Асадкавыя горныя пароды: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др робат Дадаем: ta:படிவுப் பாறை |
др робат Дадаем: bg:Седиментна скала |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
[[ar:صخر رسوبي]] |
[[ar:صخر رسوبي]] |
||
[[bg:Седиментна скала]] |
|||
[[bs:Sedimentne stijene]] |
[[bs:Sedimentne stijene]] |
||
[[ca:Roca sedimentària]] |
[[ca:Roca sedimentària]] |
Версія ад 20:30, 14 чэрвеня 2008
Асадкавыя горныя пароды ўтвараюцца асаджэннем рэчыва ў вонкавым асяроддзі, радзей з паветра і ў выніку дзейнасці ледавікоў. У залежнасці ад характару асаджэння падзяляюцца на абломкавыя, хімічныя і арганагенныя (біягенныя). Утвараюць пласты, слаі, лінзы і іншыя геалагічныя целы рознай формы і памераў.
Сярод асадкавых горных парод пераважаюць гліністыя (гліны, аргалітыы, гліністыя сланцы), пясчаныя (пяскі і пясчанікі) і карбанатныя (вапнякі, даламіты і інш); астатнія тыпы (солі і інш.) складаюць нязначную частку.
Горныя пароды асадкавага паходжання пакрываюць 3/4 зямной паверхні, большая іх частка знаходзіцца на кантынентах. Многія пароды належаць да карысных выкапняў: нафта, прыродны газ, вугаль, фасфарыты, баксіты, вапнякі, нярудныя будаўнічыя матэрыялы.
Асадкавыя горныя пароды пашырана па ўсёй тэрыторыі Беларусі, асабліва гліны, алеўраліты, пяскі, каменная і калійныя солі, ангідрыт, даламіты, мергелі, мел.