Хвойныя: Розніца паміж версіямі

	Хвойныя
	; Ілюстрацыя з кнігі Ernst Haeckel's, Kunstformen der Natur (1904).
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Хвойныя
Міжнародная навуковая назва
	Pinophyta (Rupr.)
Сінонімы
	Coniferae
ITIS	18024
NCBI	3312
EOL	4062
FW	82139

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:46, 26 верасня 2014

Хвойныя (Pinophyta, Coniferae) — аддзел (клас) голанасенных раслін.

Батанічнае апісанне

Разнаспоравыя дрэвы і кусты з монападыяльным галінаваннем. Ствол складанай будовы, з другасным патаўшчэннем. Разгалінаванне хвойных монападыяльнае. Часта ў іх утвараюцца аднолькавыя парасткі са спіральным лістаразмяшчэннем (цісавыя, араўкарыевыя). У некаторых іншых хвойных развіваюцца парасткі двух тыпаў: падоўжаныя i пакарочаныя (брахібласты). Падоўжаныя парасткі валодаюць неабмежаваным ростам і пакрыты шматлікімі спіральна размешчанымі лістамі ігольчастай, лускападобнай ці плеўчатай формы. Такія парасткі забяспечваюць асноўны прырост дрэва. Пакарочаныя парасткі развіваюцца непасрэдна ў пазухах ападальных лусак падоўжаных парасткаў. Яны кароткія, нарастаюць павольна. На вяршыне нясуць пучок збліжаных лістоў (2-5-8 і да 40 штук — кедр). Сцябло мае слабаразвіты асяродак, моцную другасную драўніну, кальцо камбію, другасную флаэму, кару з моцным коркам. Драўніна хвойных з трахеід з асяродкавымі прамянямі. У кары — смаляныя хады з эфірнымі алеямі (жывіца).

Лісце пераважна шматгадовазялёнае, звычайна дробнае суцэльнае, лускападобнае, падоўжанае пляскатае або іголкападобнае (ігліца). У некаторых відаў араўкарыевых і падакарпавых лісты даволі вялікія ланцэтнай і шы-окаланцэтнай формы. У некаторых лісты лускаватыя, дробныя (кіпарыс). Лісты звычайна сядзячыя, цэльныя, рэдка выемчатыя на вяршыні (піхта). Памеры вельмі вагаюцца: ад 1-2 см (елка) да 30-40 см (сасна балотная). У араўкарыі лісты пласціністыя 17-18 см даўжыні і 4-5 см шырыні.

Кветак няма. Амаль ва ўсіх сучасных відаў ёсць раздзельнаполыя стробілы — укарочаныя рэпрадуктыўныя парасткі (т. зв. мужчынскія і жаночыя шышкі).

Для сістэматыкі хвойных пэўнае значэнне мае т.з. ліставая падушачка (месца прымацавання ліста да сцябла).

Пашырэнне

Гэта найбольш шматлікая група раслін сярод сучасных голанасенных. Геалагічная гісторыя іх пачынаецца ад ранняга каменавугальнага перыяду.

Пашыраны па ўсім зямным шары (акрамя Антарктыды), асабліва ва ўмераных шыротах Паўночнага паўшар'я. Многія з іх: сасна, елка, лістоўніца, піхта — утвараюць вялікія плошчы хвойных лясоў у паўночным паўшар'і, а таксама ў паўднёвым (Вогненная Зямля, Новая Зеландыя, Тасманія). У гарах хвойныя часта ўтвараюць лясы нават у тропіках.

Найбольш шырока распаўсюджаны параўнальна маладыя роды хвойных: Picea, Pinus, Abies, Larix і інш. Менш распаўсюджаны больш старажытныя роды хвойных: секвоя, таксодыум (Паўночная Амерыка), крыптамерыя, метасеквоя (Усходняя і Паўднёва-Усходняя Азія), агаціс (Новая Зеландыя), араўкарыя (Аўстралія, Чылі).

На Беларусі 5 родаў (елка, піхта, хвоя, ціс, ядловец), каля 100 відаў і форм інтрадукаваны ў сады і паркі. Многія з хвойных — лесаўтваральнікі.

Сістэматыка

Адрозніваецца адзін сучасны і тры вымерлых парадкаі:

вольтцыевыя (Voltziales), падазамітавыя (Podozamitales), араўкарыевыя (Araucariales), сасновыя (Рinales), кіпарысавыя (Cupressales), падакарпавыя (Рodocarpales), цісавыя (Taxales).

