Мікалай Вяршынін (консул БНР): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 12:47, 9 снежня 2013

Мікалай (Мікола) ВЯРШЫНІН, сапр. ВЕРАМЕЙ (1878, в. Налібокі Навагрудскага павета — 6 мая 1934, Прага) — консул БНР у Чэхаславакіі, упаўнаважаны БНР у справах ваеннапалонных беларусаў у Чэхаславакіі (1918—1925). Прафесар^[1].

У 1921 Мікалай Вяршынін, як консул БНР, дамогся ад чэхаславацкага ўраду больш за 100 стыпендыяў для студэнтаў-беларусаўКiпель В. Беларусь паміж Усходам і Захадам: Праблемы міжнацыян., міжрэлігійн. і міжкультур. ўзаемадзеяння, дыялогу і сінтэзу. Ч. 1 / Рэд. Ул. Конан і інш. — Мн.: ННАЦ імя Ф. Скарыны. 1997. — 356 с. (Беларусіка—Albaruthenica; Кн. 6).</ref>^[2]. Удзельнічаў у жыцці беларускай эміграцыі — з 1925 старшыня Беларускай грамады ў Празе. У 1928 у Празе заснаваў і кіраваў Беларускім замежным архівам^[3].

М. Вяршынін быў жанаты з чэшкай, якая разам з ім дапамагала новапрыбылым беларускім студэнтам. Меў дачку Вольгу, жонку інжынера А. Калошы. У 1948 А. Калоша арыштаваны і 20.1.1949 перададзены Чэхаславакіяй у СССР, дзе быў асуджаны. Пасля адбыцця лагераў А. Калоша вярнуўся ў Прагу, але да гэтага часу Вольга скончыла жыццё самагубствам, іхныя дзеці (дзве дачкі) выхоўваліся ў кагосьці з беларускіх эмігрантаў^[4].

Зноскі

↑ Жук-Грышкевіч Р. Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча. 1993.
↑ У 1922—1926 у Празе вучылася каля 350 беларусаў, у асноўным з Польшчы і краін Прыбалтыкі, яны стварылі некалькі студэнцкіх арганізацый і арганізацыю моладзі «Беларускі Сокал» (Гл.: Кіпель В. …)
↑ Юрэвіч Л. Гісторыя заснавання Беларускага інстытуту навукі й мастацтва ў дакумэнтах і паведаіленнях // Запісы БІНіМ № 29/2004.
↑ Генiюш Л. Споведзь. Мн., 1993.

Літаратура

Календарыюм // «Czasopis» № 05/2004
Генiюш Л. Споведзь. Мн., 1993.
Кiпель В. Беларусь паміж Усходам і Захадам: Праблемы міжнацыян., міжрэлігійн. і міжкультур. ўзаемадзеяння, дыялогу і сінтэзу. Ч. 1 / Рэд. Ул. Конан і інш. — Мн.: ННАЦ імя Ф. Скарыны. 1997. — 356 с. (Беларусіка—Albaruthenica; Кн. 6).
Жук-Грышкевіч Р. Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча. 1993.
Юрэвіч Л. Гісторыя заснавання Беларускага інстытуту навукі й мастацтва ў дакумэнтах і паведаіленнях // Запісы БІНіМ № 29/2004.

[Жук-Грыш-1] Жук-Грышкевіч Р. Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча. 1993.

[2] У 1922—1926 у Празе вучылася каля 350 беларусаў, у асноўным з Польшчы і краін Прыбалтыкі, яны стварылі некалькі студэнцкіх арганізацый і арганізацыю моладзі «Беларускі Сокал» (Гл.: Кіпель В. …)

[3] Юрэвіч Л. Гісторыя заснавання Беларускага інстытуту навукі й мастацтва ў дакумэнтах і паведаіленнях // Запісы БІНіМ № 29/2004.

