|
|
| Радок 29: |
Радок 29: |
|
|
|
|
|
== Агульныя характарыстыкі == |
|
== Агульныя характарыстыкі == |
|
Рост малога бугая дасягае ўсяго 36 см. Вага 136—145 г, даўжыня крыла каля 15 см. Малы бугай — адзіны прадстаўнік атрада буслападобных, у якіх самец і самка адрозніваюцца афарбоўкай. Самец малога бугая мае чорны з зялёным адценнем капялюш на галаве, крылы і спіна, галава і шыя крэмава-белыя, чэрава вохрыстае з белаватым аканчаннем пёркаў. Дзюба жоўта-зялёнаватая. Самка са спіны бурая са стракацінкамі, жывот, галава і шыя вохрыстыя. Дзюба ў самкі жоўтая з бурым канцом.
|
|
Даўжыня цела 32-39 см, маса 130-170 г, даўжыня крыла каля 15 см. Цела сціснута з бакоў. Малы бугай — адзіны прадстаўнік атрада буслападобных, у якіх самец і самка адрозніваюцца афарбоўкай. У дарослых самцоў афарбоўка верха галавы, спіны, махавых і рулявых пёраў чорная, шыя і грудзі вохрыстыя з бураватай падоўжнай палосай, брушка белаватае. Крыючыя пёры крыла жоўтыя, дзюба і ногі зеленаватыя. Самка са спіны бурая са стракацінкамі, жывот, галава і шыя вохрыстыя. Дзюба ў самкі жоўтая з бурым канцом. Маладыя падобныя да самак, але з больш выразнымі палосамі і больш плямістыя. |
|
|
|
|
|
== Пашырэнне == |
|
== Пашырэнне == |
Малы бугай, чапля-лазянік або ваўчок (Ixobrychus minutus) — птушка сямейства чаплевых, самая дробная чапля.
Агульныя характарыстыкі
Даўжыня цела 32-39 см, маса 130-170 г, даўжыня крыла каля 15 см. Цела сціснута з бакоў. Малы бугай — адзіны прадстаўнік атрада буслападобных, у якіх самец і самка адрозніваюцца афарбоўкай. У дарослых самцоў афарбоўка верха галавы, спіны, махавых і рулявых пёраў чорная, шыя і грудзі вохрыстыя з бураватай падоўжнай палосай, брушка белаватае. Крыючыя пёры крыла жоўтыя, дзюба і ногі зеленаватыя. Самка са спіны бурая са стракацінкамі, жывот, галава і шыя вохрыстыя. Дзюба ў самкі жоўтая з бурым канцом. Маладыя падобныя да самак, але з больш выразнымі палосамі і больш плямістыя.
Пашырэнне
Арэал разарваны: Еўропа (акрамя поўначы), паўднёва-заходняя частка Азiі, паўднёвае ўзбярэжжа Аўстралii, астравы i паўднёва-ўсходняе ўзбярэжжы Новай Гвiнеi, Афрыка на поўдзень ад Сахары, Мадагаскар, Паўночная Афрыка — толькі лакальна. На Беларусі шырока распаўсюджаны, але даволі рэдкі на гнездаванні від. Насяляе густыя зараснікі над берагамi кантынентальных вадаёмаў паблізу лугоў, а таксама ўчасткi трыснягу з групамi кустоў.
Пералёты від, паўднёвыя папуляцыi аселыя. Пералёты адбываюцца ўначы. Месца зiмовак у Афрыцы на поўдзень ад Сахары, а таксама на поўдні гнездавога арэала.
Асаблівасці біялогіі
Кормяцца воднымі насякомымі, дробнай рыбай, земнаводнымі, часам яйкамі і птушанятамі дробных прыбярэжных птушак.
Пары, якія гняздуюцца, трымаюцца адасоблена на значнай адлегласці адна ад другой. Гняздо робіць у густых кустах, на паваленых дрэвах, радзей у трыснягу, ажурнае i спружынiстае, з галiнак, укладзеных спiральна да цэнтра (часам скупа выслана лiстамi водных раслiн). Яйкi (5-9) авальныя, амаль з аднолькавымi тупымi канцамi, белыя (часам з блакiтнавата-зялёным адценнем), часта з больш тоўстымі ўчасткамі з вапны; памеры 34 х 26 мм.
Дзякуючы скрытнаму спосабу жыцця і здольнасці маскіравацца, бугай рэдка пападаецца на вочы нават тады, калі ён пасяляецца побач з жыллём чалавека, але голасам выдае сваю прысутнасць.
Літаратура
- Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.
- Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5
.jpg)
