Асновы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
clean up, replaced: іён → іон using AWB |
крыніца — be-x-old:Аснова (хімія) |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Асно́вы''' — клас хімічных злучэнняў, складаныя [[рэчыва|рэчывы]], [[малекула|малекулы]] якіх складаюцца з [[іон]]аў [[метал]]аў і гідроксагруп (-OH). Растваральныя асновы з'яўляюцца [[электраліты|электралітамі]]. |
'''Асно́вы''' — клас хімічных злучэнняў, складаныя [[рэчыва|рэчывы]], [[малекула|малекулы]] якіх складаюцца з [[іон]]аў [[метал]]аў і гідроксагруп (-OH). Растваральныя асновы з'яўляюцца [[электраліты|электралітамі]]. Гідраксіды [[шчолачныя металы|шчолачных металаў]] ([[калій|калію]], [[натрый|натрыю]], [[літый|літыю]]) завуцца [[шчолач]]амі. |
||
Асновы маюць горкі густ, змяняюць колер індыкатараў (напрыклад, пачырваненне лакмусавай сіняй [[папера|паперы]]), уступаюць у рэакцыю з кіслотамі, утвараючы солі, а таксама спрыяюць пэўным хімічным рэакцыям, як асноўны [[каталіз]]. |
|||
Гідраксіды [[шчолачныя металы|шчолачных металаў]] ([[калій|калію]], [[натрый|натрыю]], [[літый|літыю]]) завуцца шчолачамі. |
|||
Асновы можна разглядаць як хімічную супрацьлегласць [[кіслата|кіслот]], паколькі эфект пры ўзаемадзеянні кіслаты і [[вада|вады]] ёсць павышэнне канцэнтрацыі [[гідраксоній|іона гідраксонія]] (H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>), у той час калі ўзаемадзеянне з асновай памяншае гэту канцэнтрацыю. Асновы і кіслоты звычайна знаходзяцца ў вадкай форме, рэакцыя паміж імі называецца [[нейтралізацыя]]й. Водныя растворы асноваў рэагуюць з воднымі [[рошчына]]мі кіслот ствараючы пры гэтам воду і [[соль|солі]] ў водных рошчынах, у якіх солі падзяляюцца на кампанентныя іоны. |
|||
Для таго каб рэчыва класіфікавалася як арэніюсавая аснова, янопавінна вырабляць іоны гідраксіду ў рошчыне. [[Свантэ Арэніус|Арэніус]] лічыў, што асновы павінны ўтрымліваць гідраксід у сваёй формуле. Гэта робіць мадэль Арэніюса абмежаванай, бо яна не можа растлумачыць асноўныя ўласцівасці водных рошчынаў [[аміяк]]у (NH<sub>3</sub>) або яго арганічныя вытворныя ([[аміны]])<ref>''Chemistry'', 9th Edition. Kenneth W. Whitten, Larry Peck, Raymond E. Davis, Lisa Lockwood, George G. Stanley. (2009). стар. 363. ISBN 0-495-39163-8</ref>. У больш агульнай кіслотна-шчолачнай тэорыі Брэнстэда—Лоўры, асновы ўяўляе сабой рэчыва, якое можа прымаць іоны [[вадарод]]у (H<sup>+</sup>) — інакш вядомых як [[пратон]]аў. У мадэлі [[Гілберт Льюіс|Льюіса]], асновы ўяўляе сабой электронныя пары донараў<ref>''Chemistry''. стар. 349</ref>. |
|||
{{Зноскі}} |
|||
== Спасылкі == |
|||
* {{Кніга |
|||
|аўтар = А. П. Ельніцкі, А. I. Шарапа |
|||
|частка = |
|||
|загаловак = Хімія |
|||
|арыгінал = |
|||
|спасылка = http://adu.by/images/uchebniki/11klass/11_klass_Himia_bel.pdf |
|||
|выданне = |
|||
|месца = Мн. |
|||
|выдавецтва = Народная асвета |
|||
|год = 2008 |
|||
|том = |
|||
|старонкі = |
|||
|старонак = 278 |
|||
|isbn = 78-985-12-2029-4 |
|||
}} |
|||
{{chem-stub}} |
{{chem-stub}} |
||
Версія ад 20:52, 14 студзеня 2015
Асно́вы — клас хімічных злучэнняў, складаныя рэчывы, малекулы якіх складаюцца з іонаў металаў і гідроксагруп (-OH). Растваральныя асновы з'яўляюцца электралітамі. Гідраксіды шчолачных металаў (калію, натрыю, літыю) завуцца шчолачамі.
Асновы маюць горкі густ, змяняюць колер індыкатараў (напрыклад, пачырваненне лакмусавай сіняй паперы), уступаюць у рэакцыю з кіслотамі, утвараючы солі, а таксама спрыяюць пэўным хімічным рэакцыям, як асноўны каталіз.
Асновы можна разглядаць як хімічную супрацьлегласць кіслот, паколькі эфект пры ўзаемадзеянні кіслаты і вады ёсць павышэнне канцэнтрацыі іона гідраксонія (H3O+), у той час калі ўзаемадзеянне з асновай памяншае гэту канцэнтрацыю. Асновы і кіслоты звычайна знаходзяцца ў вадкай форме, рэакцыя паміж імі называецца нейтралізацыяй. Водныя растворы асноваў рэагуюць з воднымі рошчынамі кіслот ствараючы пры гэтам воду і солі ў водных рошчынах, у якіх солі падзяляюцца на кампанентныя іоны.
Для таго каб рэчыва класіфікавалася як арэніюсавая аснова, янопавінна вырабляць іоны гідраксіду ў рошчыне. Арэніус лічыў, што асновы павінны ўтрымліваць гідраксід у сваёй формуле. Гэта робіць мадэль Арэніюса абмежаванай, бо яна не можа растлумачыць асноўныя ўласцівасці водных рошчынаў аміяку (NH3) або яго арганічныя вытворныя (аміны)[1]. У больш агульнай кіслотна-шчолачнай тэорыі Брэнстэда—Лоўры, асновы ўяўляе сабой рэчыва, якое можа прымаць іоны вадароду (H+) — інакш вядомых як пратонаў. У мадэлі Льюіса, асновы ўяўляе сабой электронныя пары донараў[2].
Зноскі
- ↑ Chemistry, 9th Edition. Kenneth W. Whitten, Larry Peck, Raymond E. Davis, Lisa Lockwood, George G. Stanley. (2009). стар. 363. ISBN 0-495-39163-8
- ↑ Chemistry. стар. 349
Спасылкі
- А. П. Ельніцкі, А. I. Шарапа. Хімія. — Мн.: Народная асвета, 2008. — 278 с. — ISBN 78-985-12-2029-4.
