Франчэска Трэвізані

Партрэт кардынала П'етра Аттабоні пэнзля Франчэска Трэвізані

Франчэска Трэвізані (італ.: Francesco Trevisani, 9 красавіка 1656 года - 30 ліпеня 1746 года) - італьянскі мастак ранняга ракако ці позняга барока.

Жыццё

Франчэска Трэвізані нарадзіўся ў Каподістрыі, Істрыя (сучасны Копер цяпер у Славеніі, на той час частка Венецыянскай рэспублікі). Бацька - Антоній Тревізані, які быў архітэктарам, навучыў сына першым крокам дызайну. Затым Франчэска вучыўся ў Венецыі пад кіраўніцтвам Антонія Дзанкі. Пасля Трэвізані пераехаў у Рым. Яго брат, Анджэла Трэвізані быў вядомым мастаком у Венецыі.

У Рыме Франчэска быў падтрыманы кардыналам П'етра Аттабоні. Ён знаходзіўся пад моцным уплывам Карла Марата, з яго шэдэўрам фрэскай ў Сан-Сільвестр Капітэ (1695-1696). Трэвізані працаваў разам з Джузэпэ Кіяры і Людовікам Джімінары. У Рыме Франчэска знаходзіўся пад ганараваным патранажам кардынала Кіджы. Кіджы замовіў яму некалькіх найбольш значных работ, і рэкамендаваў яго да пратэкцыі папы Клімента XI, які не толькі даручыў яму напісаць аднаго з прарокаў у Сан-Джавані Латэрана, але наняў яго, каб упрыгожыць купал сабора ў Урбіна. Там ён вырабіў фрэскамі алегорыі чатырох кутоў свету. Ён быў наняты герцагам Модэны, пры капіяванні твораў Карэджа і Парміджаніна, таксама працаваў ў Браўншвейгу, Мадрыдзе, Мюнхене, Стакгольме і Вене.

Трэвізані таксама знаходзіўся пад ўплывам Марата ў карцінах для капліцы баптыстэрыя ў базыліцы Святога Пятра, у авале Прарок Варух у Латэранскай базіліцы, і ў Смерці святога Язэпа ў царкве святога Ігнацыя. Трэвізані маляваў сцэны з жыцця Найсвяцейшай Люсі Нарні ў царкве ў Нарні (1714-15).

Мастак таксама напісаў велізарнае палатно для галоўнага алтара базілікі Нацыянальнага палаца Мафры ў Партугаліі.

Ён стаў членам Акадэміі Аркадзі ў 1712 годзе. Сярод яго вучняў былі Франчэска Ціваллі з Перуджы, Людовіка Мазанці, і Джавані Батыста Бругліні.

Трэвізані памёр у Рыме ў 1746 годзе.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Франчэска Трэвізані