Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:M Kheraskov by K Gekke 1800s.jpg|thumb|Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў]] |
[[Файл:M Kheraskov by K Gekke 1800s.jpg|thumb|Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў]] |
||
'''Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў''' ({{ДН|5|11|1733}} |
'''Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў''' ({{ДН|5|11|1733}}, Пераяслаў-Хмяльніцкі-{{ДС|9|10|1807}}) — рускі [[пісьменнік]]. |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у [[Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]] (1751). У |
Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у [[Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]] (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскага ўніверсітэта]]. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне [[Іван IV Грозны|Іванам IV]] [[Казанскае ханства|Казанскага ханства]]. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795). |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Версія ад 13:32, 20 снежня 2013
Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў (5 лістапада 1733, Пераяслаў-Хмяльніцкі-9 кастрычніка 1807) — рускі пісьменнік.
Біяграфія
Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у Пецярбургу (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар Маскоўскага ўніверсітэта. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне Іванам IV Казанскага ханства. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795).
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2.