Мікалай Аляксеевіч Астроўскі

Мікала́й Аляксе́евіч Астро́ўскі (16 (29) верасня 1904, сяле Вілія, Астрожскі павет, Валынская губерня — 22 снежня 1936, Масква) — савецкі пісьменнік, аўтар рамана «Як гартавалася сталь».

Як галоўны раман Астроўскага, які паказвае станаўленне рэвалюцыянера, так і асоба аўтара (які пісаў, нягледзячы на цяжкае захворванне, нерухомасць і слепату) выклікалі да сябе любоў і павагу ў мноства чытачоў у Савецкім Саюзе і за мяжой.

Біяграфія

Дзяцінства і юнацтва

Нарадзіўся 16 верасня 1904 г ў сяле Вілія Астрожскага павета Валынскай губерні Расійскай імперыі (цяпер Астрожскі раён Роўненскай вобласці Украіны ў сям'і унтэр-афіцэра і акцызнага чыноўніка Аляксея Іванавіча Астроўскага.

Датэрмінова быў прыняты ў царкоўна-прыходскую школу «з-за выдатных здольнасцяў»; школу скончыў у 9 гадоў, у 1913 годзе, з лістом падзякі. Неўзабаве пасля гэтага сям'я пераехала ў Шапятоўку. Там Астроўскі з 1916 года працаваў па найму: спачатку на кухні вакзальнага рэстарана, затым кубовщиком, рабочым матэрыяльных складоў, падручным качагара на электрастанцыі. Адначасова вучыўся ў двухкласным (з 1915 па 1917 год), а затым вышэйшым пачатковым вучылішчы (1917-1919). Зблізіўся з мясцовымі бальшавікамі, падчас нямецкай акупацыі ўдзельнічаў у падпольнай дзейнасці, у сакавіку 1918 - ліпені 1919 быў сувязным шэпетоўскі рэўкома.

Ваенная служба і партыйная праца

20 ліпеня 1919 г. уступіў у камсамол. «Разам з камсамольскім білетам мы атрымлівалі стрэльбу і дзвесце патронаў» - успамінаў Астроўскі.

9 жніўня 1919 года пайшоў на фронт добраахвотнікам. Ваяваў у кавалерыйскай брыгадзе Р. І. Катоўскага і ў 1-й Коннай арміі. У жніўні 1920 быў цяжка паранены ў спіну пад Львовам (шрапнеллю) і дэмабілізаваны. Удзельнічаў у барацьбе з паўстанцкім рухам у частках асаблівага прызначэння (ЧАН). Па некаторых дадзеных, у 1920-1921 гадах быў супрацоўнікам ЧК у Ізяславе.

У 1921 годзе працаваў памочнікам электраманцёра ў Кіеўскіх галоўных майстэрнях, вучыўся ў электратэхнікуме, адначасова быў сакратаром камсамольскай арганізацыі.

У 1922 годзе ўдзельнічаў у будаўніцтве чыгуначнай галіны для падвозу дроў у Кіеў, пры гэтым моцна прастудзіўся, затым захварэў тыфам. Пасля выздараўлення - камісар батальёна "Всевобуча" ў Бярэздаве(у памежным з Польшчай раёне.

Быў сакратаром райкама камсамола ў Бярэздаве і Ізяславе, затым сакратаром акружкама камсамола ў Шапятоўцы (1924 год). У тым жа годзе ўступіў у ВКП(б).

Хвароба і літаратурная творчасць

З 1927 года і да канца жыцця Астроўскі быў прыкаваны да ложка невылечнай хваробай. Паводле афіцыйнай версіі, на стане здароўя Астроўскага адбіліся раненне і цяжкія ўмовы працы. Канчатковы дыягназ - «прагрэсуючы анкілазуючы поліартрыт, паступовае акасцяненне суставаў». Сучасныя лекары на падставе захаваных дадзеных аб стане здароўя пісьменніка і плыні яго хваробы вылучаюць гіпотэзу, што Астроўскі быў хворы анкілазуючы спандзілаартрыт, вядомым таксама як хвароба Бехцерава, які мог насіць спадчынны характар​​.