Уладзімір Уладзіміравіч Качан: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Біяграфія: дапаўненне |
др added Category:Мастакі Беларусі using HotCat |
||
Радок 60: | Радок 60: | ||
* [http://gazetaby.com/cont/art.php?sn_nid=19983 Газета «Салідарнасць». У Гродне [[Джаконда]] пераўтварылася ў супрацоўніцу МЗС. {{ref-ru}}] |
* [http://gazetaby.com/cont/art.php?sn_nid=19983 Газета «Салідарнасць». У Гродне [[Джаконда]] пераўтварылася ў супрацоўніцу МЗС. {{ref-ru}}] |
||
* [http://www.kryga.by/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.browse&manufacturer_id=292&Itemid=2&lang=ru&vmcchk=1&Itemid=2 Галерея «Крыга». Владимир Качан. {{ref-ru}}] |
* [http://www.kryga.by/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.browse&manufacturer_id=292&Itemid=2&lang=ru&vmcchk=1&Itemid=2 Галерея «Крыга». Владимир Качан. {{ref-ru}}] |
||
[[Катэгорыя:Мастакі Беларусі]] |
Версія ад 14:07, 30 лістапада 2014
Уладзімір Уладзіміравіч Качан | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 лістапада 1958 (65 гадоў) |
Месца нараджэння | Гродна |
Грамадзянства | СССР→ Беларусь |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | партрэт, гістарычная карціна |
Вучоба | Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут |
Мастацкі кірунак | рэалізм |
Вядомыя працы |
«Мая Галгофа, мой Ерусалім» «Лікі нацый» |
Уплыў | Гаўрыла Вашчанка |
Узнагароды | лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі, лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» ў намінацыі «Лепшы мастак»[1]. |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Уладзіміравіч Качан (14 лістапада 1958, Гродна — беларускі жывапісец-манументаліст.
Біяграфія
Першыя мастацкія навыкі атрымаў у студыі выяўленчага мастацтва гродзенскага «Палацу хімікаў» у мастака і выкладчыка Гары Канстанцінавіча Мазурава. У 1982 годзе паспяхова здаў уступныя экзамены ў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут, дзе яго настаўнікам быў вядомы беларускі мастак Гаўрыла Вашчанка.
У 1987 годзе атрымаў Дыплом з адзнакай выдатна i вылучэнне на медаль Акадэміі мастацтваў СССР у Ленінградзе. З 1987 жыве і працуе ў Гродне. З'яўляецца сябрай Беларускага Сгуртавання мастакоў, сябрай Амерыканскай партрэтнай Асацыяцыі (Portrait Society of America). Узнагароджаны граматамі і дыпламамі Беларускага Сгуртавання мастакоў, Памятным знакам «2000-лецця хрысціянства», ганаровай граматай Міністэрствы культуры Рэспублікі Беларусь. Таксама З'яўляецца лаўрэатам прэміі Ленінскага камсамола Рэспублікі Беларусь і лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» у намінацыі «Лепшы мастак».
Жонка Ірына — аўтар канцэпцыі і кіраўнік Музея гісторыі пажарнай службы Гродна[2]. Брат Анатоль — вядомы гарадзенскі журналіст (памёр у 2004)[3].
Творчасць
Выяўленчы лад твораў Уладзіміра Качана характарызуецца абагульненай манументалізацыяй і амаль рэльефнай пластыкай жывапісных рашэнняў. Асацыятыўныя вобразныя структуры перасякаюцца з рэальнымі жыццёвымі формамі. Мастак па-свойму інтэрпрэтуе вядомыя сюжэты з сусветнай міфалогіі, мастацтва, сакральнай гісторыі. У сваёй творчасці ён імкнецца спасцігнуць культурныя коды майстроў еўрапейскай жывапісу розных стагоддзяў, сцвярджаючы візуальную магчымасць сузірання падсвядомасці, выкарыстоўвае філасофскія алегорыі, экспрэсіўныя стылізацыі, ажыццяўляючы з дапамогай сродкаў мастацкай выразнасці пошукі звышнатуральнага ў паўсядзённай рэчаіснасці[4].
Мастацкія праекты
- 1997 — 1998 — партрэтная галерэя для Гродзенскага гарвыканкама (ХII-ХХ ст.) «Мэрыя-2000» (14 твораў жывапісу);
- 1999 — да 100-годдзя Гродзенскай Епархіі 15 партрэтаў цыклу «Свяціцеляў зямлі Гарадзенскай»;
- 2000 — 2002 — партрэтная галерэя губернатараў Гродна з 1802 по 2002 гады (23 твора)[5];
- 2004 — 2005 — партрэтная галерэя кіраўнікоў Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь (17 твораў);
- 2006 — 2007 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага медыцынскага універсітэта (63 твора);
- 2007 — 2008 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага аграрнага універсітэта (32 твора);
- 2009 — 2010 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта (16 твораў)[6];
- 2009 — праект «АртЭвалюцыя», галерэя Тызенгаўза, Гродна[7];
- 2010 — цыкл партрэтаў «Лікі Нацыі» да Фестывалю Нацыянальных культур у Гродне (10 твораў).
Зноскі
- ↑ Сайт Гродна. Мастак Уладзімір Качан
- ↑ Газета «Рэспубліка». 120 прыступак уверх
- ↑ «Гродзенская праўда». Інтэрв'ю з мастаком Уладзімірам Качаном
- ↑ Газета «Культура». Інтэлектуальная АРТэвалюцыя
- ↑ Газета Гродна. Интервью з мастаком
- ↑ Урачыстае адкрыццё галерэі прафесараў універсітэта
- ↑ Газета «Культура». Интэлектуальная АртЭвалюцыя
Спасылкі
- «Вечерний Гродно». Гродненский художник предлагает поставить на Советской площади скульптуру Стефана Батория. (руск.)
- «Вечерний Гродно». Узнай себя на портрете. (руск.)
- Газета «Культура». Калі помнік для Гродна, дык які?
- Газета «Салідарнасць». У Гродне Джаконда пераўтварылася ў супрацоўніцу МЗС. (руск.)
- Галерея «Крыга». Владимир Качан. (руск.)