Вежа валынскага тыпу: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
+ |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызнч|1=Вежа валынскага тыпу}}, {{вызн2|1=валынская вежа}}: адмена [[абарончая вежа|абарончай вежы]], распаўсюджаная ў абарончых комплексах на заходніх землях Русі (сучасная Беларусь і Валынь) з сяр. 13 ст. да 15 ст. і, нават, да 17 ст. |
{{вызнч|1=Вежа валынскага тыпу}}, {{вызн2|1=валынская вежа}}, {{вызн2|1=гатычная вежа}}<ref>Тэрмін ужыты ў [[А. Краўцэвіч]]а: Замкі Гедыміна пры заходняй мяжы Літвы // {{крыніцы/Каструм}}.</ref>: адмена [[абарончая вежа|абарончай вежы]], распаўсюджаная ў абарончых комплексах на заходніх землях Русі (сучасная Беларусь і Валынь) з сяр. 13 ст. да 15 ст. і, нават, да 17 ст. |
||
Узнікненне такіх вежаў было выклікана тагачаснымі змяненнямі ў практыцы ваеннай справы на землях Русі — пераходам ад пасіўнай [[аблога|аблогі]]) да актыўнай, з выкарыстаннем камнямётных машын ([[парок]]аў) вялікай магутнасці. |
Узнікненне такіх вежаў было выклікана тагачаснымі змяненнямі ў практыцы ваеннай справы на землях Русі — пераходам ад пасіўнай [[аблога|аблогі]]) да актыўнай, з выкарыстаннем камнямётных машын ([[парок]]аў) вялікай магутнасці. |
||
Такія вежы характарызаваліся высокай шмат'яруснай каменнай (ці каменна-цаглянай, рэдка драўлянай) будовай. Ставіліся ў складзе большых абарончых комплексаў (замкаў), або асобна, часам унутры дапаможных дрэва-земляных ўмацаванняў. Маглі мець жытло для абаронцаў, што ''ў пэўнай ступені'' прыпадабняла іх да вежаў-[[данжон]]аў і [[бергфрыд]]аў<ref>Паводле думкі М. Ткачова. Нават частковае падабенства да данжонаў аспрэчваецца М. Макаравым і Кушнярэвічам на падставе неіснавання сталага жытла ў такіх вежах. Кушнярэвіч прапануе класіфікаваць іх як |
Такія вежы характарызаваліся высокай шмат'яруснай каменнай (ці каменна-цаглянай, рэдка драўлянай) будовай. Ставіліся ў складзе большых абарончых комплексаў (замкаў), або асобна, часам унутры дапаможных дрэва-земляных ўмацаванняў. Маглі мець жытло для абаронцаў, што ''ў пэўнай ступені'' прыпадабняла іх да вежаў-[[данжон]]аў і [[бергфрыд]]аў<ref>Паводле думкі М. Ткачова. Нават частковае падабенства да данжонаў аспрэчваецца М. Макаравым і Кушнярэвічам на падставе неіснавання сталага жытла ў такіх вежах. Кушнярэвіч прапануе класіфікаваць іх як [[бергфрыд]]ы: Кушнярэвіч А.М. Гісторыка-архітэктурная тыпалогія мураванага дынастычнага абарончага дойлідства ВКЛ //Беларускі гістарычны часопіс №12, 2005. С. 36.</ref> |
||
На беларускіх землях вядомыя такія збудаванні у Камянцы ([[Камянецкая вежа|Камянецкая (Белая) вежа]] — адзіная ацалелая вежа такога тыпу<ref>Ткачоў, Замкі..., 1-е выд., С.9.</ref>), Берасці, Полацку, Гродне, Тураве, Наваградку і інш. З імі, у працах М. Ткачова, атаясамляюцца драўляныя высокія вежы, якія ставіліся асобна ў некаторых замках 16 ст. і нават 17 ст. ([[Радашковіцкі замак]], [[замак Сяняўскіх, Шклоў|замак Сяняўскіх у Шклове]], [[Мядзельскі замак]], [[Мсціслаўскі замак]] і інш.). |
На беларускіх землях вядомыя такія збудаванні у Камянцы ([[Камянецкая вежа|Камянецкая (Белая) вежа]] — адзіная ацалелая вежа такога тыпу<ref>Ткачоў, Замкі..., 1-е выд., С.9.</ref>), Берасці, Полацку, Гродне, Тураве, Наваградку і інш. З імі, у працах М. Ткачова, атаясамляюцца драўляныя высокія вежы, якія ставіліся асобна ў некаторых замках 16 ст. і нават 17 ст. ([[Радашковіцкі замак]], [[замак Сяняўскіх, Шклоў|замак Сяняўскіх у Шклове]], [[Мядзельскі замак]], [[Мсціслаўскі замак]] і інш.). |
Версія ад 16:17, 31 ліпеня 2008
Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2, Шаблон:Вызн2[1]: адмена абарончай вежы, распаўсюджаная ў абарончых комплексах на заходніх землях Русі (сучасная Беларусь і Валынь) з сяр. 13 ст. да 15 ст. і, нават, да 17 ст.
Узнікненне такіх вежаў было выклікана тагачаснымі змяненнямі ў практыцы ваеннай справы на землях Русі — пераходам ад пасіўнай аблогі) да актыўнай, з выкарыстаннем камнямётных машын (парокаў) вялікай магутнасці.
Такія вежы характарызаваліся высокай шмат'яруснай каменнай (ці каменна-цаглянай, рэдка драўлянай) будовай. Ставіліся ў складзе большых абарончых комплексаў (замкаў), або асобна, часам унутры дапаможных дрэва-земляных ўмацаванняў. Маглі мець жытло для абаронцаў, што ў пэўнай ступені прыпадабняла іх да вежаў-данжонаў і бергфрыдаў[2]
На беларускіх землях вядомыя такія збудаванні у Камянцы (Камянецкая (Белая) вежа — адзіная ацалелая вежа такога тыпу[3]), Берасці, Полацку, Гродне, Тураве, Наваградку і інш. З імі, у працах М. Ткачова, атаясамляюцца драўляныя высокія вежы, якія ставіліся асобна ў некаторых замках 16 ст. і нават 17 ст. (Радашковіцкі замак, замак Сяняўскіх у Шклове, Мядзельскі замак, Мсціслаўскі замак і інш.).
Зноскі
- ↑ Тэрмін ужыты ў А. Краўцэвіча: Замкі Гедыміна пры заходняй мяжы Літвы // Castrum, urbis et bellum: Зборнік навуковых прац, 2002 — 421 с..
- ↑ Паводле думкі М. Ткачова. Нават частковае падабенства да данжонаў аспрэчваецца М. Макаравым і Кушнярэвічам на падставе неіснавання сталага жытла ў такіх вежах. Кушнярэвіч прапануе класіфікаваць іх як бергфрыды: Кушнярэвіч А.М. Гісторыка-архітэктурная тыпалогія мураванага дынастычнага абарончага дойлідства ВКЛ //Беларускі гістарычны часопіс №12, 2005. С. 36.
- ↑ Ткачоў, Замкі..., 1-е выд., С.9.