Магнітуда землетрасення: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
|||
| Радок 5: | Радок 5: | ||
{{таксама|*}}: [[сіла землетрасення]]. |
{{таксама|*}}: [[сіла землетрасення]]. |
||
'''Магнітуда Гутэнберга-Рыхтэра''' (M<sub>G-R</sub>): распрацаваная Гутэнбергам і Рыхтэрам (1954). |
'''Магнітуда Гутэнберга-Рыхтэра''' (M<sub>G-R</sub>): распрацаваная [[Бена Гутэнберг|Гутэнбергам]] і [[Чарльз Рыхтэр|Рыхтэрам]] (1954). |
||
'''Магнітуда паверхневых хваляў''' (M<sub>S</sub>): магнітуда паводле велічынь 20-секундавых паверхневых хваляў. |
'''Магнітуда паверхневых хваляў''' (M<sub>S</sub>): магнітуда паводле велічынь 20-секундавых паверхневых хваляў. |
||
| Радок 15: | Радок 15: | ||
'''Магнітуда інтэнсіўнасці''' (M<sub>I</sub>). |
'''Магнітуда інтэнсіўнасці''' (M<sub>I</sub>). |
||
'''Лакальная магнітуда''' (M<sub>L</sub>): распрацаваная Рыхтэрам і Гутэнбергам (1935) для лакальных землетрасенняў; першая шкала магнітуд. Аснаваная на максімальнай амплітудзе, якую адзначае тарсіённы сейсмограф Вуда-Андэрсана. Такія інструменты больш не ўжываюцца, і значэнні ML у наш час вылічваюцца метадам пералічэння. |
'''Лакальная магнітуда''' (M<sub>L</sub>): распрацаваная Рыхтэрам і [[Бена Гутэнберг|Гутэнбергам]] (1935) для лакальных землетрасенняў; першая шкала магнітуд. Аснаваная на максімальнай амплітудзе, якую адзначае тарсіённы сейсмограф Вуда-Андэрсана. Такія інструменты больш не ўжываюцца, і значэнні ML у наш час вылічваюцца метадам пералічэння. |
||
'''Магнітуда плошчы адчування''' (M<sub>fa</sub>): ужываецца для землетрасенняў, што адбыліся да ўвядзення сейсмічных інструментальных вымярэнняў. Вылічваецца з плошчы, на якой адчуваліся эфекты землетрасення. |
'''Магнітуда плошчы адчування''' (M<sub>fa</sub>): ужываецца для землетрасенняў, што адбыліся да ўвядзення сейсмічных інструментальных вымярэнняў. Вылічваецца з плошчы, на якой адчуваліся эфекты землетрасення. |
||
Версія ад 08:59, 9 кастрычніка 2013
Магнітуда землетрасення — мера энергіі, вызваленай у землетрасенні.
Існуюць розныя методыкі і шкалы яе вымярэння. Шкалы дзеляцца ад 0,0 да 9,9 паводле значэнняў дзесятковых лагарыфмаў суадносінаў тых ці іншых скалярных параметраў. Такім чынам, розніца шкалы ў 1 азначае 10-кратную розніцу скалярных значэнняў, і 30-кратную розніцу вызваленых энергій, і кожны прырост магнітуды на 1 эквівалентны прыросту сейсмічнай энергіі каля 1.6×1013 эргаў.
Гл. таксама: сіла землетрасення.
Магнітуда Гутэнберга-Рыхтэра (MG-R): распрацаваная Гутэнбергам і Рыхтэрам (1954).
Магнітуда паверхневых хваляў (MS): магнітуда паводле велічынь 20-секундавых паверхневых хваляў.
Магнітуда сціскальных хваляў (mb): магнітуда паводле велічынь хваляў сціскальнага цела (P-хваля).
Магнітуда моманту (M, Mw): распрацаваная Хэнксам і Канаморы (1979). Асноўваецца на велічыні моманту — фізічнай велічыні, прапарцыйнай здабытку зруху на разломе і плошчы зрушанай паверхні; наўпрост звязаная з колькасцю агульнай вызваленай энергіі. Момант можа быць ацэнены з сейсмаграм, а таксама з геадэзічных вымярэнняў, а потым пераведзены ў паказальнік магнітуды праз стандартную формулу. Такая магнітуда дазваляе ацаніць велічыню землетрасення ва ўсім абсягу значэнняў шкалы, чаго не дазваляюць іншыя шкалы.
Магнітуда інтэнсіўнасці (MI).
Лакальная магнітуда (ML): распрацаваная Рыхтэрам і Гутэнбергам (1935) для лакальных землетрасенняў; першая шкала магнітуд. Аснаваная на максімальнай амплітудзе, якую адзначае тарсіённы сейсмограф Вуда-Андэрсана. Такія інструменты больш не ўжываюцца, і значэнні ML у наш час вылічваюцца метадам пералічэння.
Магнітуда плошчы адчування (Mfa): ужываецца для землетрасенняў, што адбыліся да ўвядзення сейсмічных інструментальных вымярэнняў. Вылічваецца з плошчы, на якой адчуваліся эфекты землетрасення.