Амон (цар іўдзейскі): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Амон, цар іудзейскі у Амон, цар іўдзейскі |
др clean up, replaced: а у → а ў, ''' - → ''' —, н. э. → н.э., }}) - → }}) —, Іудзей → Іўдзей (7) using AWB |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Выява:Amon rex.jpg|thumb|200px|Цар Амон на выяве Promptuarii Iconum Insigniorum, [[1553]]]] |
[[Выява:Amon rex.jpg|thumb|200px|Цар Амон на выяве Promptuarii Iconum Insigniorum, [[1553]]]] |
||
'''Амон''' |
'''Амон''' — ({{lang-he|אָמוֹן}}, {{lang-el|Αμων}}; {{lang-la|Amon}}) — чатырнаццаты цар [[Іўдзейскае царства|Іўдзейскага царства]], сын [[Манасія, цар іўдзейскі|Манасіі]]. Заняў пасаду ва ўзросце 22 гадоў і кіраваў на працягу 2 год. Гады яго кіравання - з 643 па 641 гг. да н.э. Увайшоў у гісторыю як ганебны цар. |
||
Названы ў гонар [[Старажытны Егіпет|егіпецкага]] бога [[Амон]]а, яго маці была Мешулемеф. Згодна [[Біблія|Бібліі]] працягваў [[язычніцтва|язычніцкую]] практыку свайго бацькі, хадзіў шляхамі свайго бацькі, пакланяўся і служыў ідалам. Згодна [[Талмуд]]у Амон спаліў [[Тора|Тору]], забараніў служэнне ў [[Іерусалімскі Храм|Храме]], у якім з-за бяздзейнасці на алтары з'явілася павуцінне, і такім чынам моцна грашыў. Такую ж сітуацыю падае і [[Іосіф Флавій]], апісваючы Амона як грахоўнага цара. |
Названы ў гонар [[Старажытны Егіпет|егіпецкага]] бога [[Амон]]а, яго маці была Мешулемеф. Згодна [[Біблія|Бібліі]] працягваў [[язычніцтва|язычніцкую]] практыку свайго бацькі, хадзіў шляхамі свайго бацькі, пакланяўся і служыў ідалам. Згодна [[Талмуд]]у Амон спаліў [[Тора|Тору]], забараніў служэнне ў [[Іерусалімскі Храм|Храме]], у якім з-за бяздзейнасці на алтары з'явілася павуцінне, і такім чынам моцна грашыў. Такую ж сітуацыю падае і [[Іосіф Флавій]], апісваючы Амона як грахоўнага цара. |
||
Пасля двух гадоў валадарства супраць Амона саставілі змову яго паслугачы. Ён быў забіты, а яго месца заняў васьмігадовы сын [[Іасія, цар |
Пасля двух гадоў валадарства супраць Амона саставілі змову яго паслугачы. Ён быў забіты, а яго месца заняў васьмігадовы сын [[Іасія, цар іўдзейскі|Іасія]]. Адной з прычын змовы даследчыкі называюць незадаволенасць Асірыйскім прыгнётам на Іўдзею. Аднак пасля таго, як Іасія стаў царом, забойцы Амона сталі непапулярны ў краіне і былі пакараны смерцю. |
||
Час, у які кіраваў Амон, характарызуецца палітычнымі зменамі на [[Блізкі Усход|Блізкім Усходзе]]. Магутная [[Асірыя]] пачала губляць сваю дамінуючую ролю ў рэгіёне. На |
Час, у які кіраваў Амон, характарызуецца палітычнымі зменамі на [[Блізкі Усход|Блізкім Усходзе]]. Магутная [[Асірыя]] пачала губляць сваю дамінуючую ролю ў рэгіёне. На ўсходзе - [[Вавілон]], а на поўдні - Егіпет, сталі набіраць палітычную моц. У такім палітычным вакууме для невялікіх дзяржаў, як Іўдзея, утварылася выдатная магчымасць праводзіць уласную палітыку без знешняга ўмяшання. |
||
{{Цар |
{{Цар іўдзейскі |
||
| |
| |
||
|643 – 641 да н. |
|643 – 641 да н.э. |
||
| |
| |
||
|before=[[Манасія, цар |
|before=[[Манасія, цар іўдзейскі|Манасія]] <br>''Менашэ'' |
||
|after=[[Іасія, цар |
|after=[[Іасія, цар іўдзейскі|Іасія]] <br>''Іошыяу'' |
||
}} |
}} |
||
{{Цары Ізраіля і Іудзеі}} |
{{Цары Ізраіля і Іудзеі}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
[[Катэгорыя:Асобы]] |
||
[[Катэгорыя:Цары |
[[Катэгорыя:Цары іўдзейскія]] |
Версія ад 00:35, 12 ліпеня 2013
Амон — (іўр.: אָמוֹן, грэч. Αμων; лац.: Amon) — чатырнаццаты цар Іўдзейскага царства, сын Манасіі. Заняў пасаду ва ўзросце 22 гадоў і кіраваў на працягу 2 год. Гады яго кіравання - з 643 па 641 гг. да н.э. Увайшоў у гісторыю як ганебны цар.
Названы ў гонар егіпецкага бога Амона, яго маці была Мешулемеф. Згодна Бібліі працягваў язычніцкую практыку свайго бацькі, хадзіў шляхамі свайго бацькі, пакланяўся і служыў ідалам. Згодна Талмуду Амон спаліў Тору, забараніў служэнне ў Храме, у якім з-за бяздзейнасці на алтары з'явілася павуцінне, і такім чынам моцна грашыў. Такую ж сітуацыю падае і Іосіф Флавій, апісваючы Амона як грахоўнага цара.
Пасля двух гадоў валадарства супраць Амона саставілі змову яго паслугачы. Ён быў забіты, а яго месца заняў васьмігадовы сын Іасія. Адной з прычын змовы даследчыкі называюць незадаволенасць Асірыйскім прыгнётам на Іўдзею. Аднак пасля таго, як Іасія стаў царом, забойцы Амона сталі непапулярны ў краіне і былі пакараны смерцю.
Час, у які кіраваў Амон, характарызуецца палітычнымі зменамі на Блізкім Усходзе. Магутная Асірыя пачала губляць сваю дамінуючую ролю ў рэгіёне. На ўсходзе - Вавілон, а на поўдні - Егіпет, сталі набіраць палітычную моц. У такім палітычным вакууме для невялікіх дзяржаў, як Іўдзея, утварылася выдатная магчымасць праводзіць уласную палітыку без знешняга ўмяшання.