[4] Генiюш Л. Споведзь. Мн., 1993.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Значэнні|Спасылка=Мікалай Вяршынін}}
-'''Мікалай (Мікола) ВЯРШЫНІН''', сапр. '''ВЕРАМЕЙ''' ({{ДН|||1878}}, [[вёска Налібокі|в. Налібокі]] Навагрудскага пав. — {{ДС|6|5|1934}}, [[Прага]]) — консул [[БНР]] у [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]], упаўнаважаны БНР у справах ваеннапалонных беларусаў у Чэхаславакіі (1918—1925). Прафесар<ref name="Жук-Грыш">Жук-Грышкевіч Р. …</ref>.
+'''Мікалай (Мікола) ВЯРШЫНІН''', сапр. '''ВЕРАМЕЙ''' ({{ДН|||1878}}, [[вёска Налібокі|в. Налібокі]] Навагрудскага павета — {{ДС|6|5|1934}}, [[Горад Прага|Прага]]) — консул [[БНР]] у [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]], упаўнаважаны БНР у справах ваеннапалонных беларусаў у Чэхаславакіі (1918—1925). Прафесар<ref name="Жук-Грыш">Жук-Грышкевіч Р. Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча. 1993.</ref>.
-У 1921 Мікалай Вяршынін, як консул БНР, дамогся ад чэхаславацкага ўраду больш за 100 стыпендыяў для студэнтаў-беларусаў<ref>Кіпель В. …</ref><ref>У 1922—1926 у Празе вучылася каля 350 беларусаў, у асноўным з Польшчы і краін Прыбалтыкі, яны стварылі некалькі студэнцкіх арганізацый і арганізацыю моладзі «Беларускі Сокал» (Гл.: Кіпель В. …)</ref>.Удзельнічаў у жыцці беларускай эміграцыі — з 1925 старшыня [[Беларуская грамада ў Празе|Беларускай грамады ў Празе]]. У 1928 у Празе заснаваў і кіраваў [[Беларускі замежны архіў|Беларускім замежным архівам]]<ref>Юрэвіч Л. …</ref>.
+У 1921 Мікалай Вяршынін, як консул БНР, дамогся ад чэхаславацкага ўраду больш за 100 стыпендыяў для студэнтаў-беларусаўКiпель В. Беларусь паміж Усходам і Захадам: Праблемы міжнацыян., міжрэлігійн. і міжкультур. ўзаемадзеяння, дыялогу і сінтэзу. Ч. 1 / Рэд. Ул. Конан і інш. — Мн.: ННАЦ імя Ф. Скарыны. 1997. — 356 с. (Беларусіка—Albaruthenica; Кн. 6).</ref><ref>У 1922—1926 у Празе вучылася каля 350 беларусаў, у асноўным з Польшчы і краін Прыбалтыкі, яны стварылі некалькі студэнцкіх арганізацый і арганізацыю моладзі «Беларускі Сокал» (Гл.: Кіпель В. …)</ref>. Удзельнічаў у жыцці беларускай эміграцыі — з 1925 старшыня [[Беларуская грамада ў Празе|Беларускай грамады ў Празе]]. У 1928 у Празе заснаваў і кіраваў [[Беларускі замежны архіў|Беларускім замежным архівам]]<ref>Юрэвіч Л. Гісторыя заснавання Беларускага інстытуту навукі й мастацтва ў дакумэнтах і паведаіленнях // Запісы БІНіМ № 29/2004.</ref>.
-М. Вяршынін быў жанаты з чэшкай, якая разам з ім дапамагала новапрыбылым беларускім студэнтам. Меў дачку Вольгу, жонку інжынера А. Калошы. У 1948 А. Калоша арыштаваны і 20.1.1949 перададзены Чэхаславакіяй у СССР, дзе быў асудажаны. Пасля адбыцця лагераў А. Калоша вярнуўся ў Прагу, але да гэтага часу Вольга скончыла жыццё самагубствам, іхныя дзеці (дзве дачкі) выхоўваліся ў кагосьці з беларускіх эмігрантаў.<ref>Генiюш Л. …</ref>
+М. Вяршынін быў жанаты з чэшкай, якая разам з ім дапамагала новапрыбылым беларускім студэнтам. Меў дачку Вольгу, жонку інжынера А. Калошы. У 1948 А. Калоша арыштаваны і 20.1.1949 перададзены Чэхаславакіяй у СССР, дзе быў асуджаны. Пасля адбыцця лагераў А. Калоша вярнуўся ў Прагу, але да гэтага часу Вольга скончыла жыццё самагубствам, іхныя дзеці (дзве дачкі) выхоўваліся ў кагосьці з беларускіх эмігрантаў<ref>Генiюш Л. Споведзь. Мн., 1993.</ref>.
 {{зноскі}}
@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 {{DEFAULTSORT:Вяршынін Мікалай}}
-[[Катэгорыя:Асобы]]
+[[Катэгорыя:Беларуская Народная Рэспубліка]]
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Стаўбцоўскім раёне]]