Фелікс Іванавіч Стацкевіч: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:04, 9 ліпеня 2008

Шаблон:Вызнч (2 снежня 1879, г. Шчучын — 21 чэрвеня 1967; псеўданім Аганёк), беларускі грамадска-культурны дзеяч.

Скончыў у 1913 Пецярбургскі універсітэт. З 1903 член Беларускай сацыялістычнай грамады. У 1905-1907 вёў рэвалюцыйную прапаганду ў Вільні і Мінску. Быў блізка знаёмы з Цёткай і Алесем Бурбісам. Працаваў у падпольнай друкарні ў Мінску. З 1908 сакратар адвакатаў у Ігумене, тэхнік у Вышнім Валачку, Цверы. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі працаваў у прафсаюзных арганізацыях работнікаў воднага транспарту, літаратурна-выдавецкім аддзеле Наркамасветы Літоўска-Беларускай ССР. З восені 1920 у Віленскім беларускім саюзе кааператараў. Выкладчык лацінскай мовы, дырэктар Радашковіцкай беларускай гімназіі імя Ф. Скарыны, старшыня Галоўнай управы Таварыства беларускай школы, адзін з заснавальнікаў і рэдактар часопіса "Беларускі летапіс". Арыштоўваўся польскімі ўладамі. У 1939-1941 настаўнік у Вілейцы і Клецкім раёне.

Аўтар успамінаў пра ўдзел у рэвалюцыйным руху (рукапіс у Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва. Склаў "Эсперанта-беларускі слоўнік". Пераклаў на мову эсперанта кнігу Л. Петражыцкага "Тэорыя права і маральнасць".

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-{{вызнч|1=Фелікс Іванавіч СТАЦКЕВІЧ}} (2 снежня [[1879]], г. [[Горад Шчучын|Шчучын]] — [[21 чэрвеня]] [[1967]]; псеўданім ''Аганёк''), беларускі грамадска-культурны дзеяч.
+{{вызнч|1=Фелікс Іванавіч СТАЦКЕВІЧ}} ([[2 снежня]] [[1879]], г. [[Горад Шчучын|Шчучын]] — [[21 чэрвеня]] [[1967]]; псеўданім ''Аганёк''), беларускі грамадска-культурны дзеяч.
-Скончыў у [[1913]] [[Пецярбургскі універсітэт]]. З [[1903]] член [[Беларуская Сацыялістычная Грамада, 1902|Беларускай сацыялістычнай грамады]]. У [[1905]]-[[1907]] вёў рэвалюцыйную прапаганду ў [[Вільня|Вільні]] і [[Мінск]]у. Быў блізка знаёмы з [[Цётка]]й і [[Алесь Бурбіс|Алесем Бурбісам]]. Працаваў у падпольнай друкарні ў Мінску. З [[1908]] сакратар адвакатаў у [[Горад Чэрвень|Ігумен]]е, тэхнік у [[Горад Вышні Валачок|Вышнім Валачку]], [[Горад Цвер|Цверы]]. Пасля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя, 1917|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] працаваў у прафсаюзных арганізацыях работнікаў воднага транспарту, літаратурна-выдавецкім аддзеле Наркамасветы [[Літбел|Літоўска-Беларускай ССР]]. З восені [[1920]] у [[Віленскі беларускі саюз кааператараў|Віленскім беларускім саюзе кааператараў]]. Выкладчык [[Лацінская мова|лацінскай мовы]], дырэктар [[Радашковіцкая беларуская гімназія|Радашковіцкай беларускай гімназіі]] імя [[Францыск Скарына|Ф. Скарыны]], старшыня Галоўнай управы [[Таварыства беларускай школы]], адзін з заснавальнікаў і рэдактар часопіса "[[Беларускі летапіс]]". Арыштоўваўся польскімі ўладамі. У [[1939]]-[[1941]] настаўнік у [[Вілейка|Вілейцы]] і [[Клецкі раён|Клецкім раёне]].
+Скончыў у [[1913]] [[Пецярбургскі універсітэт]]. З [[1903]] член [[Беларуская Сацыялістычная Грамада, 1902|Беларускай сацыялістычнай грамады]]. У [[1905]]-[[1907]] вёў рэвалюцыйную прапаганду ў [[Вільня|Вільні]] і [[Мінск]]у. Быў блізка знаёмы з [[Цётка]]й і [[Алесь Бурбіс|Алесем Бурбісам]]. Працаваў у падпольнай друкарні ў Мінску. З [[1908]] сакратар адвакатаў у [[Горад Чэрвень|Ігумен]]е, тэхнік у [[Горад Вышні Валачок|Вышнім Валачку]], [[Горад Цвер|Цверы]]. Пасля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] працаваў у прафсаюзных арганізацыях работнікаў воднага транспарту, літаратурна-выдавецкім аддзеле Наркамасветы [[Літбел|Літоўска-Беларускай ССР]]. З восені [[1920]] у [[Віленскі беларускі саюз кааператараў|Віленскім беларускім саюзе кааператараў]]. Выкладчык [[Лацінская мова|лацінскай мовы]], дырэктар [[Радашковіцкая беларуская гімназія|Радашковіцкай беларускай гімназіі]] імя [[Францыск Скарына|Ф. Скарыны]], старшыня Галоўнай управы [[Таварыства беларускай школы]], адзін з заснавальнікаў і рэдактар часопіса "[[Беларускі летапіс]]". Арыштоўваўся польскімі ўладамі. У [[1939]]-[[1941]] настаўнік у [[Вілейка|Вілейцы]] і [[Клецкі раён|Клецкім раёне]].
 Аўтар успамінаў пра ўдзел у рэвалюцыйным руху (рукапіс у [[Беларускі дзяржаўны архіў-музей літаратуры і мастацтва|Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва]]. Склаў "[[Эсперанта]]-[[беларуская мова|беларускі]] слоўнік". Пераклаў на мову эсперанта кнігу [[Л. Петражыцкі|Л. Петражыцкага]] "Тэорыя права і маральнасць".