Ганза

Ганза — гандлёвы саюз паўночных і цэнтральных нямецкіх гарадоў у 13-17 ст. на чале з Любекам. Першапачаткова, у 12-13 ст., саюз вандроўных купцоў (называліся «купцамі Рымскай імперыі»), што ператварыўся ў аб'яднанне гарадоў. якія гэтыя купцы прадстаўлялі. Назва Нямецкая Ганза ўпершыню выкарыстана ў 1356. Ганза валодала манаполіяй на гандаль у басейнах Паўночнага і Балтыйскіх мораў, яна мела канторы і факторыі ў зручна размешчанных гарадах (Бурге, Лондан, Бергене, Ноўгарад і інш.) У любеку — перавалачным пункце і палітычным цэнтры — адбываліся агульныя з'езды ганзейскіх гарадоў, рашэнні якіх былі абавязковыя для ўсіх членаў саюза. З а ўвесь час існавання ў Ганзу ўваходзіла каля 200 гарадоў. Росквіт прыпаў на другую палову 14 — першую палову 15 ст. Пад канец 16 ст, яна саступіла сваю ролю англійскім, галандскім і французскім купцам. Заняпад быў абумоўлены празмернай рэгламентацыяй і кансерватызмам унутранага жыцця, перамяшчэннем міжнародных шляхоў зносін, ростам мясцовага купецтва і знешняга гандлю. З'езд 1669, на якім было прадстаўлена 6 гарадоў, стаў апошнім.