Тэадор Антоні Ваньковіч: Розніца паміж версіямі

Тэадор Антоній Ваньковіч
Тэадор Антоній Ваньковіч
	; Герб «Ліс»
Падстароста менскі
	1689 — 15 ліпеня 1716
Папярэднік	Марцін Казімір Валадковіч
Пераемнік	Андрэй Бенядыкт Карніцкі
Нараджэнне	невядома
Смерць	15 ліпеня 1716
Род	Ваньковічы
Бацька	Пётр Ваньковіч
Маці	Ганна Дуніна-Глушынская
Жонка	Ганна Войшнар, Феліцыяна Эйдонаўна
Дзеці	Стэфан<br\>Антоні<br\>Соф’я<br\>Алена<br\>Кацярына<br\>Францішка<br\>Калумба

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 20:27, 27 верасня 2013

Тэадор Антоній Ваньковіч (польск.: Teodor Antoni Wańkowicz, ? — 15 ліпеня 1716) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, стольнік і падстароста судовы мінскі, староста падусвяцкі. Дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1682, 1686, 1691, 1701, 1709 гадах.

Біяграфія

З роду Ваньковічаў герба «Ліс зменены», сын менскага войскага Пятра і ваўкавыскай харужычанкі Ганны Дунінай-Глушынскай.

У 1671—1676 узгадваецца як падчашы пінскі. Каля 1685 стаў менскім стольнікам, а ў 1689 — падстаростай судовым. Гэтыя дзве пасады трымаў да канца жыцця. Таксама быў старостам падусвяцкім і рушаўскім. Пяць разоў засядаў у Трыбунале ВКЛ у 1682, 1686, 1691, 1701 і 1709 (у гэтым годзе быў маршалкам кола Compositi judicii) гадах. Часта бываў кіраўніком на сойміках і судах фіскальных. У Менску заснаваў кляштары кармелітаў і баніфратаў. Ахвяраваў значныя сродкі мінскім францысканцам. Быў фундатарам мноства іншых кляштараў, у тым ліку тых жа законаў у Івянцы (Касцёл Святога Міхаіла Арханёла).

Згодна з Юзафам Вольфам, незадоўга да смерці атрымаў ад караля Аўгуста II прывілей на менскае кашталянства. Але нават калі прывілей і меў месца, Тэадор Ваньковіч не здолеў замацавацца на пасадзе кашталяна, бо з 1713 яе займаў Даніэль Выгоўскі. Ваньковіч застаўся стольнікам і падстаростам менскім, на гэтых пасадах і памёр пасля доўгай хваробы 15 ліпеня 1716.

Сям'я

Быў жанаты на дачцы лідскага земскага пісара Ганне Войшнар і меў ад яе двух сыноў, Стэфана і Антонія, якія рана памёрлі, і пяць дачок:

Соф'ю, жонку менскага войскага Францішка Валадковіча;
Алену, жонку новагародскага земскага суддзі Яна Рдултоўскага;
Кацярыну, жонку вількамірскага скарбніка Яна Ярмаловіча;
Францішку, якая была ксеніяй мінскага закона Св. Бэнэдыкта;
Калумбу, стаўшую прэорыцай гэтага ж кляштара.

Літаратура

Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839—1846
Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
Фёдар Чарняўскі. Ураднікі Менскага ваяводства: біяграфічны даведнік, выпуск 1, с. 54. Мінск, 2007

