Уладзімір Уладзіміравіч Качан: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др афармленне |
→Біяграфія: дапаўненне |
||
Радок 36: | Радок 36: | ||
Жонка Ірына — аўтар канцэпцыі і кіраўнік Музея гісторыі пажарнай службы Гродна<ref>[http://respublika.sb.by/istoriya/article/120-stupeney-vverkh.html Газета «Рэспубліка». 120 прыступак уверх]</ref>. Брат Анатоль — вядомы гарадзенскі журналіст (памёр у 2004)<ref>[http://grodnonews.by/ru/0/20675/news «Гродзенская праўда». Інтэрв'ю з мастаком Уладзімірам Качаном]</ref>. |
Жонка Ірына — аўтар канцэпцыі і кіраўнік Музея гісторыі пажарнай службы Гродна<ref>[http://respublika.sb.by/istoriya/article/120-stupeney-vverkh.html Газета «Рэспубліка». 120 прыступак уверх]</ref>. Брат Анатоль — вядомы гарадзенскі журналіст (памёр у 2004)<ref>[http://grodnonews.by/ru/0/20675/news «Гродзенская праўда». Інтэрв'ю з мастаком Уладзімірам Качаном]</ref>. |
||
== Творчасць == |
|||
Выяўленчы лад твораў Уладзіміра Качана характарызуецца абагульненай манументалізацыяй і амаль рэльефнай пластыкай жывапісных рашэнняў. Асацыятыўныя вобразныя структуры перасякаюцца з рэальнымі жыццёвымі формамі. Мастак па-свойму інтэрпрэтуе вядомыя сюжэты з сусветнай міфалогіі, мастацтва, сакральнай гісторыі. У сваёй творчасці ён імкнецца спасцігнуць культурныя коды майстроў еўрапейскай жывапісу розных стагоддзяў, сцвярджаючы візуальную магчымасць сузірання падсвядомасці, выкарыстоўвае філасофскія алегорыі, экспрэсіўныя стылізацыі, ажыццяўляючы з дапамогай сродкаў мастацкай выразнасці пошукі звышнатуральнага ў паўсядзённай рэчаіснасці<ref>[http://kimpress.by/index.phtml?page=2&DomainName=bmvnuhquxh&id=2062 Газета «Культура». Інтэлектуальная АРТэвалюцыя]</ref>. |
|||
=== Мастацкія праекты === |
|||
* 1997 — 1998 — партрэтная галерэя для Гродзенскага гарвыканкама (ХII-ХХ ст.) «Мэрыя-2000» (14 твораў жывапісу); |
|||
* 1999 — да 100-годдзя Гродзенскай Епархіі 15 партрэтаў цыклу «Свяціцеляў зямлі Гарадзенскай»; |
|||
* 2000 — 2002 — партрэтная галерэя губернатараў Гродна з 1802 по 2002 гады (23 твора)<ref>[http://www.gazeta.grodno.by/232/t6.html Газета Гродна. Интервью з мастаком]</ref>; |
|||
* 2004 — 2005 — партрэтная галерэя кіраўнікоў [[Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь|Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь]] (17 твораў); |
|||
* 2006 — 2007 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў [[Гродзенскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт|Гродзенскага медыцынскага універсітэта]] (63 твора); |
|||
* 2007 — 2008 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў [[Гродзенскі дзяржаўны аграрны ўніверсітэт | Гродзенскага аграрнага універсітэта]] (32 твора); |
|||
* 2009 — 2010 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў [[Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы | Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта]] (16 твораў)<ref>[http://www.grsu.by/gallery/files/20/s/ Урачыстае адкрыццё галерэі прафесараў універсітэта]</ref>; |
|||
* 2009 — праект «АртЭвалюцыя», галерэя [[Антоні Тызенгаўз|Тызенгаўза]], Гродна<ref>[http://kimpress.by/index.phtml?page=2&DomainName=bmvnuhquxh&id=2062 Газета «Культура». Интэлектуальная АртЭвалюцыя]</ref>; |
|||
* 2010 — цыкл партрэтаў «Лікі Нацыі» да Фестывалю Нацыянальных культур у Гродне (10 твораў). |
|||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
Версія ад 23:00, 14 лістапада 2014
Уладзімір Уладзіміравіч Качан | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 лістапада 1958 (65 гадоў) |
Месца нараджэння | Гродна |
Грамадзянства | СССР→ Беларусь |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | партрэт, гістарычная карціна |
Вучоба | Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут |
Мастацкі кірунак | рэалізм |
Вядомыя працы |
«Мая Галгофа, мой Ерусалім» «Лікі нацый» |
Уплыў | Гаўрыла Вашчанка |
Узнагароды | лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі, лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» ў намінацыі «Лепшы мастак»[1]. |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Уладзіміравіч Качан (14 лістапада 1958, Гродна — беларускі жывапісец-манументаліст.
