Мануіл I Камнін: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др clean up using AWB |
др параметры шаблона Бібліяінфармацыя перенесены на Викиданные |
||
Радок 40: | Радок 40: | ||
{{Імператары Візантыі}} |
{{Імператары Візантыі}} |
||
{{Бібліяінфармацыя}} |
|||
{{Normdaten |
|||
|PND=118640879 |
|||
|LCCN= |
|||
|VIAF= |
|||
|SELIBR= |
|||
|GKD= |
|||
|SWD= |
|||
|WP= |
|||
}} |
|||
[[Катэгорыя:Кіраўнікі Еўропы XII стагоддзя]] |
[[Катэгорыя:Кіраўнікі Еўропы XII стагоддзя]] |
Версія ад 11:30, 1 лістапада 2013
Мануіл I Камнін | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
грэч. Μανουήλ Α' Κομνηνός | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Іаан II | ||||||
Пераемнік | Аляксей II | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
28 лістапада 1118 Канстанцінопаль |
||||||
Смерць |
24 верасня 1180 (61 год) Канстанцінопаль |
||||||
Род | Камніны | ||||||
Бацька | Іаан II | ||||||
Маці | Ірына | ||||||
Жонка |
1) Берта Зульцбах 2) Марыя Антыяхійская |
||||||
Дзеці |
1) Марыя Камніна 2) Аляксей II Камнін |
||||||
Дзейнасць | імператар | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Мануіл I КАМНІН (~1123, Канстанцінопаль — 24 верасня 1180, Канстанцінопаль), імператар візантыйскі (з 5.4.1143), малодшы сын імператара Іаана II і венгерскай прынцэсы.
Абапіраўся на дынастыю Камнінаў, а таксама на правінцыйных дробных і сярэдніх землеўласнікаў і правінцыйныя гарады. Садзейнічаў умацаванню феадальнага землеўладання: паводле пастаноў 1158 і 1170 гадоў, зямлю мелі права набываць толькі члены сінкліта і стратыёты. Прыцягваў да службы іншаземных, у тым ліку турэцкіх, воінаў. У 1158 забараніў цэрквам і манастырам пашыраць свае ўладанні. Вызваліў імперыю ад засілля венецыянскага купецтва, правёўшы масавыя арышты венецыянскіх купцоў у сакавіку 1171; уступіў у саюз, накіраваны супраць Венецыі, з Генуяй (1169) і Пізай (1170).
Мануіл I беспаспяхова спрабаваў аднавіць візантыйскае панаванне ў Італіі і Егіпце. Падтрымліваў Юрыя Даўгарукага ў барацьбе за кіеўскі сталец. Вёў паспяховыя войны, якія прывялі да прызнання Венгрыяй (1164) і Сербіяй (1172) сябе васаламі Візантыі. Пацярпеў паразу ад сельджукаў пры Мірыакефалоне (17.9.1176) у Малой Азіі, вымушаны быў саступіць ім крэпасці Дарылей і Сублей.
Вялікую цікаўнасць Мануіл I меў да прадказанняў будучыні, нават напісаў трактат у абарону астралогіі, любіў застоллі і забавы на заходні манер. Улюблёнымі забавамі пры яго двары былі рыцарскія турніры, паляванне і гульня ў пола.
У асабістым жыцці Мануіл I быў жанчыналюбам, але да сваёй першай жонкі Ірыны (Берты) быў абыякавы. Другім шлюбам пабраўся з Марыяй-Ксеніяй Антыёхійскай. Пры гэтым ён падтрымліваў інтымныя адносіны са сваёй пляменніцай Феадорай, якая нарадзіла ад яго сына, меў мноства раманаў з дамамі свайго двара.