Вірулентнасць: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 12:28, 13 сакавіка 2015

Вірулентнасць (ад лац.: Virulentus - атрутны) — ступень здольнасці дадзенага інфекцыйнага агента (штаму мікраарганізма або віруса) заражаць дадзены арганізм. Вірулентнасць нераўназначная здольнасці выклікаць захворванне (патагеннасці), бо пасля заражэння мікраарганізм можа ператварацца ў сімбіёнта арганізма-гаспадара, не выклікаючы адмоўных наступстваў. Паказчыкамі вірулентнасці з'яўляюцца ўмоўныя велічыні — мінімальная смяротная, 50%-ная смяротная, 50%-ная інфікуючая доза.

Вірулентнасць залежыць ад уласцівасцяў самога інфекцыйнага агента, а таксама ад адчувальнасці (успрымальнасці) арганізма-гаспадара. Ступень вірулентнасці вымяраецца ў колькасці адзінак (клетак або вірусных часціц) інфекцыйнага агента, неабходных для заражэння арганізма. Вірулентнасць можа вагацца ў значнай ступені ў межах аднаго віду мікраарганізма. Пры падтрыманні інфекцыйнага агента ў лабараторных умовах яго вірулентнасць часта аслабляецца, што выкарыстоўваецца пры вытворчасці вакцыны. Змены вірулентнасці, як у бок узмацнення, так і паслаблення можна таксама дамагчыся ў выніку мутагеннага ўздзеяння на інфекцыйны агент.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''Вірулентнасць''' (ад {{lang-la|Virulentus}} - атрутны) — ступень здольнасці дадзенага інфекцыйнага агента (штаму мікраарганізма або [[вірус]]а) заражаць дадзены [[арганізм]]. Вірулентнасць нераўназначная здольнасці выклікаць захворванне (патагеннасці), бо пасля заражэння мікраарганізм можа ператварацца ў сімбіёнта арганізма-гаспадара, не выклікаючы адмоўных наступстваў. Паказчыкамі вірулентнасці з'яўляюцца ўмоўныя велічыні — мінімальная смяротная, 50%-ная смяротная, 50%-ная інфікуючая доза.
+'''Вірулентнасць''' (ад {{lang-la|Virulentus}} - атрутны) — ступень здольнасці дадзенага інфекцыйнага агента (штаму мікраарганізма або [[Вірусы|віруса]]) заражаць дадзены [[арганізм]]. Вірулентнасць нераўназначная здольнасці выклікаць захворванне (патагеннасці), бо пасля заражэння мікраарганізм можа ператварацца ў сімбіёнта арганізма-гаспадара, не выклікаючы адмоўных наступстваў. Паказчыкамі вірулентнасці з'яўляюцца ўмоўныя велічыні — мінімальная смяротная, 50%-ная смяротная, 50%-ная інфікуючая доза.
 Вірулентнасць залежыць ад уласцівасцяў самога інфекцыйнага агента, а таксама ад адчувальнасці (успрымальнасці) арганізма-гаспадара. Ступень вірулентнасці вымяраецца ў колькасці адзінак (клетак або вірусных часціц) інфекцыйнага агента, неабходных для заражэння арганізма. Вірулентнасць можа вагацца ў значнай ступені ў межах аднаго віду мікраарганізма. Пры падтрыманні інфекцыйнага агента ў лабараторных умовах яго вірулентнасць часта аслабляецца, што выкарыстоўваецца пры вытворчасці [[вакцына|вакцыны]]. Змены вірулентнасці, як у бок узмацнення, так і паслаблення можна таксама дамагчыся ў выніку мутагеннага ўздзеяння на інфекцыйны агент.
 {{НК}}
 [[Катэгорыя:Мікрабіялогія]]