Іуда Іскарыёт: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 14:03, 15 красавіка 2014

Іуда Іскарыёт пакідае Тайную вячэру. Малюнак Карла Блоха, канец 19 ст.

Іуда Іскарыёт (іўр.: יהודה איש־קריות) — згодна з Новым Запаветам адзін з дванаццаці апосталаў Ісуса Хрыста, які пазней здрадзіў і выдаў свайго Настаўніка.

Іуда сумна вядомы сваім пацалункам і здрадай Ісуса ў рукі першасвятароў сынедрыёна ў абмен на плату ў трыццаць срэбранікаў, пасля чаго ён пасля павесіўся з раскаяння і адчування сваёй віны. Яго месца сярод дванаццаці Апосталаў пазней заняў Мацвій.

Яго імя часам выкарыстоўваецца, каб адвінаваціць кагосьці ў здрадзе, і часта блытаюць з іншым вучням Ісуса Іудай Фадзеем.

Біблейскае апавяданне

Іуда згадваецца ў сінаптычных Евангеллях, таксама ў Евангеллі ад Яна і ў пачатку кнігі Дзеянняў апосталаў.

Марк сцвярджае, што першасвятары шукалі хітры спосаб, каб арыштаваць Ісуса. Яны вырашылі не рабіць гэтага падчас свята, бо баяліся, што могуць узнікнуць хваляванні ў горадзе, замест гэтага яны выбралі ноч перад святам, каб арыштаваць Хрыста. У Евангеллі ад Лукі сказана, што сатана ўвайшоў у Іуду ў гэты час.

Згодна Евангеллю ад Яна, Іуда насіў грашовы мяшок для ахвяраванняў. Іуда дамовіўся з іудзейскімі святарамі, што выдасць Ісуса за плату у «трыццаць срэбранікаў». Самі падзеі прыпалі на свята Пасхі. Ісус падчас Тайнай вярэчы амымыў ногі вучням і ўзрушаны прадказаў, што адзін з Яго вучняў здрадзціць Яму. На пытанне Пятра, хто гэта зробіць, Ісус адказаў, што той, каму Ісус дасць умачоны кавалак хлеба. Кавалак атрымаў Іуда, які выйшаў з пакоя і накіраваўся да першасвятароў, каб выдаць Ісуса. Самі вучні не зразумелі сэнсу падзеі, думаючы, што Ісус загадаў Іудзе купіць нешта да свята. Сама здрада адбылася ў Гефсіманіі, калі Іуда, каб вызначыць Ісуса сярод натоўпу, выкарыстаў пацалунак, пасля чаго салдаты першасвятара Кайяфы арыштавалі Ісуса.

Смерць

Ёсць некалькі апісанняў смерці Іуды, два з якіх уваходзяць у сучасны біблейскі канон.

У Матф. 27:3-10 гаворыцца, што Іуда вярнуў грошы святарам і скончыў жыццё самагубствам. Гэтыя грошы выкарысталі, каб купіць зямлю ганчара. Евангелле апісвае гэтыя падзеі як выкананне прароцтва.

У Дзеях Апосталаў гаворыцца, што Іуда набыў поле несправядлівай цаною, але ўпаў ўніз галавой, «раскалолася чэрава ягонае, і вывернуліся вантробы ягоныя». Гэтае поле атрымала назву Акелдама або Крывавае поле.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1998. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іуда Іскарыёт

