя з Беларусі да Першай Сусветнай вайны
Эміграцыя з Беларусі ў Аргенціну да Першай Сусветнай вайны застаецца збольшага не вывучанай і не задакументаванай.
Ёсць меркаванні, што першыя імігранты з Беларусі трапілі ў Аргенціну пасля 1812 года — гэта былі жаўнеры Літоўскага легіёна генералаў Кнішэвіча і Рынкевіча, які ваяваў на баку Напалеона і пасля вайны ў значнай сваёй частцы эміграваў у Францыю, адкуль потым невядомая колькасць трапіла ў Аргенціну.[1]
Прыводзіцца лічба ў 5621 эмігрантаў з Меншчыны, якія прыбылі ў Аргенціну ў 1907 г., але дакладныя першакрыніцы гэтай інфармацыі невядомыя[1].
Іміграцыя ў міжваенны перыяд
Лепей задакументаваная іміграцыя ў Аргенціну з Заходняй Беларусі ў міжваенныя часы. Пераважна іміграцыя складалася з мужчын, якія прыязджалі на заробкі. Дакладная колькасць імігрантаў з Беларусі невядомая, паводле экспертных ацэнак, лік ідзе на дзясяткі тысяч[2]
У 1934 годзе ў Буэнас-Айрэсе стварылася першая арганізацыя беларускай дыяспары — Беларускае культурна-прасветнае таварыства. У 1937 годзе ўтварылася таварыства «Культура», у 1938 годзе — Беларускае культурнае таварыства «Белавеж». У маі 1939 года таварыствы сфарміравалі Федэрацыю беларускіх таварыстваў у Аргенціне.[1]
У 30-я — 40-я гады існавала Бібліятэка імя Івана Луцкевіча, тэатральны гурток, выдаваліся беларускія календары, насценныя газеты на беларускай і рускай мовах.[1]
Пасля Другой Сусветнай вайны
Пасля вайны шэрагі беларускай дыяспары ў Аргенціне папоўніліся за кошт новых уцекачоў з Беларусі.
У пачатку 50-х у Аргенціне існавала арганізацыя беларускіх ветэранаў Другой Сусветнай вайны — Згуртаванне беларускіх камбатантаў у Аргенціне. Старшынёй арганізацыі ў 1951 г. быў Уладзімір Другавец[3].
Рэпатрыяцыя
У другой палове 50-х гадоў і ў 60-х гг. назіралася хваля вяртання беларусаў у БССР пад уплывам агітацыі з боку савецкага пасольства. Дыяспара з 40-х гадоў знаходзілася пад моцным расійска-савецкім уплывам і таму была ўспрымальная да агітацыі на карысць вяртання ў Беларусь.
Сучаснасць
У 2010 годзе ў горадзе Лаваёль адкрыўся Цэнтр беларускай культуры імя Кастуся Каліноўскага[4]. У Цэнтры праводзіцца навучанне па наступных напрамках: беларуская мова, урокі музыкі і народных спеваў, разьба па дрэве, жывапіс, беларуская вышыўка, гісторыя і культура Беларусі. У верасні 2012 года ў г.Лавальёл на базе клуба славянскай дыяспары «Дніпро» і Цэнтра беларускай культуры імя Кастуся Каліноўскага адбылося святкаванне юбілейных датаў выдатных беларускіх паэтаў: Янкі Купалы, Якуба Коласа, Максіма Танка.[5]
Зноскі
- ↑ а б в г Эміль Цяўлоўскі, «Беларусы ў Аргентыне» — Запісы. Беларускі інстытут навукі і мастацтва, № 32 New York — Miensk, 2009
- ↑ http://www2.polskieradio.pl/eo/dokument.aspx?iid=123916
- ↑ Юрый Грыбоўскі. Беларускі камбатанцкі рух на Захадзе пасля Другой Сусветнай вайны — Запісы. Беларускі інстытут навукі і мастацтва, № 32 New York — Miensk, 2009
- ↑ http://www.belarus.kz/aktueller/all/853/348
- ↑ http://argentina.mfa.gov.by/ru/bilateral_relations/compatriots/