Харунжы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др Робат перанёс 6 міжмоўных спасылак да аб'екта d:q10816384 на Wikidata |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
| ⚫ | |||
Харунжы |
|||
| ⚫ | |||
'''Харунжы''' ({{lang-pl|chorąży}}), таксама ''харужы'' — [[вайсковае званне|вайсковая пасада]] у шмат якіх краінах [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]], якая паходзіць ад польскага слова ''chorągiew'' — «[[Харугва (подраздзяленне)|харугва]]», «[[сцяг]]». Адпавядае рымскім [[аквіліфер]]у, [[вексілярый|вексілярыю]], [[драканарый|драканарыю]], [[сігніфер]]у. |
'''Харунжы''' ({{lang-pl|chorąży}}), таксама ''харужы'' — [[вайсковае званне|вайсковая пасада]] у шмат якіх краінах [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]], якая паходзіць ад польскага слова ''chorągiew'' — «[[Харугва (подраздзяленне)|харугва]]», «[[сцяг]]». Адпавядае рымскім [[аквіліфер]]у, [[вексілярый|вексілярыю]], [[драканарый|драканарыю]], [[сігніфер]]у. |
||
Версія ад 20:45, 23 снежня 2013
Харунжы (польск.: chorąży), таксама харужы — вайсковая пасада у шмат якіх краінах Усходняй Еўропы, якая паходзіць ад польскага слова chorągiew — «харугва», «сцяг». Адпавядае рымскім аквіліферу, вексілярыю, драканарыю, сігніферу.
З XV ст. у ВКЛ «харунжым» называлася асоба, якая адказвала за збор павятовага рушання аднаго павета. Гэты атрад называўся харугвай, ён з'яўляўся асобнай баявой адзінкай у арміі ВКЛ і меў свой сцяг — харугву. У часы Рэчы Паспалітай харунжы падпарадкоўваўся кашталяну.
Са стварэннем у XVIII ст. рэгулярнай арміі ВКЛ харунжы стаў малодшым афіцэрскім званнем, спачатку толькі ў кавалерыі, а затым у пяхоце і драгуніі.
З увядзеннем знакаў адрознення меў на пагонах адну зорачку. Адпавядаў прапаршчыку ў пяхоце і карнету ў кавалерыі ў арміі Расійскай імперыі, фенрых у саксонскай і прускай арміях. Са знішчэннем Рэчы Паспалітай і працягам беларускіх вайсковых традыцый у форме Літоўскага асобнага корпуса званне "харунжы" саступіла месца агульнарасійскім званням прапаршчык і карнет. У Расійскай імперыі званне "харунжы" існавала толькі ў казацкіх падраздзяленнях.
У сучасных Узброеных сілах Рэспублікі Беларусь адпавядае званню "малодшы лейтэнант". Да сённяшняга дня званне харунжы захавалася ў Войску Польскім для азначэння падафіцэрскіх званняў.
Літаратура
- Чаропка Станіслаў. Станаўленне сістэмы знакаў адрознення ў арміі ВКЛ // Актуальные проблемы в изучении и преподавании общественно-гуманитарных дисциплин: сб. статей. - Витебск, 2012.