†Cordaitales — Кардаітавыя
Pinales — Хвоі
- Araucariaceae — Араўкарыевыя
- Cephalotaxaceae
- Cupressaceae — Кіпарысавыя
- Pinaceae — Сасновыя
- Podocarpaceae — Падакарпавыя
- Sciadopityaceae
- Taxaceae — Цісавыя
†Vojnovskyales
†Voltziales — Вольтцыевыя

Значэнне для чалавека

Маюць вялікае водаахоўнае і проціэразійнае значэнне, узбагачаюць атмасферу кіслародам, паветра фітанцыдамі і аэраіонамі, даюць каштоўную драўніну і сыравіну для цэлюлозна-папяровай і хімічнай вытворчасці. Выкарыстоўваюцца як лекавыя і дэкаратыўныя расліны. Насенне некаторых відаў ядомае. З жывіцы атрымліваюць шкіпінар, каніфоль, дзёгаць.

Літаратура

Вынаеў Г. Голанасенныя // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997.

Гл. таксама

@@ Радок 24: / Радок 24: @@
 | eol               = 4062
 }}
-'''Хвойныя''' (''Pinophyta, Coniferae'') — [[аддзел, біялогія|аддзел]] ([[Клас, біялогія|клас]]) голанасенных раслін.
+'''Хвойныя''' (''Pinophyta, Coniferae'') — [[аддзел, біялогія|аддзел]] ([[Клас, біялогія|клас]]) голанасенных раслін.
 == Батанічнае апісанне ==
+Разнаспоравыя дрэвы і кусты з монападыяльным галінаваннем. Ствол складанай будовы, з другасным патаўшчэннем. Разгалінаванне хвойных монападыяльнае. Часта ў іх утвараюцца аднолькавыя парасткі са спіральным лістаразмяшчэннем (цісавыя, араўкарыевыя). У некаторых іншых хвойных развіваюцца парасткі двух тыпаў: падоўжаныя i пакарочаныя (брахібласты). Падоўжаныя парасткі валодаюць неабмежаваным ростам і пакрыты шматлікімі спіральна размешчанымі лістамі ігольчастай, лускападобнай ці плеўчатай формы. Такія парасткі забяспечваюць асноўны прырост дрэва. Пакарочаныя парасткі развіваюцца непасрэдна ў пазухах ападальных лусак падоўжаных парасткаў. Яны кароткія, нарастаюць павольна. На вяршыне нясуць пучок збліжаных лістоў (2-5-8 і да 40 штук — [[кедр]]).
-Разнаспоравыя дрэвы і кусты з монападыяльным галінаваннем. Ствол складанай будовы, з другасным патаўшчэннем. Лісце пераважна шматгадовазялёнае, звычайна дробнае суцэльнае, лускападобнае, падоўжанае пляскатае або іголкападобнае (ігліца). Кветак няма. Амаль ва ўсіх сучасных відаў ёсць раздзельнаполыя [[стробіл]]ы — укарочаныя рэпрадуктыўныя парасткі (т. зв. мужчынскія і жаночыя шышкі).
+Сцябло мае слабаразвіты асяродак, моцную другасную драўніну, кальцо камбію, другасную флаэму, кару з моцным коркам. Драўніна хвойных з трахеід з асяродкавымі прамянямі. У кары — смаляныя хады з эфірнымі алеямі ([[жывіца]]).
+Лісце пераважна шматгадовазялёнае, звычайна дробнае суцэльнае, лускападобнае, падоўжанае пляскатае або іголкападобнае (ігліца). У некаторых відаў араўкарыевых і падакарпавых лісты даволі вялікія ланцэтнай і шы-окаланцэтнай формы. У некаторых лісты лускаватыя, дробныя ([[кіпарыс]]). Лісты звычайна сядзячыя, цэльныя, рэдка выемчатыя на вяршыні ([[піхта]]). Памеры вельмі вагаюцца: ад 1-2 см (елка) да 30-40 см (сасна балотная). У [[араўкарыя|араўкарыі]] лісты пласціністыя 17-18 см даўжыні і 4-5 см шырыні.
+Кветак няма. Амаль ва ўсіх сучасных відаў ёсць раздзельнаполыя [[стробіл]]ы — укарочаныя рэпрадуктыўныя парасткі (т. зв. мужчынскія і жаночыя шышкі).
