Сяргей Канстанцінавіч Паўловіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
clean up, replaced: га пав. → га павета (2) using AWB
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{Цёзкі|Паўловіч}}
[[Выява:Галоўная ўправа ТБШ.jpg|250px|thumb|С. Паўловіч у першым радзе другі справа]]
[[Выява:Галоўная ўправа ТБШ.jpg|250px|thumb|С. Паўловіч у першым радзе другі справа]]
'''Сяргей Канстанцінавіч ПАЎЛОВІЧ''' ({{ДН|25|9|1875|13}}, в. [[Асаўцы]], [[Кобрынскі павет]], [[Гродзенская губерня]], цяпер {{МН|Драгічынскі раён|у Драгічынскім раёне|}}, [[Брэсцкая вобласць]] — {{ДС|16|9|1940}}, {{МС|Вільня|у Вільнюсе|}}; Псеўданім: ''Паляшук'') — беларускі [[педагог]], [[публіцыст]], грамадскі і культурны дзеяч.
'''Сяргей Канстанцінавіч ПАЎЛОВІЧ''' ({{ДН|25|9|1875|13}}, в. [[Асаўцы]], [[Кобрынскі павет]], [[Гродзенская губерня]], цяпер {{МН|Драгічынскі раён|у Драгічынскім раёне|}}, [[Брэсцкая вобласць]] — {{ДС|16|9|1940}}, {{МС|Вільня|у Вільнюсе|}}; Псеўданім: ''Паляшук'') — беларускі [[педагог]], [[публіцыст]], грамадскі і культурны дзеяч.


== Біяграфія ==
З духоўнага саслоўя. Скончыў праваслаўную [[Віленская семінарыя|Віленскую семінарыю]], [[Кіеўская духоўная акадэмія|Кіеўскую духоўную акадэмію]] (1899). Працаваў у царкоўных установах, у 1909—1913 выкладчыкам мужчынскай 4-класнай настаўніцкай семінарыі, рэальнага вучылішча імя Іопшынай, прыватнай жаночай гімназіі імя Анісімавай у Рагачове Магілёўскай губерні (1909—1912), у 1913—1918 інспектарам народных школ Ваўкавыскага павета Гродзенскай губерні З пачатку 1920-х жыў у Вільні. Член [[Беларускае навуковае таварыства, 1918|Беларускага навуковага таварыства]]; адзін з кіраўнікоў [[Таварыства беларускай школы]]. У 1925—1928 [[настаўнік]] і дырэктар [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]]. Прапагандаваў ідэі працоўнай школы. Актыўна выступаў супраць паланізацыі. Крытыкаваў прымусовае ўвядзенне ў беларускіх школах [[Беларускі лацінскі алфавіт|лацінкі]] (брашура «Некалькі ўваг аб беларускім „Лемантары“ Ст. Любіч-Маеўскага», 1929), але сам таксама карыстаўся лацінкай (буквар «Zasieúki», 1937). Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў. У публіцыстыцы (найперш на старонках час. «Беларускі летапіс») шмат увагі надаваў пытанням самаадукацыі і хатняга выхавання, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933. У 1937 выдаваў часопіс для дзяцей «Снапок».
З духоўнага саслоўя. Скончыў праваслаўную [[Віленская семінарыя|Віленскую семінарыю]], [[Кіеўская духоўная акадэмія|Кіеўскую духоўную акадэмію]] (1899). Працаваў у царкоўных установах, у 1909—1913 выкладчыкам мужчынскай 4-класнай настаўніцкай семінарыі, рэальнага вучылішча імя Іопшынай, прыватнай жаночай гімназіі імя Анісімавай у Рагачове Магілёўскай губерні (1909—1912), у 1913—1918 інспектарам народных школ Ваўкавыскага павета Гродзенскай губерні З пачатку 1920-х жыў у Вільні. Член [[Беларускае навуковае таварыства, 1918|Беларускага навуковага таварыства]]; адзін з кіраўнікоў [[Таварыства беларускай школы]]. У 1925—1928 [[настаўнік]] і дырэктар [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]]. Прапагандаваў ідэі працоўнай школы. Актыўна выступаў супраць паланізацыі. Крытыкаваў прымусовае ўвядзенне ў беларускіх школах [[Беларускі лацінскі алфавіт|лацінкі]] (брашура «Некалькі ўваг аб беларускім „Лемантары“ Ст. Любіч-Маеўскага», 1929), але сам таксама карыстаўся лацінкай (буквар «Zasieúki», 1937). Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў. У публіцыстыцы (найперш на старонках час. «Беларускі летапіс») шмат увагі надаваў пытанням самаадукацыі і хатняга выхавання, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933. У 1937 выдаваў часопіс для дзяцей «Снапок».



Версія ад 12:40, 15 верасня 2014

С. Паўловіч у першым радзе другі справа

Сяргей Канстанцінавіч ПАЎЛОВІЧ (13 (25) верасня 1875, в. Асаўцы, Кобрынскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Драгічынскі раён, Брэсцкая вобласць — 16 верасня 1940, Вільня; Псеўданім: Паляшук) — беларускі педагог, публіцыст, грамадскі і культурны дзеяч.

Біяграфія

З духоўнага саслоўя. Скончыў праваслаўную Віленскую семінарыю, Кіеўскую духоўную акадэмію (1899). Працаваў у царкоўных установах, у 1909—1913 выкладчыкам мужчынскай 4-класнай настаўніцкай семінарыі, рэальнага вучылішча імя Іопшынай, прыватнай жаночай гімназіі імя Анісімавай у Рагачове Магілёўскай губерні (1909—1912), у 1913—1918 інспектарам народных школ Ваўкавыскага павета Гродзенскай губерні З пачатку 1920-х жыў у Вільні. Член Беларускага навуковага таварыства; адзін з кіраўнікоў Таварыства беларускай школы. У 1925—1928 настаўнік і дырэктар Віленскай беларускай гімназіі. Прапагандаваў ідэі працоўнай школы. Актыўна выступаў супраць паланізацыі. Крытыкаваў прымусовае ўвядзенне ў беларускіх школах лацінкі (брашура «Некалькі ўваг аб беларускім „Лемантары“ Ст. Любіч-Маеўскага», 1929), але сам таксама карыстаўся лацінкай (буквар «Zasieúki», 1937). Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў. У публіцыстыцы (найперш на старонках час. «Беларускі летапіс») шмат увагі надаваў пытанням самаадукацыі і хатняга выхавання, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933. У 1937 выдаваў часопіс для дзяцей «Снапок».

Бібліяграфія

  • Свяшчэнная гісторыя Старога Завету. Вільня, 1926;
  • Пазашкольная асвета. Культурна-асветная праца ў гуртках ТБШ. Вільня, 1928;
  • Пішы самадзейна: Развіццё навыку самастойнага пісьма. Ч. 1. Вільня, 1928;
  • Метадычныя ўвагі да пасобніка «Пішы самадзейна». Вільня, 1929;
  • Свяшчэнная гісторыя Новага Завету. Вільня, 1936;
  • Першыя зерняткі. Вільня, 1936.

Літаратура

  • [0 2] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
  • [0 2] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
    • Антология педагогической мысли Белорусской ССР. М., 1986
    • Памятная книжка Могилевской губернии.
    • Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917—1945). Мн., 1993
    • Вабішчэвіч А. Каб жыць пад сваім небам: Навукова-педагагічная спадчына Сяргея Паўловіча // Голас Радзімы. 1996, 19, 26 снеж.
    • ЭГБ, т. 5.

Спасылкі