@@ Радок 7: / Радок 7: @@
  | герб                      = POL COA Lis.svg
  | подпіс герба              = [[Герб «Ліс»]]
+ | шырыня герба              = 100px
- | тытул                     =
+ | тытул                     = Падстароста менскі
  | парадак                   =
  | парадак-жан               =
  | пад імем                  =
  | сцяг                      =
- | перыядпачатак             =
+ | перыядпачатак             = 1689
- | перыядканец               =
+ | перыядканец               = 15 ліпеня 1716
  | перыяд праўлення          =
- | папярэднік                =
+ | папярэднік                = [[Марцін Казімір Валадковіч]]
- | пераемнік                 =
+ | пераемнік                 = [[Андрэй Бенядыкт Карніцкі]]
  | дата нараджэння           = ?
  | месца нараджэння          =
- | дата смерці               = пасля [[1709]]
+ | дата смерці               = 15.7.1716
  | месца смерці              =
  | пахаваны                  =
@@ Радок 27: / Радок 28: @@
  | бацька                    = [[Пётр Ваньковіч]]
  | маці                      = Ганна Дуніна-Глушынская
- | жонка                     = Ганна Войшнар
+ | жонка                     = Ганна Войшнар, Феліцыяна Эйдонаўна
- | дзеці                     = Стэфан<br\>Антоній<br\>Зоф’я<br\>Гелена<br\>Кацярына<br\>Францішка<br\>Калумба
+ | дзеці                     = Стэфан<br\>Антоні<br\>Соф’я<br\>Алена<br\>Кацярына<br\>Францішка<br\>Калумба
- | гады службы               =
- | прыналежнасць             =
- | род войскаў               =
- | званне                    =
- | камандаваў                = паўстанцкім атрадам
- | бітвы                     = [[Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі, 1863—1864|Паўстанне 1863—1864 гадоў]]
  | партыя                    =
  | дзейнасць                 =
  | прафесія                  =
- | адукацыя                  = {{нп3|Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны лесатэхнічны ўніверсітэт|Лясны інстытут|ru|Санкт-Петербургский государственный лесотехнический университет}}
  | вучоная ступень           =
  | манаграма                 =
@@ Радок 48: / Радок 41: @@
  | Commons                   =
 }}
-'''Тэадор Антоній Ваньковіч''' ({{lang-pl|Teodor Antoni Wańkowicz}}, ? — пасля [[1709]]) — дзяржаўны дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], стольнік і падстароста судовы [[Горад Мінск|мінскі]], староста [[Пасёлак гарадскога тыпу Усвяты|падусвяцкі]], [[Кашталяны менскія|кашталян менскі]] ў [[1709]] годзе. Дэпутат [[Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Трыбунала ВКЛ]] у 1682, 1686, 1691, 1701, 1709 гадах.
+'''Тэадор Антоній Ваньковіч''' ({{lang-pl|Teodor Antoni Wańkowicz}}, ? — [[15 ліпеня]] [[1716]]) — дзяржаўны дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], стольнік і падстароста судовы [[Горад Мінск|мінскі]], староста [[Пасёлак гарадскога тыпу Усвяты|падусвяцкі]]. Дэпутат [[Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Трыбунала ВКЛ]] у 1682, 1686, 1691, 1701, 1709 гадах.
 == Біяграфія ==
 З роду [[Род Ваньковічаў|Ваньковічаў]] герба «[[Ваньковіч, герб|Ліс зменены]]», сын [[Горад Мінск|менскага]] войскага [[Пётр Ваньковіч|Пятра]] і [[Горад Ваўкавыск|ваўкавыскай]] харужычанкі Ганны Дунінай-Глушынскай.
