Бутаўт: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 00:03, 16 студзеня 2014

Бутаўт Кейстутавіч, у хрышчэнні Генрых (памёр пасля 1381) — сын Кейстута.

Быў князем драгічынскім. У 1365 годзе перайшоў на бок Тэўтонскага Ордэна, ахрысціўся ў каталіцтва ў Кёнігсбергу, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на Вільню. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да двара імператара і чэшскага караля Карла IV Люксембургскага ў Празе, ад якога атрымаў тытул герцага і зямельныя ўладанні. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца крыніцамі ў 1381 годзе, у паведамленні пра уцёкі з Літвы яго сына Вайдуты, які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двара чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.

Літаратура

Rowell S. C. (June 1996). «Unexpected Contacts: Lithuanians at Western Courts, c. 1316-c. 1400». English Historical Review 111 (442): 567—570. ISSN 0013-8266.
Fijałek J. Wnuk Kiejstuta: Jan książe drohiczinski kustosz i kanonik krakowski, drugi rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego // Kwartalnik Historyczny 1914. — Lwów, 1914. — S. 181—197.

Версія ад 21:16, 15 студзеня 2014 правіць Maksim L. (размовы \| уклад) Бюракраты, Даглядчыкі, IP block exemptions, Адміністратары 88 991 праўка др →‎Літаратура ← Папярэдняя праўка		Версія ад 00:03, 16 студзеня 2014 правіць адкат Maksim L. (размовы \| уклад) Бюракраты, Даглядчыкі, IP block exemptions, Адміністратары 88 991 праўка дрНяма тлумачэння праўкі Тэг: Візуальны рэдактар Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	'''Бутаўт Кейстутавіч''', у хрышчэнні '''Генрых''' (памёр пасля 1381) — сын [[Кейстут]]а ~~і [[Бірута, жонка Кейстута\|Біруты]]~~		'''Бутаўт Кейстутавіч''', у хрышчэнні '''Генрых''' (памёр пасля 1381) — сын [[Кейстут]]а.

	Быў князем [[Горад Драгічын, Польшча\|драгічынскім]]. У 1365 годзе перайшоў на бок [[Тэўтонскі Ордэн\|Тэўтонскага Ордэна]], ахрысціўся ў каталіцтва ў [[Кёнігсберг]]у, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на [[Вільня\|Вільню]]. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да [[двор сюзерэна\|двара]] імператара і чэшскага караля [[Карл IV Люксембургскі\|Карла IV Люксембургскага]] ў [[Прага\|Празе]], ад якога атрымаў тытул герцага і зямельныя ўладанні. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца крыніцамі ў 1381 годзе, у паведамленні пра уцёкі з Літвы яго сына [[Вайдута\|Вайдуты]], які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двара чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.		Быў князем [[Горад Драгічын, Польшча\|драгічынскім]]. У 1365 годзе перайшоў на бок [[Тэўтонскі Ордэн\|Тэўтонскага Ордэна]], ахрысціўся ў каталіцтва ў [[Кёнігсберг]]у, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на [[Вільня\|Вільню]]. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да [[двор сюзерэна\|двара]] імператара і чэшскага караля [[Карл IV Люксембургскі\|Карла IV Люксембургскага]] ў [[Прага\|Празе]], ад якога атрымаў тытул герцага і зямельныя ўладанні. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца крыніцамі ў 1381 годзе, у паведамленні пра уцёкі з Літвы яго сына [[Вайдута\|Вайдуты]], які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двара чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.