Чэлюскін (мыс): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
'''Чалюскін''' (мыс Усходне-Паўночны, мыс Чалюскіна) — паўночны ўскраек (мыс) [[паўвостраў Таймыр|паўвострава Таймыр]] і самы паўночны мацерыковы пункт [[еўразія|Еўразіі]]. Упершыню яго дасягнулі ўдзельнікі 2-й Камчацкай (Вялікай Паўночнай) экспедыцыі штурман [[Сямён Іванавіч Чалюскін|С. І. Чалюскін]] разам з казакамі Фафанавым і Гарохавым у 1742 годзе. Да 100-годдзя экспедыцыі мыс быў перайменаваны [[Рускае геаграфічнае таварыства|Рускім геаграфічным таварыствам]] з мыса Усходне-Паўночны ў мыс Чалюскін.
'''Чалюскін''' (мыс Усходне-Паўночны, мыс Чалюскіна) — паўночны ўскраек (мыс) [[паўвостраў Таймыр|паўвострава Таймыр]] і самы паўночны мацерыковы пункт [[еўразія|Еўразіі]]. Упершыню яго дасягнулі ўдзельнікі 2-й Камчацкай (Вялікай Паўночнай) экспедыцыі штурман [[Сямён Іванавіч Чалюскін|С. І. Чалюскін]] разам з казакамі Фафанавым і Гарохавым у 1742 годзе. Да 100-годдзя экспедыцыі мыс быў перайменаваны [[Рускае геаграфічнае таварыства|Рускім геаграфічным таварыствам]] з мыса Усходне-Паўночны ў мыс Чалюскін.


У 1878 мыс Чалюскін наведаў шведскі даследчык Арктыкі Нордэншэльд, а ў 1893 — нарвежскі даследчык Нансен змог першым абмінуць яго. У 1932 годзе экспедыцыяй Арктычнага Інстытута пад кіраўніцтвам Рудольфа Самойлавіча на ледаколе «Сямён Дзяжнёў» на мысе Чалюскін пабудавана палярная станцыя. Другую зімоўку ўзначаліў І. Д. Папанін, пашырыўшы станцыю да абсерваторыі.
У 1878 мыс Чалюскін наведаў шведскі даследчык Арктыкі Нордэншэльд, а ў 1893 — нарвежскі даследчык [[Фрыцьёф Нансен]] змог першым абмінуць яго. У 1932 годзе экспедыцыяй Арктычнага Інстытута пад кіраўніцтвам Рудольфа Самойлавіча на ледаколе «Сямён Дзяжнёў» на мысе Чалюскін пабудавана палярная станцыя. Другую зімоўку ўзначаліў І. Д. Папанін, пашырыўшы станцыю да абсерваторыі.


{{Крайнія пункты кантынентаў}}
{{Крайнія пункты кантынентаў}}

Версія ад 16:14, 23 красавіка 2014

Чалюскін (мыс Усходне-Паўночны, мыс Чалюскіна) — паўночны ўскраек (мыс) паўвострава Таймыр і самы паўночны мацерыковы пункт Еўразіі. Упершыню яго дасягнулі ўдзельнікі 2-й Камчацкай (Вялікай Паўночнай) экспедыцыі штурман С. І. Чалюскін разам з казакамі Фафанавым і Гарохавым у 1742 годзе. Да 100-годдзя экспедыцыі мыс быў перайменаваны Рускім геаграфічным таварыствам з мыса Усходне-Паўночны ў мыс Чалюскін.

У 1878 мыс Чалюскін наведаў шведскі даследчык Арктыкі Нордэншэльд, а ў 1893 — нарвежскі даследчык Фрыцьёф Нансен змог першым абмінуць яго. У 1932 годзе экспедыцыяй Арктычнага Інстытута пад кіраўніцтвам Рудольфа Самойлавіча на ледаколе «Сямён Дзяжнёў» на мысе Чалюскін пабудавана палярная станцыя. Другую зімоўку ўзначаліў І. Д. Папанін, пашырыўшы станцыю да абсерваторыі.