Віктар Паўлавіч Качубей: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др clean up using AWB |
||
Радок 55: | Радок 55: | ||
[[Катэгорыя:Ганаровыя аматары Імператарскай Акадэміі Мастацтваў]] |
[[Катэгорыя:Ганаровыя аматары Імператарскай Акадэміі Мастацтваў]] |
||
{{DEFAULTSORT:Качубей Віктар Паўлавіч}} |
{{DEFAULTSORT:Качубей Віктар Паўлавіч}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
|||
{{Кіраўнікі АУС Расіі}} |
{{Кіраўнікі АУС Расіі}} |
Версія ад 00:09, 13 жніўня 2013
Віктар Паўлавіч Качубей | ||||
---|---|---|---|---|
Віктар Паўлавіч Качубей | ||||
| ||||
| ||||
|
||||
|
||||
Нараджэнне |
11 лістапада 1768 Дзіканька, Палтаўская губерня |
|||
Смерць |
2 чэрвеня 1834 (65 гадоў) Масква |
|||
Месца пахавання | ||||
Род | House of Kochubey[d] | |||
Бацька | Павел Васілевіч Качубей (1738—1786) | |||
Маці | Ульяна Андрэеўна Безбародка (1742—1776) | |||
Жонка | Марыя Васільеўна Васільчыкава (1779—1844) | |||
Дзеці | 4 дочкі і 8 сыноў | |||
Адукацыя | ||||
Дзейнасць | дыпламат, дзяржаўны дзеяч, палітык | |||
Аўтограф | ||||
Узнагароды |
|
|||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Віктар Паўлавіч Качубей (11 (22) лістапада 1768 — 3 (15) чэрвеня 1834) — дыпламат і дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў Расійскай імперыі (у 1802—1807 і ў 1819—1828). У 1799 годзе ўзведзены ў графскую, а ў 1831 — княскую годнасць.
Выхоўваўся Андрэем Якаўлевічам Італінскім. Пачаткаў дыпламатычную кар'еру ў 1784 годзе ў рускай місіі ў Швецыі, затым служыў у Лондане, быў прызначаны надзвычайным пасланцам у Канстанцінопаль. Як дыпламат ён трымаўся «нацыянальнай сістэмы, заснаванай на карысці Расіі», жадаў, каб «усе дзяржавы шанавалі яе сяброўствам» і баяўся яе тэрытарыяльных пашырэнняў. Пасля ўступлення на прастол Паўла I быў узведзены ў графскую годнасць, але неўзабаве трапіў у няміласць.
Калі імператарам стаў Аляксандр I, зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі (1802). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — Нягласны камітэт, у працы якога таксама ўдзельнічалі граф П. А. Строганаў, князь А. Чартарыйскі і М. М. Навасільцаў і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання Мікалая I Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у 1827 годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць (1831). У 1834 годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу Аляксандра-Неўскай лаўры.
- Нарадзіліся 11 лістапада
- Нарадзіліся ў 1768 годзе
- Асобы
- Нарадзіліся ў Дзіканьке
- Нарадзіліся ў Палтаўскай губерні
- Памерлі 2 чэрвеня
- Памерлі ў 1834 годзе
- Памерлі ў Маскве
- Пахаваныя на Лазараўскіх могілках Аляксандра-Неўскай лаўры
- Выпускнікі Упсальскага ўніверсітэта
- Кавалеры ордэна Святога апостала Андрэя Першазванага
- Кавалеры ордэна Святой Ганны
- Кавалеры ордэна Святога Уладзіміра
- Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі
- Члены Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі
- Канцлеры Расійскай імперыі
- Дыпламаты Расійскай імперыі
- Род Качубеяў
- Пахаваныя на Лазараўскіх могілкі Аляксандра-Неўскай лаўры
- Ганаровыя аматары Імператарскай Акадэміі Мастацтваў