Хімічная сувязь: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Ellis Novak (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
др →Гл. таксама: выдаленне шаблона:FA, replaced: {{Link FA| → {{subst:Void| using AWB |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
[[Катэгорыя:Малекулы]] |
[[Катэгорыя:Малекулы]] |
||
{{Link FA|de}} |
|||
{{Бібліяінфармацыя}} |
{{Бібліяінфармацыя}} |
Версія ад 20:06, 2 сакавіка 2015
Хімічная сувязь — узаемадзеянне, двух ці некалькіх атамаў, якое характарызуецца перабудовай іх знешніх энергетычных узроўняў і абагульненнем валентных электронаў (пераносам зараду, калі сувязь утвараецца паміж рознымі атамамі).
Х.с. вядзе да памяншэння поўнай энергіі сістэмы. Утвараецца шмататамная сістэма — малекула, крышталь, іён, радыкал. Хімічнае ўзаемадзеянне адбываецца праз электрычнае прыцягненне і адштурхоўванне электронаў і атамных ядраў. Вынікам утварэння Х.с. з’яўляецца жорсткая карэляцыя знаходжання асобных атамаў у прасторы.
Асаблівасці ўтварэння Х.с. вынікаюць з законаў квантавай механікі. Валентныя электроны пры ўтварэнні Х.с. злучаюцца ў пары, электронныя абалонкі атамаў набываюць канфігурацыю, падобную на канфігурацыю бліжэйшага высакароднага газу, якая адпавядае мінімуму энергіі і з’яўляецца найбольш устойлівай. Адпаведна колькасці электронных параў адрозніваюць адзіночную, падвойную, трайную Х.с.
Адрозніваюць розныя віды Х.с.: іонную, кавалентную, каардынацыйную, металічную. Асобна разглядаюць вадародную сувязь. Х.с. можа характарызавацца праз палярнасць, палярызоўнасць, даўжыню, энергію разрыву.
Гл. таксама