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-{{арфаграфія}}
 [[Выява:The-Last-Supper-large.jpg|thumb|250px|справа|Іуда Іскарыёт пакідае [[Тайная вячэра|Тайную вячэру]]. Малюнак [[Карл Блох|Карла Блоха]], канец 19 ст.]]
-'''Іуда Іскарыёт''' ({{lang-he|יהודה איש־קריות}}) — згодна з [[Новы Запавет|Новага Запавету]], адзін з [[дванаццаць апосталаў|дванаццаці апосталаў]] [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]], які пазнеў здрадзіў і выдаў свайго Настаўніка.
+'''Іуда Іскарыёт''' ({{lang-he|יהודה איש־קריות}}) — згодна з [[Новы Запавет|Новым Запаветам]] адзін з [[дванаццаць апосталаў|дванаццаці апосталаў]] [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]], які пазней здрадзіў і выдаў свайго Настаўніка.
-Іуда сумна вядомы [[пацалунак Іуды|сваім пацалункам]] і здрадай Ісуса ў рукі першасвятароў [[сынедрыён]]а ў абмен на плату ў [[трыццаць срэбранікаў]], пасля чаго ён пасля павесіўся з раскаяння і адчування сваёй віны. Яго месца сярод дванаццаці Апосталаў быў пазней заняў [[Мацвій, апостал|Мацвій]].
+Іуда сумна вядомы [[пацалунак Іуды|сваім пацалункам]] і здрадай Ісуса ў рукі першасвятароў [[сынедрыён]]а ў абмен на плату ў [[трыццаць срэбранікаў]], пасля чаго ён пасля павесіўся з раскаяння і адчування сваёй віны. Яго месца сярод дванаццаці Апосталаў пазней заняў [[Мацвій, апостал|Мацвій]].
-Яго імя часам выкарыстоўваецца, каб вінаваціць кагосьці ў здрадзе, і часта блытаюць з іншым вучням Ісуса [[Іуда Фадзей|Іудай Фадзеем]].
+Яго імя часам выкарыстоўваецца, каб адвінаваціць кагосьці ў здрадзе, і часта блытаюць з іншым вучням Ісуса [[Іуда Фадзей|Іудай Фадзеем]].
 == Біблейскае апавяданне ==
-Іуда згадваецца ў [[Сінаптычныя Евангеллі|сінаптычных Евангелляў]], таксама ў [[Евангелле паводле Яна|Евангеллі ад Яна]] і ў пачатку [[Дзеянні Апосталаў|Дзеянняў апосталаў]].
+Іуда згадваецца ў [[Сінаптычныя Евангеллі|сінаптычных Евангеллях]], таксама ў [[Евангелле паводле Яна|Евангеллі ад Яна]] і ў пачатку [[Дзеянні Апосталаў|кнігі Дзеянняў апосталаў]].
-[[Евангелле паводле Марка|Марк]] сцвярджае, што першасвятары шукалі хітры спосаб, каб арыштаваць Ісуса. Яны вырашылі не рабіць гэтага падчас свята, так як яны баяліся, што могуць узнікнуць хваляванні ў горадзе, замест гэтага яны выбралі ў ноч перад святам, каб арыштаваць Хрыста. У [[Евангелле паводле Лукі|Евангеллі ад Лукі]] сказана, што сатана ўвайшоў у Іуду ў гэты час.
+[[Евангелле паводле Марка|Марк]] сцвярджае, што першасвятары шукалі хітры спосаб, каб арыштаваць Ісуса. Яны вырашылі не рабіць гэтага падчас свята, бо баяліся, што могуць узнікнуць хваляванні ў горадзе, замест гэтага яны выбралі ноч перад святам, каб арыштаваць Хрыста. У [[Евангелле паводле Лукі|Евангеллі ад Лукі]] сказана, што сатана ўвайшоў у Іуду ў гэты час.
-Згодна Евангеллю ад Яна, Іуда носіў грашовы мяшок для ахвяраванняў. Іуда дамовіўся з іудзейскімі святарамі, што выдасць Ісуса за плату у «[[трыццаць срэбранікаў]]». Самі падзеі прыпалі на свята [[Пасха|Пасхі]]. Ісус падчас Тайнай вярэчы амымыў ногі вучням і ўзрушаны прадказаў, што адзін з яго вучняў здрадзціць Яму. На пытанне [[Пётр, апостал|Пятра]], што гэта зробіць, Ісус адказаў, што той каму Ісус дасць умачоны кавалак хлеба. Кавалак атрымаў Іуда, які выйшаў з пакоя і накіраваўся да першасвятароў, каб выдаць Ісуса. Самі вучні не зразумелі падзеі, думаючы, што Ісус загадаў Іудзе купіць нешта да свята. Самі падзеі здрады адбыліся ў [[Гефсіманія|Гефсіманіі]], калі Іуда, каб вызначыць Ісуса сярод натоўпу, [[пацалунак Іуды|выкарыстаў пацалунак]], пасля чаго салдаты першасвятара [[Кайяфа|Кайяфы]] арыштавалі Ісуса.
+Згодна Евангеллю ад Яна, Іуда насіў грашовы мяшок для ахвяраванняў. Іуда дамовіўся з іудзейскімі святарамі, што выдасць Ісуса за плату у «[[трыццаць срэбранікаў]]». Самі падзеі прыпалі на свята [[Пасха|Пасхі]]. Ісус падчас [[Апошняя вячэра|Тайнай вярэчы]] амымыў ногі вучням і ўзрушаны прадказаў, што адзін з Яго вучняў здрадзціць Яму. На пытанне [[Пётр, апостал|Пятра]], хто гэта зробіць, Ісус адказаў, што той, каму Ісус дасць умачоны кавалак хлеба. Кавалак атрымаў Іуда, які выйшаў з пакоя і накіраваўся да першасвятароў, каб выдаць Ісуса. Самі вучні не зразумелі сэнсу падзеі, думаючы, што Ісус загадаў Іудзе купіць нешта да свята. Сама здрада адбылася ў [[Гефсіманія|Гефсіманіі]], калі Іуда, каб вызначыць Ісуса сярод натоўпу, [[пацалунак Іуды|выкарыстаў пацалунак]], пасля чаго салдаты першасвятара [[Кайяфа|Кайяфы]] арыштавалі Ісуса.
 == Смерць ==