-Быў паслядоўна [[Горад Мінск|менскім]] стольнікам і падстаростай судовым, [[Пасёлак гарадскога тыпу Усвяты|падусвяцкім]] старостай, а незадоўга перад смерцю атрымаў ад [[Аўгуст Моцны|караля Аўгуста II]] прывілей на [[Кашталяны менскія|менскае кашталянства]]. Пяць разоў засядаў у Трыбунале ВКЛ у 1682, 1686, 1691, 1701 і 1709 (у гэтым годзе быў маршалкам кола Compositi judicii) гадах. Часта бываў кіраўніком на сойміках і судах фіскальных. У [[Горад Мінск|Мінску]] заснаваў кляштары [[Касцёл Святой Марыі Магдалены і кляштар кармелітаў, Мінск|кармелітаў]] і [[Касцёл Святога Яна і кляштар баніфратаў, Мінск|баніфратаў]]. Ахвяраваў значныя сродкі [[Касцёл Святога Антонія і кляштар францысканцаў, Мінск|мінскім францысканцам]]. Быў фундатарам мноства іншых кляштараў, у тым ліку тых жа законаў у [[Гарадскі пасёлак Івянец|Івянцы]] ([[Касцёл Святога Міхаіла Арханёла, Івянец|Касцёл Святога Міхаіла Арханёла]]).
+У 1671—1676 узгадваецца як падчашы [[Пінскі павет|пінскі]]. Каля 1685 стаў [[Менскі павет|менскім]] стольнікам, а ў 1689 — падстаростай судовым. Гэтыя дзве пасады трымаў да канца жыцця. Таксама быў старостам падусвяцкім і рушаўскім. Пяць разоў засядаў у [[Трыбунал ВКЛ|Трыбунале ВКЛ]] у 1682, 1686, 1691, 1701 і 1709 (у гэтым годзе быў маршалкам кола Compositi judicii) гадах. Часта бываў кіраўніком на сойміках і судах фіскальных. У [[Горад Мінск|Менску]] заснаваў кляштары [[Касцёл Святой Марыі Магдалены і кляштар кармелітаў, Мінск|кармелітаў]] і [[Касцёл Святога Яна і кляштар баніфратаў, Мінск|баніфратаў]]. Ахвяраваў значныя сродкі [[Касцёл Святога Антонія і кляштар францысканцаў, Мінск|мінскім францысканцам]]. Быў фундатарам мноства іншых кляштараў, у тым ліку тых жа законаў у [[Гарадскі пасёлак Івянец|Івянцы]] ([[Касцёл Святога Міхаіла Арханёла, Івянец|Касцёл Святога Міхаіла Арханёла]]).
+Згодна з [[Юзаф Вольф|Юзафам Вольфам]], незадоўга да смерці атрымаў ад [[Аўгуст Моцны|караля Аўгуста II]] прывілей на [[Кашталяны менскія|менскае кашталянства]]. Але нават калі прывілей і меў месца, Тэадор Ваньковіч не здолеў замацавацца на пасадзе кашталяна, бо з 1713 яе займаў [[Даніэль Выгоўскі]]. Ваньковіч застаўся стольнікам і падстаростам менскім, на гэтых пасадах і памёр пасля доўгай хваробы 15 ліпеня 1716.
-== Сям'я ==
+== Сям'я ==
-Быў жанаты на дачцы [[Горад Ліда|лідскага]] земскага пісара Ганне Войшнар і меў ад яе двух сыноў, Стэфана і Антонія, якія рана памёрлі, і пяць дачок:
+Быў жанаты на дачцы [[Лідскі павет|лідскага]] земскага пісара Ганне Войшнар і меў ад яе двух сыноў, Стэфана і Антонія, якія рана памёрлі, і пяць дачок:
-# Зоф'ю, жану [[Горад Мінск|мінскага]] войскага Францішка [[Род Валадковічаў|Валадковіча]];
+# Соф'ю, жонку [[Менскі павет|менскага]] войскага Францішка [[Род Валадковічаў|Валадковіча]];
-# Гелену, жану [[Горад Навагрудак|новагародскага]] земскага суддзі Яна Рудальтоўскага;
+# Алену, жонку [[Наваградскі павет|новагародскага]] земскага суддзі [[Ян Рдултоўскі|Яна Рдултоўскага]];
-# Кацярыну, жану [[Горад Укмергэ|вількамірскага]] скарбніка Яна Ярмаловіча;
+# Кацярыну, жонку [[Вількамірскі павет|вількамірскага]] скарбніка Яна Ярмаловіча;
 # Францішку, якая была ксеніяй [[Касцёл Святога Войцеха і кляштар бенедыкцінак, Мінск|мінскага закона Св. Бэнэдыкта]];
 # Калумбу, стаўшую прэорыцай гэтага ж кляштара.
@@ Радок 67: / Радок 61: @@
 * Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839—1846
 * Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
+* Фёдар Чарняўскі. Ураднікі Менскага ваяводства: біяграфічны даведнік, выпуск 1, с. 54. Мінск, 2007
+{{DEFAULTSORT:Ваньковіч Тэадор Антоні}}
+[[Катэгорыя:Род Ваньковічаў|Тэадор Антоні]]
 [[Катэгорыя:Кашталяны менскія]]
+[[Катэгорыя:Стольнікі менскія]]
+[[Катэгорыя:Падстаросты менскія]]
+[[Катэгорыя:Падчашыі пінскія]]
+[[Катэгорыя:Старосты рушаўскія]]
+[[Катэгорыя:Старосты падусвяцкія]]
 [[Катэгорыя:Дэпутаты Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага]]