Біяграфія
Першыя мастацкія навыкі атрымаў у студыі выяўленчага мастацтва гродзенскага «Палацу хімікаў» у мастака і выкладчыка Гары Канстанцінавіча Мазурава. У 1982 годзе паспяхова здаў уступныя экзамены ў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут, дзе яго настаўнікам быў вядомы беларускі мастак Гаўрыла Вашчанка.
У 1987 годзе атрымаў Дыплом з адзнакай выдатна i вылучэнне на медаль Акадэміі мастацтваў СССР у Ленінградзе. З 1987 жыве і працуе ў Гродне. З'яўляецца сябрай Беларускага Сгуртавання мастакоў, сябрай Амерыканскай партрэтнай Асацыяцыі (Portrait Society of America). Узнагароджаны граматамі і дыпламамі Беларускага Сгуртавання мастакоў, Памятным знакам «2000-лецця хрысціянства», ганаровай граматай Міністэрствы культуры Рэспублікі Беларусь. Таксама З'яўляецца лаўрэатам прэміі Ленінскага камсамола Рэспублікі Беларусь і лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» у намінацыі «Лепшы мастак».
Жонка Ірына — аўтар канцэпцыі і кіраўнік Музея гісторыі пажарнай службы Гродна[2]. Брат Анатоль — вядомы гарадзенскі журналіст (памёр у 2004)[3].
Творчасць
Выяўленчы лад твораў Уладзіміра Качана характарызуецца абагульненай манументалізацыяй і амаль рэльефнай пластыкай жывапісных рашэнняў. Асацыятыўныя вобразныя структуры перасякаюцца з рэальнымі жыццёвымі формамі. Мастак па-свойму інтэрпрэтуе вядомыя сюжэты з сусветнай міфалогіі, мастацтва, сакральнай гісторыі. У сваёй творчасці ён імкнецца спасцігнуць культурныя коды майстроў еўрапейскай жывапісу розных стагоддзяў, сцвярджаючы візуальную магчымасць сузірання падсвядомасці, выкарыстоўвае філасофскія алегорыі, экспрэсіўныя стылізацыі, ажыццяўляючы з дапамогай сродкаў мастацкай выразнасці пошукі звышнатуральнага ў паўсядзённай рэчаіснасці[4].
Мастацкія праекты
- 1997 — 1998 — партрэтная галерэя для Гродзенскага гарвыканкама (ХII-ХХ ст.) «Мэрыя-2000» (14 твораў жывапісу);
- 1999 — да 100-годдзя Гродзенскай Епархіі 15 партрэтаў цыклу «Свяціцеляў зямлі Гарадзенскай»;
- 2000 — 2002 — партрэтная галерэя губернатараў Гродна з 1802 по 2002 гады (23 твора)[5];
- 2004 — 2005 — партрэтная галерэя кіраўнікоў Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь (17 твораў);
- 2006 — 2007 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага медыцынскага універсітэта (63 твора);
- 2007 — 2008 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага аграрнага універсітэта (32 твора);
- 2009 — 2010 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта (16 твораў)[6];
- 2009 — праект «АртЭвалюцыя», галерэя Тызенгаўза, Гродна[7];
- 2010 — цыкл партрэтаў «Лікі Нацыі» да Фестывалю Нацыянальных культур у Гродне (10 твораў).
Зноскі
- ↑ Сайт Гродна. Мастак Уладзімір Качан
- ↑ Газета «Рэспубліка». 120 прыступак уверх
- ↑ «Гродзенская праўда». Інтэрв'ю з мастаком Уладзімірам Качаном
- ↑ Газета «Культура». Інтэлектуальная АРТэвалюцыя
- ↑ Газета Гродна. Интервью з мастаком
- ↑ Урачыстае адкрыццё галерэі прафесараў універсітэта
- ↑ Газета «Культура». Интэлектуальная АртЭвалюцыя
Спасылкі
- «Вечерний Гродно». Гродненский художник предлагает поставить на Советской площади скульптуру Стефана Батория. (руск.)
- «Вечерний Гродно». Узнай себя на портрете. (руск.)
- Газета «Культура». Калі помнік для Гродна, дык які?
- Газета «Салідарнасць». У Гродне Джаконда пераўтварылася ў супрацоўніцу МЗС. (руск.)
- Галерея «Крыга». Владимир Качан. (руск.)