+Для сістэматыкі хвойных пэўнае значэнне мае т.з. ліставая падушачка (месца прымацавання ліста да сцябла).
 == Пашырэнне ==
 Гэта найбольш шматлікая група раслін сярод сучасных голанасенных. Геалагічная гісторыя іх пачынаецца ад ранняга каменавугальнага перыяду.
-Пашыраны па ўсім зямным шары (акрамя Антарктыды), асабліва ва ўмераных шыротах Паўночнага паўшар'я. На Беларусі 5 родаў ([[елка]], [[піхта]], [[хвоя]], [[ціс]], [[ядловец]]), каля 100 відаў і форм інтрадукаваны ў сады і паркі. Многія з хвойных — лесаўтваральнікі.
+Пашыраны па ўсім зямным шары (акрамя Антарктыды), асабліва ва ўмераных шыротах Паўночнага паўшар'я. Многія з іх: сасна, елка, лістоўніца, піхта — утвараюць вялікія плошчы хвойных лясоў у паўночным паўшар'і, а таксама ў паўднёвым (Вогненная Зямля, Новая Зеландыя, Тасманія). У гарах хвойныя часта ўтвараюць лясы нават у тропіках.
+Найбольш шырока распаўсюджаны параўнальна маладыя роды хвойных: ''[[Picea]]'', ''[[Pinus]]'', ''[[Abies]]'', ''[[Larix]]'' і інш. Менш распаўсюджаны больш старажытныя роды хвойных: [[секвоя]], таксодыум (Паўночная Амерыка), крыптамерыя, метасеквоя (Усходняя і Паўднёва-Усходняя Азія), агаціс (Новая Зеландыя), араўкарыя (Аўстралія, Чылі).
+На Беларусі 5 родаў ([[елка]], [[піхта]], [[хвоя]], [[ціс]], [[ядловец]]), каля 100 відаў і форм інтрадукаваны ў сады і паркі. Многія з хвойных — лесаўтваральнікі.
+== Сістэматыка ==
+Адрозніваецца адзін сучасны і тры вымерлых парадкаі:
+вольтцыевыя ([[Voltziales]]), падазамітавыя ([[Podozamitales]]), араўкарыевыя ([[Araucariales]]), сасновыя ([[Рinales]]), кіпарысавыя ([[Cupressales]]), падакарпавыя ([[Рodocarpales]]), цісавыя ([[Taxales]]).
+* {{вымер}}{{bt-latbel|Cordaitales|Кардаітавыя}}
+* {{bt-latbel|Pinales|Хвоі}}
+** {{bt-latbel|Araucariaceae|Араўкарыевыя}}
+** {{bt-latbel|Cephalotaxaceae|}}
+** {{bt-latbel|Cupressaceae|Кіпарысавыя}}
+** {{bt-latbel|Pinaceae|Сасновыя}}
+** {{bt-latbel|Podocarpaceae|Падакарпавыя}}
+** {{bt-latbel|Sciadopityaceae|}}
+** {{bt-latbel|Taxaceae|Цісавыя}}
+* {{вымер}}{{bt-latbel|Vojnovskyales|}}
+* {{вымер}}{{bt-latbel|Voltziales|Вольтцыевыя}}
 == Значэнне для чалавека ==
-Маюць вялікае водаахоўнае і проціэразійнае значэнне, узбагачаюць атмасферу кіслародам, паветра фітанцыдамі і аэраіонамі, даюць каштоўную драўніну і сыравіну для цэлюлозна-папяровай і хімічнай вытворчасці. Выкарыстоўваюцца як лекавыя і дэкаратыўныя расліны. Насенне некаторых відаў ядомае.
+Маюць вялікае водаахоўнае і проціэразійнае значэнне, узбагачаюць атмасферу кіслародам, паветра фітанцыдамі і аэраіонамі, даюць каштоўную драўніну і сыравіну для цэлюлозна-папяровай і хімічнай вытворчасці. Выкарыстоўваюцца як лекавыя і дэкаратыўныя расліны. Насенне некаторых відаў ядомае. З жывіцы атрымліваюць шкіпінар, каніфоль, дзёгаць.
 == Літаратура ==
-* Вынаеў Г. Голанасенныя // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997.
+* ''Вынаеў Г.'' Голанасенныя // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997.
 == Гл. таксама ==