Чэлюскін (мыс): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Чалюскін''' (мыс Усходне-Паўночны, мыс Чалюскіна) — паўночны ўскраек (мыс) [[паўвостраў Таймыр|паўвострава Таймыр]] і самы паўночны мацерыковы пункт [[еўразія|Еўразіі]]. Упершыню яго дасягнулі ўдзельнікі 2-й Камчацкай (Вялікай Паўночнай) экспедыцыі штурман [[Сямён Іванавіч Чалюскін|С. І. Чалюскін]] разам з казакамі Фафанавым і Гарохавым у 1742 годзе. Да 100-годдзя экспедыцыі мыс быў перайменаваны [[Рускае геаграфічнае таварыства|Рускім геаграфічным таварыствам]] з мыса Усходне-Паўночны ў мыс Чалюскін. |
'''Чалюскін''' (мыс Усходне-Паўночны, мыс Чалюскіна) — паўночны ўскраек (мыс) [[паўвостраў Таймыр|паўвострава Таймыр]] і самы паўночны мацерыковы пункт [[еўразія|Еўразіі]]. Упершыню яго дасягнулі ўдзельнікі 2-й Камчацкай (Вялікай Паўночнай) экспедыцыі штурман [[Сямён Іванавіч Чалюскін|С. І. Чалюскін]] разам з казакамі Фафанавым і Гарохавым у 1742 годзе. Да 100-годдзя экспедыцыі мыс быў перайменаваны [[Рускае геаграфічнае таварыства|Рускім геаграфічным таварыствам]] з мыса Усходне-Паўночны ў мыс Чалюскін. |
||
У 1878 мыс Чалюскін наведаў шведскі даследчык Арктыкі Нордэншэльд, а ў 1893 — нарвежскі даследчык Нансен змог першым абмінуць яго. У 1932 годзе экспедыцыяй Арктычнага Інстытута пад кіраўніцтвам Рудольфа Самойлавіча на ледаколе «Сямён Дзяжнёў» на мысе Чалюскін пабудавана палярная станцыя. Другую зімоўку ўзначаліў І. Д. Папанін, пашырыўшы станцыю да абсерваторыі. |
У 1878 мыс Чалюскін наведаў шведскі даследчык Арктыкі Нордэншэльд, а ў 1893 — нарвежскі даследчык [[Фрыцьёф Нансен]] змог першым абмінуць яго. У 1932 годзе экспедыцыяй Арктычнага Інстытута пад кіраўніцтвам Рудольфа Самойлавіча на ледаколе «Сямён Дзяжнёў» на мысе Чалюскін пабудавана палярная станцыя. Другую зімоўку ўзначаліў І. Д. Папанін, пашырыўшы станцыю да абсерваторыі. |
||
{{Крайнія пункты кантынентаў}} |
{{Крайнія пункты кантынентаў}} |
Версія ад 16:14, 23 красавіка 2014
Чалюскін (мыс Усходне-Паўночны, мыс Чалюскіна) — паўночны ўскраек (мыс) паўвострава Таймыр і самы паўночны мацерыковы пункт Еўразіі. Упершыню яго дасягнулі ўдзельнікі 2-й Камчацкай (Вялікай Паўночнай) экспедыцыі штурман С. І. Чалюскін разам з казакамі Фафанавым і Гарохавым у 1742 годзе. Да 100-годдзя экспедыцыі мыс быў перайменаваны Рускім геаграфічным таварыствам з мыса Усходне-Паўночны ў мыс Чалюскін.
У 1878 мыс Чалюскін наведаў шведскі даследчык Арктыкі Нордэншэльд, а ў 1893 — нарвежскі даследчык Фрыцьёф Нансен змог першым абмінуць яго. У 1932 годзе экспедыцыяй Арктычнага Інстытута пад кіраўніцтвам Рудольфа Самойлавіча на ледаколе «Сямён Дзяжнёў» на мысе Чалюскін пабудавана палярная станцыя. Другую зімоўку ўзначаліў І. Д. Папанін, пашырыўшы станцыю да абсерваторыі.