Лясныя могілкі (Стакгольм): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др арфаграфія
др clean up, replaced: вэрэнц → верэнц, выстава → выстаўка, = Глядзіце таксама = → = Гл. таксама = using AWB
Радок 21: Радок 21:
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionStatue.jpg|thumb|left|120px|Статуя на капліцы Святога крыжа]]
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionStatue.jpg|thumb|left|120px|Статуя на капліцы Святога крыжа]]
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionChapel.jpg|thumb|250px|Капліца Уваскрасення]]
[[Выява:Skogskyrkogarden ResurrectionChapel.jpg|thumb|250px|Капліца Уваскрасення]]
У [[1915]] годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму [[Гунар Асплунд|Гунара Асплунда]] і [[Сігурд Левэрэнц|Сігурда Леверэнца]]. Працы распачаліся ў [[1917]] годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце.
У [[1915]] годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму [[Гунар Асплунд|Гунара Асплунда]] і [[Сігурд Леверэнц|Сігурда Леверэнца]]. Працы распачаліся ў [[1917]] годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце.


Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў [[1940]] годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў спіс [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]], і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на [[Паўночныя могілкі, Стакгольм|Паўночных могілках]] Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстава, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі.
Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў [[1940]] годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў спіс [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]], і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на [[Паўночныя могілкі, Стакгольм|Паўночных могілках]] Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстаўка, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі.


== Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках ==
== Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках ==
Радок 31: Радок 31:
* [[Эйвінд Юнсан]] — пісьменнік, лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па літаратуры|Нобелеўскай прэміі па літаратуры]]
* [[Эйвінд Юнсан]] — пісьменнік, лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па літаратуры|Нобелеўскай прэміі па літаратуры]]


== Глядзіце таксама ==
== Гл. таксама ==
* [[Паўночныя могілкі, Стакгольм]]
* [[Паўночныя могілкі, Стакгольм]]


Радок 45: Радок 45:
[[Катэгорыя:Сусветная спадчына ў Швецыі]]
[[Катэгорыя:Сусветная спадчына ў Швецыі]]
[[Катэгорыя:Славутасці Стакгольма]]
[[Катэгорыя:Славутасці Стакгольма]]
[[Катэгорыя:Некропалі паводле алфавіту]]
[[Катэгорыя:Могілкі паводле алфавіту]]

Версія ад 17:32, 20 верасня 2013

Лясныя могілкі*
Skogskyrkogården**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА

Краіна Сцяг Швецыі Швецыя
Тып Культурны
Крытэрыі ii, iv
Спасылка 558
Рэгіён*** Еўропа і Паўночная Амерыка
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 1994  (18 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Лясныя могілкі (шведск.: Skogskyrkogården) — могілкі, размешчаныя ў паўднёвай частцы Стакгольма, Швецыя. Адлюстроўваюць развіццё архітэктуры ад рамантычнага нацыяналізму да сталага функцыяналізму.

Гісторыя стварэння

Статуя на капліцы Святога крыжа
Капліца Уваскрасення

У 1915 годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму Гунара Асплунда і Сігурда Леверэнца. Працы распачаліся ў 1917 годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце.

Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў 1940 годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў спіс Сусветнай спадчыны, і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на Паўночных могілках Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстаўка, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі.

Вядомыя асобы, пахаваныя на Лясных могілках

Магіла Грэты Гарба на Лясных могілках

Гл. таксама

Спасылкі