Абарона

Дыярама «Абарона Буйніцкага поля» у Магілёўскім абласным краязнаўчым музеі

Абарона — від ваенных (баявых) дзеянняў, заснаваны на ахоўных дзеяннях узброеных сіл (войскаў, сіл). Ужываецца з мэтай сарваць ці спыніць наступ праціўніка, утрымаць важныя зоны, раёны, межы і аб'екты, скаваць перавышаючыя сілы непрыяцеля, стварыць умовы для пераходу ў наступ і г.д. Таксама сістэма палітычных, эканамічных, ваенных, сацыяльных, прававых і іншых мер па падрыхтоўцы да ўзброенай абароны дзяржавы, цэласнасці і недатыкальнасці яго тэрыторыі.

Складаецца ў паражэнні праціўніка агнявымі (у ядзернай вайне і ядзернымі) ударамі, адлюстраванні яго агнявых і ядзерных удараў, наступальных дзеянняў, якія прадпрымаюцца на зямлі, у паветры і на моры, процідзеянні спробам праціўніка захапіць абаронныя рубяжы, раёны, аб'екты, разгроме яго груповак войскаў (сіл).

Абарона можа мець стратэгічнае, аператыўнае і тактычнае значэнне. Абарона арганізуецца загадзя або ў выніку пераходу войскаў (сіл) праціўніка ў наступ. Звычайна, нароўні з адлюстраваннем удараў праціўніка абарона ўключае і элементы наступальных дзеянняў (нанясенне сустрэчных і папераджальных агнявых удараў, правядзенне контрудараў і контратак, паражэнне атакуючага праціўніка ў раёнах яго базіравання, разгортвання і на зыходных межах), удзельная вага якіх характарызуе ўзровень яе актыўнасці.

Гісторыя

Аблога Арлеана. Мініяцюра з «Вігілій на смерць караля Карла VII», канец XV стагоддзя.

У Старажытным свеце і ў Сярэднявеччы для абароны выкарыстоўвалі ўмацаваныя гарады, крэпасці, замкі. З аснашчэннем армій (з XIV—XV стст.) агнястрэльнай зброяй пачалося будаўніцтва палявых абарончых умацаванняў, галоўным чынам, земляных, якія выкарыстоўваліся для вядзення агню па праціўніку і ўкрыцця ад яго ядраў і куль. З'яўленне ў сярэдзіне XIX стагоддзя наразной зброі, якая мела большую хуткастрэльнасць і далёкасць стральбы, выклікала неабходнасць удасканалення спосабаў абароны. Для павышэння яе ўстойлівасці баявыя парадкі войскаў (сіл) сталі эшаланіраваць у глыбіню.

Элементы сухапутнай абароны

У залежнасці ад умоў элементы сухапутнай абароны ўключаюць:

• абарончы рубеж
  • перадполле ці перадавая паласа абароны;
  • пазіцыя баявой аховы;
  • галоўная паласа абароны.

Разнавіднасці абароны

• агульнавайсковая
• проціпаветраная абарона
• проціракетная абарона
• процікасмічная абарона
• процітанкавая абарона
• проціартылерыйская
• процілодачная
• іншыя віды (гл. напр. Стратэгічная абаронная ініцыятыва)

Гл. таксама

• Абаронная вытворчасць
• Міністэрства абароны
• Грамадзянская абарона

Літаратура

• Линия адаптивной радиосвязи — Объектовая противовоздушная оборона / [под общ. ред. Н. В. Огаркова]. — М.: Военное издательство Министерства обороны СССР, 1978. — 686 с. — (Советская военная энциклопедия).;