Карла Мадэрна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 26 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q122328 (translate me)
др →‎Спасылкі: clean up using AWB
Радок 50: Радок 50:


{{ЭСБЕ}}
{{ЭСБЕ}}

[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1556 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1629 годзе]]
[[Катэгорыя:Архітэктары Італіі]]
[[Катэгорыя:Архітэктары барока]]


{{Normdaten
{{Normdaten
Радок 66: Радок 60:
|WP=
|WP=
}}
}}

[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1556 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1629 годзе]]
[[Катэгорыя:Архітэктары Італіі]]
[[Катэгорыя:Архітэктары барока]]

Версія ад 23:46, 12 жніўня 2013

Карла Мадэрна
Carlo Maderno
Дата нараджэння 1556(1556)
Месца нараджэння Тычына, раён возера Лугана
Дата смерці 30 студзеня 1629(1629-01-30)
Месца смерці Рым
Месца пахавання
Грамадзянства  Італія
Працы і дасягненні
Працаваў у гарадах Рым
Архітэктурны стыль барока
Найважнейшыя пабудовы Фасад царквы Санта Сусана, Сант Андрэа дэла Вале, палац Матэі дзі Джові
Уплыў Даменіка Фантана
Уплыў на Франчэска Бараміні і Giovanni Battista Trevano[d]
Узнагароды
ордэн Залатой шпоры
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Фасад царквы Санта Сусана
Фасад Базілікі Св. Пятра.

Карла Мадэрна (Maderna; 15561629) — рымскі архітэктар, вучань свайго дзядзькі, Даменіка Фантана.

З яго пабудоў вядомыя ў Рыме: фасад царквы святой Сусаны, які ўяўляе сабой першы прыклад распаўсюджаных ў XVII стагоддзі фасадаў з дзвюма ці некалькімі, надбудаванымі адзін над адным, ордарамі, палац Матэі-дзі-Джовэ, фантаны на плошчы святога Пятра і часткова палацца Барберыні, скончанае Берніні і Бараміні.

Увекавечыў ён сваё імя пераважна заканчэнне будаўніцтва (у 16051613) сабора Святога Пятра. Першапачатковы план Брамантэ, грэчаскі роўнаканцовы крыж, ён ператварыў у лацінскі, падоўжыўшы заходнюю частку сабора на тры гіганцкіх пралёта і збудаваўшы наперадзе яго велічэзныя сенцы. Даволі нярадасны фасад сабора — таксама яго твор; аднак яму не атрымалася выканаць свой праект цалкам: асяданне глебы не дазволіла пабудаваць на двух канцах фасада вежы, якія пераразалі б аднастайную лінію атыка і надалі б яму большую манументальнасць і гармонію.

Мадэрна, вельмі ўзнесены пры жыцці, падвергся пазней суровай і не цалкам справядлівай крытыцы: нельга не паставіць яму ў заслугу тое, што ён выстаяў супраць агульнага ў яго час захаплення экстравагантнымі і таннымі эфектамі і імкнуўся пры дабудоўцы сабора святога Пятра ісці па слядах Брамантэ і Мікеланджэла, па меры магчымасці не аддаляючыся ад строгасці і высакароднасці іх ідэй; калі гэта яму і не атрымалася цалкам, то віной таму не гэтулькі адсутнасць у яго здольнасці, колькі час, у які ён жыў — час амаль поўнага заняпаду італьянскага мастацтва.

Літаратура

  • Domenico Fontana, Della trasportazione dell'obelisco vaticano et delle fabriche di Nostro Signore Papa Sisto V fatte dal Cavallier Domenico Fontana architetto di Sua Santità, libro primo, Domenico Basa, Roma 1590.
  • Giovanni Baglione, Le Vite de' Pittori, Scultori et Architetti dal Pontificato di Gregorio XIII fino a tutto quello d'Urbano VIII, Roma 1642, 307-309.
  • Lione Pascoli, Vite de' pittori, scultori, architetti moderni, I, Roma 1730, (edizione critica a cura di A. Marabottini, ad vocem, Perugia 1992.
  • Antonino Bertolotti, ad vocem, in Artisti lombardi a Roma nei secoli XV, XVI e XVII, Milano 1882.
  • Giorgio Casella, Il testamento di Carlo Maderno, in Bollettino storico della Svizzera italiana, I, 1926, 32-38.
  • Antonio Muñoz, Carlo Maderno, Roma 1922.
  • N. Cafisch, ad vocem, in U. Thieme - F. Becker (a cura di), Allgemeines Lexikon der bildende Künstler, IV, Leipzig 1929, 529-532.
  • Idem, Carlo Maderno: ein Beitrag zur Geschichte der römischen Barockarchitektur, München 1934.
  • P. Frosini, Carlo Maderno, architetto idraulico, in Strenna dei romanisti, XVI, 1955, 323-325.
  • Ugo Donati, Carlo Maderno, architettoticinese a Roma, Lugano 1957.
  • A. Blunt, The Palazzo Barberini: the Contribution of Maderno, Bernini and Pietro da Cortona, in Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, 21, 1958, 256-287.
  • B. Toscano, I Barberini, il Maderno e la Fonte i Piazza, in Spoletium. Rivista di arte, storia cultura, VI, 1959, 20-23.
  • Howard Hibbard: Carlo Maderno and Roman Architecture 1580–1630. London 1971.

Спасылкі

Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).